زمینه و هدف‌: یک‌ درصد مراجعات‌ اورژانس‌هابه‌ علت‌ شکم‌ حاد و از این‌ موارد20% را علل‌ ژنیکولوژی‌ تشکیل‌ می‌دهند. ارتباط علل‌بیماری‌ با فیزیولوژی‌ طبیعی‌ زنان‌ و حاملگی‌ موجب‌ پیچیدگی‌ تشخیص‌ میشود. با توجه‌ به اهمیت‌ زمان‌ در موارد حاد علیرغم‌پیشرفت‌ تکنولوژی‌، تشخیص‌ کلینیکی‌ فعلا جایگزینی‌ ندارد لذا مقایسه‌ تشخیص‌های‌ قبل‌ و بعد از عمل‌ و رفع‌ اشکالات‌احتمالی‌ کمک‌ شایانی‌ در تقویت‌ تشخیص‌ کل ی نیکی‌ خواهد کرد.

  روش‌ کار: در مطالعه‌ مقطعی‌ به‌ عمل‌ آمده‌ از سال‌ 1375 لغایت‌ 79 در بیمارستان‌ کوثر ارومیه‌ تعداد 148 بیمار با شکم‌ حادجراحی‌ منجر به‌ لاپاراتومی‌ مورد مطالعه‌ قرار گرفتند. اطلاعات‌ مربوط به‌ تاریخچه، پاراکلینیک و تشخیص‌ های‌ قبل‌ و بعد از لاپاراتومی‌ توسط پرسشنامه‌ مربوطه‌ جمع‌آوری‌ شده‌ و مورد مقایسه‌ و تحلیل‌ قرار گرفتند.

  یافته‌ ها: حاملگی‌ خارج‌ رحمی 9/39%، پارگی‌ کیست‌ تخمدان6/23%، پیچش‌ کیست‌ تخمدان‌2/18%، توده‌های‌شکمی‌ بدون‌ ارتباط با دستگاه‌ ژنیتال‌ 1/4% به‌ ترتیب‌ شایعترین‌ علل‌ شکم حاد بودند. در دو مورد علتی‌ مشاهده‌نشد ) سالم‌). 5 موردآپاندیسیت‌ بعد از عمل‌ تشخیص‌ داده‌ شد. در 76% موارد تشخیص‌ قبل‌ و بعد از عمل‌ مطابقت‌ داشت. تشخیص‌ حاملگی‌ خارج‌رحمی‌ با 66 مورد قبل‌ از عمل‌ و تایید 53 مورد بعد از عمل‌ و پارگی‌ کیست‌ تخمدان‌ با 22 مورد قبل‌ از عمل‌ و 36 مورد بعد ازعمل‌ به‌ ترتیب‌ بیشترین‌ over diagnosis و under diagnosis را داشتند. نتیجه‌ نهایی‌ مطالعه‌ بعد از لاپاراتومی‌ با سایرمطالعات‌ انجام‌ گرفته‌ در این‌ زمینه‌ هما هنگی‌ دارد.

  نتیجه‌گیری‌: با توجه‌ به‌ نتایج‌ این‌ مطالعه‌‌ علل‌ شایع‌ شکم‌ حاد موجب‌ بیشترین‌ اشتباه‌ تشخیصی‌شده‌اند. بنابراین در نظر داشتن‌ غیر معمول‌ موارد شایع‌ و استفاده‌ به‌ موقع‌ از امکانات‌ پاراکلینیکی‌ می‌تواند موجب‌ افزایش‌ تشخیص‌صحیح‌ قبل‌ از عمل‌ شود.