زمینه و هدف: با توجه به بستری موارد پورپورای ترومبوسیتوپنی ایدیوپاتیک ( Idiopathic Thrombocytopenic Purpura ) در اوایل شیرخوارگی در مرکز پزشکی کودکان تبریز مطالعه حاضر جهت بررسی نقش واکسیناسیون هپاتیت B در بروز آن انجام شده است.

  روش کار: پرونده بیماران زیر شش ماه مبتلا به پورپورا که از اوایل سال 1372 لغایت 1381 در مرکز پزشکی کودکان بستری شده بودند مورد مطالعه قرار گرفت. در مجموع تعداد 25 پرونده مربوط به شیرخوارانی بود که با توجه به علایم بالینی، شمارش گلبولی وآسپیراسیون مغز استخوان و رد سایر علل در نهایت تشخیص ITP مسجل شده بود و از آنجا که واکسیناسیون هپاتیت B از سال 1372 در ایران جزو واکسیناسیون مصوب کشوری قرار گرفته است، لذا جهت مقایسه، پرونده شیرخواران مبتلا به ITP مربوط به سال 1361 لغایت 1371 نیز بررسی شدند.

  یافته ها: نتایج این بررسی نشان داد که بروز ITP درشیرخواران زیر 6 ماه در طی سال های 1372 لغایت 1381 نسبت به دهه قبل از واکسیناسیون هپاتیت B افزایش یافته و این اختلاف از نظر آماری معنی دار می باشد ( 0029/0 p= ).

  نتیجه گیری: اگر چه عدم توانایی در اندازه گیری آنتی بادی ها در کشور ایران و سایر جوامع از علل عدم اثبات ارتباط علتی بین واکسیناسیون هپاتیت B و بروز ITP است ولی بررسی دو مقطع زمانی در این مطالعه تقویت کننده نقش واکسیناسیون هپاتیت B در بروز ITP در شیرخواران می باشد.

  زمینه و هدف: ترومبوسیتوپنی با شمارش پلاکتی کمتر از 150 هزار در میکرولیتر در 7 تا 10 درصد از بارداری­ها مشاهده می­­­­شود. اتیولوژی ترومبوسیتوپنی در حاملگی می­­­تواند از یک اختلال خوش خیم مثل ترومبوسیتوپنی حاملگی تا سندرم HEELP ( (Hemolysis , Elevated liver Enzymes , Low Platelet count که می­تواند کشنده باشد متفاوت باشد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی فراوانی ترومبوسیتوپنی در حاملگی در مراجعه کنندگان به مراکز بهداشتی تنکابن در سال 88-1387 بود.

  روش کار: در این مطالعه مقطعی 150 زن باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی تنکابن که در سه ماهه سوم بارداری بودند با روش نمونه­گیری آسان جهت شرکت در مطالعه انتخاب شدند. اطلاعات دموگرافیک و شرح حال فرد، بررسی و آزمایش شمارش سلول­های خونی درخواست شد. در صورت وجود ترومبوسیتوپنی، بررسی­های آزمایشگاهی آنان توسط هماتولوژیست صورت گرفت و آزمایشات تکمیلی لازم بر اساس نیاز هر فرد انجام شد. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 5/11 و آزمون مجذور کای صورت گرفت و 05/0 p < به عنوان معنی دار در نظر گرفته شد.

  یافته ها: شیوع ترومبوسیتوپنی در بارداری 66/12 % و بیشترین شیوع ترومبوسیتوپنی (68%) در زنان نولی پار دیده شد. علت 95 % موارد، ترومبوسیتوپنی حاملگی و علت 5 % دیگر، ITP بود. افراد دچار ترومبوسیتوپنی حاملگی دچار عارضه نشدند و نیازی به درمان نداشتند. فرد دچار ITP ­­­­­ (Idiopathic Thrombocytopenic Purpura) طی زایمان با ایمونوگلوبولین وریدی درمان گردید.

  نتیجه گیری: ترومبوسیتوپنی حاملگی، شایعترین (95%) علت ترومبوسیتوپنی در حاملگی می باشد و از آنجایی که هیچ عارضه ای برای بیمار و جنین به دنبال ندارد، مسئله­ی نگران کننده­ای محسوب نشده و نیازمند مداخلات خاص نیز نمی باشد.