|
|
|
|
جستجو در مقالات منتشر شده |
|
|
3 نتیجه برای ژن ها
حسنا سروآزاد، مجتبی داربویی، دوره 17، شماره 3 - ( 7-1396 )
چکیده
زمینه و هدف: یکی از مشکلات عمده در کنترل عفونتهای بیمارستانی ناشی از کلبسیلا پنومونیه بروز مقاومتهای آنتیبیوتیکی و شیوع سویه های دارای ژنهای بتالاکتاماز با طیف اثر گسترده میباشد. هدف از این مطالعه تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی و بررسی حضور ژن هایCTX-M ، SHV و TEMدر جدایه های کلبسیلا پنومونیه جداسازی شده از نمونه های مختلف بالینی به روش PCR میباشد.
روش کار: جدایه های کلبسیلا پنومونیه از بیمارستانهای مختلف شهرستان کرمانشاه در طی فصل بهار جمع آوری شد و تعیین هویت سویه های کلبسیلا پنومونیه با کمک تست های استاندارد میکروب شناسی و بیوشیمیایی انجام گرفت. سپس تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه های کلبسیلا پنومونیه با روش انتشار دیسک انجام شد. در نهایت با کمک روش Multiplex-PCR حضور ژنهایCTX-M ، SHV و TEM مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: 97 نمونه از 112 نمونه بالینی جمع آوری شده به عنوان کلبسیلا پنومونیه شناسایی شد. 60/82 درصد جدایه ها مقاوم به سفوتاکسیم، 40/2 درصد جدایه ها مقاوم به سفتریاکسون، 62/88 درصد جدایه ها مقاوم به سفتازیدیم، 9/90 درصد جدایه ها مقاوم به ایمی پنم، 17/39 درصد جدایه ها مقاوم به سفپیم، 94/64 درصد جدایه ها مقاوم به سفکسیم، 8/26 درصد جدایه ها مقاوم به آمیکاسین بودند. 05/35 درصد جدایه ها دارای ژن CTX-M و 91/63 درصد جدایه ها دارای ژن SHV و 9/27 نمونه دارای ژن TEM میباشد. در نهایت ارتباط بین متغیرها توسط نرمافزار SPSS-22 با آزمون رگرسیون لجستیک و مربع کای[1] بررسی گردید.
نتیجه گیری: حضور ژن هایCTX-M ، SHV و TEM همراه با مقاومت بالای آنتی بیوتیکی بسیار نگران کننده است که اهمیت درمان منطقی آنتی بیوتیکی را مورد توجه قرار می دهد
رقیه صبوریان، محمد رهبر، مرجان رهنمای فرزامی، پروانه صفاریان، دوره 19، شماره 2 - ( 4-1398 )
چکیده
زمینه و هدف: مقاومت آنتی بیوتیکی ویبریو کلرا یک موضوع مهم در دنیا است. در این تحقیق با هدف بهبود نظام مراقبت بیماری وبا، الگوی مقاومت میکروبی و شیوع ژنهای مقاومت در ایزوله های ویبریو کلرا O1 ارجاع شده به آزمایشگاه مرجع سلامت در طغیانهای وبا در سالهای ۱۳۹۱، ۱۳۹۲ و ۱۳۹۴ در ایران مورد بررسی قرار گرفته است.
روش کار: مطالعه حاضر، مطالعه مقطعی- توصیفی است. حساسیت ضد میکروبی در ۱۱۳ ایزوله ویبریو کلرا O1، برای ۸ آنتی بیوتیک به روش MIC E-Test تعیین و سپس وجود ژنهای مقاومت به تتراسیکلین (tetA, tetB, tetC) و تریمتوپریم-سولفامتوکسازول (sul2, dfrA1) به روش PCR تعیین گردید.
یافته ها: همه ایزوله ها به آمپی سیلین، تموسیلین، سیپروفلوکساسین و سفیکسیم حساسیت و ۶۴ درصد آنها به اریترومایســـین حساســـیت بینابینی داشـــتند. مقاومت به نالیدیکســــیک اسید، کوتریموکســــازول و تتراسیکلین به ترتیب ۹۰، ۷۱ و ۵۰ درصد و فراوانی ســـویه های MDR در ســـالهای مختلف، متفاوت بود. فراوانی ژنهای مقاومت (tetA, tetB, tetC, sul2 and dfrA1) به ترتیب 70، 34، 58، 66 و 70 درصد بود.
نتیجه گیری: با توجه به تغییر الگوی مقاومت ضد میکروبی ویبریو کلرا آزمایش تعیین حساسیت به عنوان قسمتی از برنامه مراقبت بیماری در شروع هر طغیان و پایش آن، برای سویه های در حال چرخش انجام شود. در این مطالعه بین حضور ژن dfrA1 و مقاومت فنوتیپی به تری متوپریم- سولفامتوکسازول ارتباط معناداری مشاهده گردید. تعیین حضور ژنهای مقاومت برای مشخص نمودن اطلاعات اپیدمیولوژیک و نحوه انتقال ژنهای مقاومت آنتی بیوتیکی لازم است.
طاهره دلیر، رضا قراخانلو، مقصود پیری، حسن متین همایی، دوره 20، شماره 4 - ( 10-1399 )
چکیده
زمینه و هدف: فعالیت ورزشی با اثرات مفید بر سلامت مغز و عملکرد شناختی، اثرات مخرب برخی بیماریهای عصبی همچون آلزایمر را کاهش میدهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر چهار هفته تمرین هوازی بر عملکرد شناختی و بیان ژنهایSirt1، CREB و BDNF در هیپوکمپ رتهای نر ویستار مبتلا به بیماری آلزایمر انجام گرفت.
روش کار: جامعه آماری شامل 18 سر موش نر ویستار از انستیتو پاستور بود. رتها بهطور تصادفی سه گروه (آلزایمر، گروه بیماری آلزایمر- تمرین و گروه کنترل- سالم) شدند. القای بیماری آلزایمر با تزریق Aβ42 به داخل هیپوکمپ صورت پذیرفت. هفت روز پس از جراحی، رتها گروه تمرین هوازی را چهار هفته (پنج جلسه در هفته با سرعت 15-10 متر بر دقیقه) اجرا کردند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی تحت آزمون رفتاری قرار گرفتند. 24 ساعت پس از آن بافت هیپوکمپ رتها استخراج گردید. اندازهگیری mRNA Sirt1، CREB و BDNF با استفاده از روش Real time-PCR صورت پذیرفت.
یافتهها: عملکرد یادگیری و حافظه فضایی در رتهای گروه بیماری آلزایمر در مقایسه با گروه کنترل- سالم کاهش یافت (0/001≥p). کاهش میزان بیان mRNA ژنهای Sirt1، CREB و BDNF در بافت هیپوکمپ گروه بیماری آلزایمر در مقایسه با گروه کنترل- سالم مشاهده شد (0/001 ≥p). رتهای آلزایمری با تمرین هوازی تناوبی، بهبود عملکرد یادگیری و حافظه فضایی و افزایش بیان mRNA ژنهای Sirt1، CREB و BDNF را در مقایسه با گروه بیماری آلزایمر دادند (001/0≥p).
نتیجهگیری: تمرین هوازی تناوبی در رتهای مبتلا به بیماری آلزایمر میتواند یادگیری و حافظه فضایی را از طریق تنظیم مثبت مسیر پیامرسانی Sirt1/CREB/BDNF در بافت هیپوکمپ بهبود بخشد.
|
|
|
|
|
|