زمینه و هدف : مطالعات نشان داده است که باکتری­های پروبیوتیک نقش مفیدی در سلامت جانوران ایفاء می­کنند. باکتریهای پروبیوتیک می­توانند باعث جلوگیری از رشد پاتوژن ­ ها در دستگاه گوارش، بهبود مصرف چربی­ها و تقویت سیستم ایمنی شوند. در تحقیق حاضر گونه­های انتروکوکوس از نمونه پنیر محلی ایران جداسازی گردیده و فعالیت پروبیوتیکی آنها مانند اثر بر سطح چربی­ها، گلوکز و سایتوکاین­های ( IL-6 , IL-10, IL-2 ) بررسی گردید.

  روش کار: نمونه پنیر محلی از استان اردبیل تهیه گردید. انتروکوک­های موجود در پنیر محلی بواسطه محیط کشت­های انتخابی جداسازی گردیده و با استفاده از تست­های تخمیر قند شناسایی شدند. اثرات بازدارنگی انتروکوک­های جداسازی شده بروش کشت چاهکی بر روی سودوموناس ائروژینوزا و پاتوژن­های دستگاه گوارش شامل شیگلا دیسانتری، اشریشیاکلی، سالمونلا تیفی موریوم بررسی گردید. برای مطالعه اثرات پروبیوتیکی انتروکوک­­های جداسازی شده در جانوران زنده، موش­های سوری نژاد NMRI به گروههای مختلف تقسیم شده و به مدت دو هفته دوزهای مختلف انتروکوک­های جداسازی شده را در رقت­های معادل کدورت­های 2 ( CFU/mL 10⁸× 6 )، 3 ( CFU/mL 10⁸× 9 ) و4 ( CFU/mL 10⁸× 12 ) مک فارلند به حجم 1 میلی لیتر به ازای هر موش بصورت دهانی (گاواژ) دریافت کردند. پس از دو هفته تیمار مداوم سطح کلسترول، تری­گلیسیرید، LDL و HDL به روش طیف سنجی و با استفاده از اسپکتروفتومتر و سطح اینترلوکین­های 2، 6 و 10 سرم به روش الیزا اندازه گیری شد .

  یافته ها: نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشان می­دهد که تیمار با گونه فاسیوم باعث کاهش سطح کلسترول خون و افزایش سطح اینترلوکین 10 در سرم موش­ها می­گردد اما اثر معنی­داری بر سطح گلوکز، تری­گلیسریدها و اینترلوکین­های 2 و 6 ندارد (05/0 p < ). تیمار با گونه فکالیس تغییر معنی­داری در سطح، گلوکز و چربی­های خون بوجود نمی­آورد ولی باعث افزایش معنی­داری در سطح اینترلوکین­های 6 و 10 سرم می­شود (05/0 p < ). نتایج بدست آمده همچنین نشان می­دهد که هیچکدام از گونه­های مذکور اثر معنی­داری بر روی رشد پاتوژن­های روده نداشتند.

  نتیجه گیری: نتایج این مطالعه بیانگر آن است که تیمار مداوم با گونه فاسیوم باعث کاهش کلسترول سرم در موش ها می­شود. همچنین تیمار مداوم با هر دو گونه می تواند با تاثیر برالگوی سایتوکائنی، فعالیت سیستم ایمنی را تغییر دهد.

  زمینه و هدف: سندرم روده تحریک­پذیر ( IBS ) Irritable Bowel Syndrome نوعی اختلال عملکردی روده­ای است که شیوع بالائی در کلیه کشورهای دنیا و از جمله ایران دارد. با توجه به عدم وجود درمان مؤثر و مزمن بودن بیماری که معمولاً با تشویش و اضطراب بیماران و درمانده شدن پزشک معالج همراه است، پیدا کردن راه حل درمانی مؤثرتری که بتواند علائم بیماران از جمله درد شکم و تغییرات اجابت مزاج را کنترل نماید، ضروری به نظر می­رسد. هدف این مطالعه بررسی اثرات ماست پروبیوتیک در کنترل علائم بیماری IBS می­باشد.

  روش کار: در یک کارآزمایی بالینی دوسوکور، 60 بیمار که بر اساس معیارهای RomeII با تشخیص IBS به درمانگاه گوارش مرکز آموزشی درمانی امام خمینی مراجعه کرده بودند، به طور تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شده و به مدت چهار هفته تحت درمان با ماست پروبیوتیک (31 بیمار) و ماست معمولی (29 بیمار) که توسط کارخانه کدبندی شده بود قرار گرفتند. قبل از شروع درمان، در آخر هفته دوم و چهارم درمان و نیز دو هفته بعد از اتمام درمان از نظر بهبود در علائم بررسی شدند و اطلاعات وارد پرسشنامه گردید و سپس داده­ها با استفاده ازآزمون­های تی مستقل و کای دو توسط نرم افزار SPSS نسخه 17 تجزیه و تحلیل شد. نتایج دو گروه مداخله و کنترل با یکدیگر مقایسه شدند.

  یافته ها: یافته­ها نشان داد 36 نفر (60%) از بیماران زن و 24 نفر (40%) مرد بودند. میانگین سنی افراد شرکت ­کننده 9±1/34 سال بود و دو گروه مداخله و کنترل تفاوت آماری معنی­دار نداشتند. از نظر مدت، زمان شروع بیماری در دو گروه تقریباً مشابه بود. میانگین زمانی شروع علائم در گروه مداخله 1/5±7/5 و در گروه کنترل 9/4±5/6 سال بود. بعد از مداخله علائم بالینی در دو گروه مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد که در گروه مداخله شدت درد و نفخ کاهش یافته است که این کاهش از نظر آماری معنی­دار بود (05/0 > p )، لیکن مصرف ماست پروبیوتیک تأثیری در علائم بالینی از جمله سوزش سردل، تهوع، دفعات اجابت مزاج و قوام مدفوع نداشت (05/0 < p ).

  نتیجه گیری: افزودن ماست پروبیوتیک به رژیم غذایی بیماران می­تواند در بهبودی علایم IBS خصوصا درد و نفخ شکم موثر واقع گردد. با در نظر گرفتن شیوع بالای IBS و نبود درمان­های موثر، ارائه روش درمانی که حتی باعث بهبودی جزئی در علایم بیماری شود، دستاورد مهمی محسوب می­شود.