زمینه و هدف: نوریت بینایی حاد یا التهاب عصب بینایی در تعداد قابل توجهی از موارد و به خصوص در زنان جوان، علامتی از مولتیپل اسکلروزیس و شروعی برای آن خواهد بود. پتانسیل برانگیخته بینایی VEP ( Visual Evoked Potential ) روشی غیر تهاجمی برای ارزیابی انتقال امواج عصبی از عصب بینایی است. هدف این بررسی پیگیری بیماران با نوریت اپتیک حاد و تغییرات VEP با گذشت زمان است.

  روش کار: VEP در۳۰ بیمار با تشخیص نوریت بینایی حاد شامل ۲۵ زن (۳/۸۳%) و پنج مرد (۷/۱۶%) با میانگین سنی ۹ ± ۷۷/۲۸ سال بررسی شد. برای کلیه بیماران معاینات بالینی و MRI ( Magnetic Resonance Imaging ) مغزی انجام گرفت. بررسی ها در پایان ماه اول وششم تکرار شدند. یافته های حاصل به کمک برنامه نرم افزار آماری SPSS نسخه ۱۱ تجزیه و تحلیل شد.

  یافته ها: معاینات بالینی در ۱۲ بیمار (۴۰%) یک اختلال دیگر نورولوژیک را نشان داد. در ۱۹ مورد (۳/۶۳%) MRI مغزی غیرطبیعی بود. میانگین تاخیر ظهور موج موسوم به ۱۰۰ p در کلیه موارد غیر طبیعی بود و تنها در هفت بیمار پس از شش ماه VEP به محدوه طبیعی رسید. برای ۱۵ بیمار (۵۰%) تشخیص قطعی و در چهار بیمار (۱۳%) تشخیص محتمل مولتیپل اسکلروز مطرح شد. دامنه موج ۱۰۰ p ارزش پیش آگهی دهنده برای بهبودی ضایعه عصب نداشت.

  نتیجه گیری: ارزش پتانسیل برانگیخته بینایی در تشخیص ضایعات عصب اپتیک تایید می شود. بررسی حاضر نشان می دهد که حساسیت آن در حدود ۸۰% است و لازم است که از مقایسه دو چشم برای تشخیص اختلال استفاده شود. بررسی دقیق بیماران و درخواست MRI مغزی در اولین مراجعه و پیگیری های بعدی جهت تشخیص زود هنگام مولتیپل اسکلروز توصیه می شود.

  زمینه و هدف: میگرن دومین علت شایع سردرد می­باشد و حدود ۱۵% زنان و ۶% از مردان را مبتلا می­کند. سر درد میگرنی، دوره­ای بوده و معمولاً یک طرفه و با کیفیت ضرباندار می­باشد و اغلب با تهوع و استفراغ، فنوفوبی (حساسیت به صدا)، فتوفوبی و بی­حالی همراه است. حملات میگرنی در حدود ۲۰-۱۵ درصد بیماران با اورای بینایی یا علایم نورولوژیک دیگر شروع می­شود. هنوز یک آزمون تشخیصی دقیق و کاربردی در این بیماران شناخته نشده است و تشخیص عموماً بالینی و براساس رد سایر علل است. هدف از این مطالعه، بررسی نقش VEP (پتانسیل برانگیخته بینایی) در پیگیری بیماران مبتلا به میگرن و نیز کمک به شناخت تاثیرات میگرن شایع و کلاسیک بر روی الکتروفیزیولوژی سیستم بینایی و درک پاتوفیزیولوژی علایم نورولوژیک میگرن می باشد.

  روش کار: در این مطالعه، ۴۴ بیمار مبتلا به میگرن که شامل ۲۸ فرد مبتلا به میگرن شایع و ۱۶ فرد مبتلا به میگرن کلاسیک بود از دی ماه ۱۳۹۱ تا خرداد ۱۳۹۲ در بیمارستان علوی اردبیل و مطب متخصص بیماری­های مغز و اعصاب با ۱۶ فرد سالم (به عنوان گروه شاهد) تحت بررسی آزمون پتانسیل برانگیخته بینایی قرار گرفتند. میانگین امواج p_۱۰۰ Latency و P_۱۰۰- N_۱۴۰ Amplitude تعیین و بین ۳ گروه مقایسه شد.

  یافته ها: میانگین P_۱۰۰ Latency گروه میگرنی به طور چشمگیری بیشتر از افراد سالم بود، میانگین P_۱۰۰-N_۱۴۰ Amplitude گروه میگرنی کمتر از گروه کنترل بود، میانگین P_۱۰۰-N_۱۴۰ Amplitude گروه شایع بیش از گروه کلاسیک بود.

  نتیجه گیری: با وجود تفاوت­ها در نتایج آزمون VEP ، می­توان از VEP به عنوان آزمون یاری کننده در تشخیص میگرن و نیز به عنوان تأییدی برای افتراق میگرن شایع و کلاسیک اشاره کرد که می تواند به عنوان ابزاری در تعیین شدت میگرن و نیز پارامتری جهت تاثیرات الکتروفیزیولوژیک آن استفاده شود. ولی با این وجود نیازمند بررسیهای دقیق تری در این زمینه می شد.