زمینه و هدف: نقش‌ ساقه‌ مغز بخصوص‌ ناحیه‌ منقاری‌- شکمی- میانی‌ بصل‌النخاع یا Rostral Ventromedial Medulla (RVM) مدتهاست‌ که‌ ازنظر کنترل‌ درد مد نظر بوده‌ است،‌ در این‌ میان‌ نقش‌ ماده‌ خاکستری‌ دور قناتی‌ (PAG) و ناحیه‌ منقاری‌ ـ شکمی‌ ـ میانی‌ بصل‌النخاع‌ ( RVM ) در ایجاد ضددردی‌ اثبات‌ شده‌ است‌. علاوه‌ بر این‌ در آزمایشات‌ انجام‌ گرفته‌، معلوم‌ شده‌ که‌ RVM از هسته‌ میخی‌ شکل یا Cuneiformis (CnF) نیز پیامهای‌ عصبی‌ دریافت‌ می‌کند و احتمال‌ می‌رود که‌ هسته‌ CnF نیز دارای‌ مکانیسمی‌ مشابه‌ PAG باشد. بنابراین‌ در این‌ طرح‌ مطالعاتی‌، سعی‌ شده‌ است‌ نقش‌ هسته‌ CnF و مسیرهای‌ مربوط به سیستم گاباارژیک ‌در امر ضددردی‌ بررسی‌ گردد.

  روش کار: موشها توسط داروی تیوپنتال بیهوش شدند. با استفاده‌ از دستگاه‌ استریوتاکس و اطلس پاکسینوس،‌ نقطه‌ موردنظر (هسته CnF ) ‌ در روی‌ جمجمه‌ مشخص‌ گردید. بعد از یک‌ هفته‌ از زمان‌ جراحی‌، موشها برای‌ انجام ‌آزمایش‌ آماده‌ شدند. حیوانات به سه گروه تقسیم شدند. ابتدا برای‌ تعیین‌ گروه‌ کنترل‌، 5/0 میکرولیتر سالین‌ نرمال‌ به‌ داخل‌ هسته‌ CnF تزریق گردید. سپس‌ به‌ روش‌ وابسته‌ به‌ دوز، داروی‌ بیکوکولین‌ به‌ عنوان‌آنتاگونیست‌ (گیرنده‌های‌ GABA_A ) در حد نانوگرم‌ به‌ داخل‌ هسته‌ CnF تزریق‌ و سپس به روش وابسته به دوز، داروی بیکوکولین‌ به‌ عنوان‌آنتاگونیست‌ (گیرنده‌های‌ GABA_A ) به‌ داخل‌ هسته‌ CnF تزریق‌‌ گردید

  یافته­ها: نتایجی نشان ‏ دهنده‌ نقش‌ هسته‌ CnF در ایجاد بی‌دردی‌ می‌باشد. چون‌ موقعی‌ که‌ داروی‌ بیکوکولین‌ تزریق می‌گردید زمان‌ تأخیر پس‌کشیدن‌ دم‌ موش‌ (به‌ عنوان‌ شاخص‌ احساس‌ درد) افزایش‌ می‌یافت‌ که‌ مؤید احساس‌ بی‌دردی‌ در موش ‌متعاقب‌ تزریق‌ آنتاگونیست‌ گیرنده‌های‌ GABA_A می‌باشد. علاوه‌ بر این‌ تزریق‌ داروی ‌بیکوکولین‌ به‌ روش‌ وابسته‌ به‌ دوز (با افزایش‌ دوز دارو)، زمان‌ تأخیر پس‌کشیدن‌ دم‌ را بیشتر افزایش‌ داد.

  نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر‌، هسته‌ CnF نقش‌ مؤثری‌ در کنترل‌ درد دارد و در این بین مسیرهای‌ گاباارژیک‌ نیز نقش‌ اساسی‌ در ایجاد حالت‌ بی‌دردی‌ دارند .