|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
2 نتیجه برای نشانگرهای زیستی
مرتضی اکبری، سعید صدیق اعتقاد، علی بهادری، حسین قاسمی مقدم، مجتبی ضیائی، دوره 25، شماره 1 - ( 2-1404 )
چکیده
ایمونوتراپی یکی از روشهای نوین و مؤثر در درمان سرطان است که با فعالسازی سیستم ایمنی بدن، سلولهای سرطانی را هدف قرار میدهد. با وجود اثربخشی قابل توجه، این روش با چالشهایی مانند انتخاب دقیق بیماران، تعیین اهداف درمانی مناسب، و کاهش عوارض جانبی همراه است.
هوش مصنوعی (AI)با توان پردازش دادههای ژنومی، پروتئینی و بالینی، نقش مهمی در بهینهسازی ایمونوتراپی ایفا میکند. الگوریتمهای یادگیری ماشین و یادگیری عمیق میتوانند بیماران پاسخدهنده به درمان را با دقت بالا شناسایی کنند. این شناسایی هدفمند، امکان طراحی درمانهای شخصیسازیشده و اجتناب از درمانهای غیرضروری را فراهم میسازد.
از دیگر کاربردهای مهم هوش مصنوعی، پیشبینی پاسخ به مهارکنندههای نقاط کنترل ایمنی مانندPD-1 وCTLA-4 است. مدلهای AI با ترکیب اطلاعات تصویربرداری پزشکی و دادههای ژنتیکی میتوانند موفقیت درمان را پیشبینی کرده و هزینهها را کاهش دهند. همچنین، در طراحی داروهای جدید و پیشبینی عوارض جانبی، نقش مؤثری دارد. همچنین، هوش مصنوعی در طراحی داروهای ایمونوتراپی نقش مهمی دارد. الگوریتمها میتوانند ساختارهای مولکولی جدید را شبیهسازی کرده و اثربخشی آنها را پیشبینی کنند، که زمان و هزینه توسعه دارو را کاهش میدهد. علاوه بر این،AI در شناسایی و مدیریت عوارض جانبی به کار میرود و ایمنی درمان را بهبود میبخشد.
با این حال، استفاده از هوش مصنوعی با محدودیتهایی همراه است. نیاز به دادههای باکیفیت، چالشهای تفسیرپذیری الگوریتمها و نگرانیهای اخلاقی در مورد حریم خصوصی بیماران، وآسیبهای روانی ناشی از افزایش آزمایشات تشخیصی و مسئولیتهای قانونی در صورت بروز خطا از جمله این موانع هستند. این مقاله نتیجه میگیرد که با توسعه زیرساختهای دادهای و الگوریتمهای پیشرفته، میتوان از ظرفیت کامل هوش مصنوعی در ارتقای ایمونوتراپی بهرهبرداری کرد. این همافزایی، گامی مهم بهسوی پزشکی دقیق و آیندهای روشن در درمان سرطان خواهد بود.
پرهام منصوری، داریوش شانهبندی، دوره 25، شماره 2 - ( 4-1404 )
چکیده
سرطان کولورکتال (CRC) به عنوان یکی از شایعترین سرطانهای دستگاه گوارش، با چالشهای مهمی در تشخیص و درمان مواجه است. در سالهای اخیر، اگزوزومها و محتوای RNA غیرکدکننده (ncRNA) آنها توجه محققان را به عنوان عوامل کلیدی در پیشرفت تومور و ابزارهای تشخیصی نوین جلب کردهاند. اگزوزومها، وزیکولهای خارج سلولی با اندازه 50-150 نانومتر هستند که توسط سلولهای نرمال و سرطانی ترشح شده و در انتقال سیگنالهای بین سلولی نقش دارند. این مطالعه مروری به بررسی نقش miRNAها، lncRNAها و circRNAهای اگزوزومی در مکانیسمهای سرطانزایی از جمله رگزایی، متاستاز، مقاومت دارویی و تعدیل سیستم ایمنی میپردازد. یافتهها نشان میدهند که محتوای ncRNAهای اگزوزومی میتوانند به عنوان نشانگرهای زیستی حساس و اختصاصی برای تشخیص زودهنگام، پیشآگهی و پایش پاسخ به درمان مورد استفاده قرار گیرند. با این حال، چالشهایی مانند روشهای استاندارد جداسازی اگزوزومها و نیاز به مطالعات بالینی گستردهتر هنوز وجود دارد. توسعه فناوریهای نوین در این حوزه میتواند راه را برای کاربرد بالینی این یافتهها در پزشکی شخصمحور هموار کند. این مقاله مروری بر اهمیت روزافزون ncRNAهای اگزوزومی در درک پاتوژنز CRC و پتانسیل بالینی آنها به عنوان ابزارهای تشخیصی و درمانی تمرکز دارد.
|
|
|
|
|
|
|
|
|