|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
1 نتیجه برای فولیستاتین
رضوان افشار، مسعود رحمتی، رحیم میرنصوری،
دوره 0، شماره 0 - ( 1-1403 )
چکیده
زمینه و هدف: با توجه به ترشح میوکاین‌هــا از بافت عضلانی در حین اجرای تمرینات ورزشی و ارتباط آنها با توسعه قدرت عضلانی، هدف از مطالعه حاضر، بررسی ارتباط بین قدرت عضلانی با سطوح سرمی آیریزین، عامل نوروتروفیک مشتق از مغز، مایوستاتین، فولیستاتین در مردان و زنان غیرفعال متعاقب 12هفته تمرین قدرتی بود.
روش‌کار: در این مطالعه نیمه‌تجربی، 10 زن (سن: 6.09±37.6 سال، وزن 20.76±80.5 کیلوگرم) و 20 مرد (سن: 65.05±39.6 سال، وزن: 89.67±84.5 کیلوگرم) به‌طور داوطلبانه شرکت کردند. آزمودنی‌ها 12 هفته تمرین قدرتی را به صورت 3 جلسه در هفته با شدت 65 تا 80 درصد قدرت بیشینه اجرا کردند. نمونه‌هــای خونــی بــرای اندازه‌گیــری آیریزیــن، عامل نوروتروفیک مشتق از مغز و مایوستاتین، فولیستاتین بــه روش الایزا گرفته شد.
یافته ها: تمرین‌قدرتی باعث افزایش معنادار غلظت سرمی آیریزین، غلظت سرمی BDNF، فولیستاتین و همچنین کاهش معنادار مایوستاتین و درصد چربی در هر دو گروه زنان و مردان شد (0.05≤ p). همچنین بین قدرت پایینتنه و آیریزین زنان (0.040p=) و قدرت بالاتنه زنان و BDNF(0.038= p) ارتباط مثبت و معناداری وجود داشت. نتایج در گروه مردان نشان دهنده ارتباط معنادار و مثبت بین سطوح سرمی آیریزین با قدرت بالاتنه و پایینتنه و همچنین فولیستاتین با قدرت پایینتنه بود (0.05≤ p).
نتیجه گیری: براساس نتایج حاصل از پژوهش تمرینات قدرتی در افراد غیرفعال سبب کاهش سطوح سرمی مایوستاتین و افزایش ترشح سطوح سرمی هورمون آیریزین، BDNF، فولیستاتین و افزایش قدرت عضلانی می‌شود.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
.png)
.png){kind=small}
