|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
3 نتیجه برای سواد سلامت
زهرا رشیدمردان، مسعود امن زاده، رویا نعیمی،
دوره 0، شماره 0 - ( 1-1403 )
چکیده
زمینه و هدف: «سواد سلامت الکترونیک» مهارت و توانایی جستجو، یافتن، درک و ارزیابی اطلاعات سلامت از منابع اطلاعات الکترونیکی و به کارگیری این اطلاعات در جهت تشخیص یا رفع اختلال بهداشتی خاص است. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی سطح سواد سلامت الکترونیک در میان دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اردبیل درسال 1402 انجام گرفت.
روش کار: این پژوهش از نوع مقطعی بود که در آن دادهها با استفاده از پرسشنامه استاندارد eHEALS، از میان تمامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اردبیل جمعآوری گردید. حجم نمونه 250 نفر برآورد شد که پرسشنامه آنلاین به روش تصادفی ساده در اختیار دانشجویان قرارگرفت. دادهها با استفاده ازآمار توصیفی و تحلیلی (آزمون آنالیز واریانس یکطرفه و T مستقل) توسط نرم افزار SPSS-26 تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: میانگین نمره سواد سلامت الکترونیک دانشجویان 36.00±4.00 بود. بررسی سطوح سواد سلامت الکترونیک نشان داد 94.4% در سطح متوسط و 5.6% در سطح بالا قرار داشتند و سطح پایین مشاهده نشد. آزمونهای آماری نشان دادند که تنها رشته تحصیلی ارتباط معنیدار با سواد سلامت الکترونیک داشت (0.001= p)، درحالیکه جنسیت (0.971= p)، مقطع تحصیلی (0.822= p)، سال ورود (0.715= p) و ابزار دسترسی به اینترنت (0.506= p) ارتباط معنیداری نداشتند.
نتیجه گیری: با توجه به متوسط بودن سطح سواد سلامت الکترونیک دانشجویان، توجه ویژه به برنامهریزیهای آموزشی ضروری است. این امر میتواند از طریق برگزاری کارگاهها و دورههای آموزشی، اطلاعرسانی درباره دسترسی به اطلاعات سلامت آنلاین و آموزش نحوه ارزیابی اطلاعات سلامت موجود در اینترنت انجام شود. مراکزی مانند وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با اجرای چنین برنامههایی میتوانند در تداوم و بهبود الکترونیکی شدن نظام سلامت و افزایش سطح سواد سلامت الکترونیک دانشجویان نقش مؤثری ایفا کنند.
یوسف حمیدزاده اربابی، رسول نعمتی، حامد رضاخانی،
دوره 22، شماره 2 - ( 4-1401 )
چکیده
زمینه و هدف: سرطانها بویژه سرطان معده، یکی از عوامل اصلی مرگ و میر و ناتوانی به حساب میآید و روز به روز بر شیوع آن افزوده میشود. یکی از عوامل موثر در مقابله با سرطانها، برخورداری از سواد سلامت خوب میباشد. این مطالعه با هدف بررسی وضعیت سواد سلامت در باره سرطان معده در مراجعین و بستری شدگان مرکز آموزشی- درمانی امام خمینی (ره) اردبیل در سال 1398 اجرا گردید.
روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی تحلیلی- مقطعی بود. جامعه و نمونه پژوهشی را مراجعین و بستری شدگان مرکز آموزشی- درمانی امام خمینی اردبیل در سال 1398 تشکیل میدادند. حجم نمونه 320 نفر و نمونه گیری از نوع نمونه گیری طبقه ای (انتساب متناسب) از بین مراجعین و بستری شدگان درمانگاهها و بخشهای داخلی و عفونی آن مرکز بود. از پرسشنامه محقق ساخته پس از تامین روایی و پایایی استفاده گردید. داده ها پس از جمع آوری و ورود به نرم افزار SPSS-26 آنالیز شدند.
یافته ها: میانگین سن مشارکت کنندگان 14/35± 42/98 بود. میزان کلی سواد سلامت در باره سرطان معده، 31/13 محاسبه گردید. میانگین نمره سواد سلامت راجع به سرطان معده در پنج بعد در کل افراد مورد پژوهش بشرح زیر محاسبه گردید: دسترسی به منابع کسب سواد سلامت 11/08± 36/58، خواندن سواد سلامت 4/41±13/47، فهمیدن اطلاعات سلامت 6/9±30/37، ارزیابی اطلاعات سلامت 4/58± 16/73 و تصمیم گیری و بکارگیری اطلاعات سلامت 10/77±58/49 بدست آمد و میانگین کلی سواد سلامت نیز 31/13 محاسبه گردید. بجز بعد «خواندن» که دارای معنیداری کوچکتر از 0/05 است، در سایر ابعاد سواد سلامت، تفاوت معناداری بین چهار گروه آزمودنی بدست نیامد.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، میانگین نمره سواد سلامت افراد مورد مطالعه راجع به سرطان معده پائین بود. با توجه به اهمیت سواد سلامت در تعامل موثر بیماران با کادر بهداشت و درمان، کاهش هزینه ها و خود مراقبتی بهتر در مدیریت سرطان معده و پیامدهای آن؛ برنامه ریزی و انجام مداخلات کارآمدتر در زمینه ارتقاء سواد سلامت جامعه و بخصوص مراجعین و بستری شدگان مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) اردبیل راجع به سرطان معده ضروری میباشد.
فاطمه حسین پور، ملیحه صبور، یداله ابوالفتحی ممتاز، ژاله زندیه، مرجان حقی،
دوره 25، شماره 2 - ( 4-1404 )
چکیده
زمینه و هدف: سندرم آسیبپذیری با پیامدهای نامطلوب سلامت در سالمندان همراه است. شناسایی عوامل مرتبط با آسیبپذیری در میان سالمندان مبتلا به دیابت میتواند به بهبود سلامتی آنها کمک کند. لذا این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین سواد سلامت و خودمراقبتی با سندرم آسیبپذیری در سالمندان مبتلا به دیابت مراجعهکننده به مراکز جامع سلامت شهر اردبیل در سال 1403 انجام شد.
روشکار: مطالعه حاضر یک پژوهش توصیفی مقطعی بود که بر روی 2۴1 نفر از سالمندان مبتلا به دیابت مراجعهکننده به مراکز جامع سلامت شهر اردبیل که با روش نمونهگیری تصادفی چندمرحلهای انتخاب شده بودند. دادهها توسط ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪهای دموگرافیک، سواد سلامت و خودمراقبتی دیابت، و چکلیست آسیبپذیری تیلبرگ جمعآوری شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از آمارهای توصیفی و تحلیلی در نرم افزار SPSS-26 انجام شد.
یافتهها: میانگین سنی افراد 7.35± 66.56 سال، اکثرآنها زن (58.40%)، متأهل (78.60 %) و بیسواد (29.20%) بودند و با همسر و فرزندانشان زندگی میکردند. میانگین و انحراف معیار نمرات سواد سلامت، خودمراقبتی و آسیبپذیری به ترتیب 25.62±54.16، 15.02±113.60 و 3.17±6.02 بود. نتایج رگرسیون نشان داد که زن بودن (0.023= p، 0.142β=)، سن (0.002= p، 0.171β=)، وضعیت اقتصادی (0.028= p، 0.123β=)، تنها زندگی کردن (0.006 = p، 0.142β=) و سابقه بستری داشتن ( 0.003 = p، 0.152β=)، با افزایش آسیبپذیری و خودمراقبتی با کاهش آسیبپذیری ارتباط معنیداری دارند.
نتیجهگیری: نتایج نشان داد که عوامل زن بودن، افزایش سن، وضعیت اقتصادی، تنها زندگی کردن و سابقه بستری شدن به صورت معنیداری با افزایش آسیبپذیری و خودمراقبتی با کاهش آسیبپذیری مرتبط هستند. پیشنهاد میشود برنامههای آموزشی هدفمند برای ارتقای سواد سلامت و خودمراقبتی و طراحی مداخلات چندوجهی با تمرکز بر عوامل اجتماعی- اقتصادی به منظور کاهش بار سندرم آسیبپذیری در سالمندان دیابتی انجام شود.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
.png)
.png){kind=small}
