|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
1 نتیجه برای سقط مکرر خود بخودی
زیبا جهانی، سید سعید حسینی اصل، هما اخوان،
دوره 18، شماره 1 - ( 2-1397 )
چکیده
زمینه و هدف: سقط خودبخودی جنین، به از دست دادن آن تا هفته بیستم بارداری اطلاق میشود که یکی از شایعترین مشکلات پزشکی در دوران باروری است. حدود 15 تا 20 درصد تمام بارداریهای قابلتشخیص بالینی منجر به سقط میشوند. عدم موفقیت در بارداری، هزینههای اقتصادی و مشکلات روحی و جسمی برای خانواده و جامعه به همراه دارد. سقط مکرر خودبخودی یک عارضه چندعاملی است و مطالعه حاضر به بررسی ناهنجاریهای کروموزومی در ازدواجهای خویشاوندی در زوجهای واجد سقطهای مکرر خودبخودی در استان اردبیل پرداخته است.
روش کار: 350 بیمار واجد حداقل دو سقط خودبخودی جنین، با استفاده از تکنیک سیتوژنتیکی GTG-banding مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: ناهنجاریهای کروموزومی والدین در 18 مورد یافت شد (10/28% زوجها). بیشتر ناهنجاریها از نوع ساختاری بودند (72/2%) . ناهنجارهای کروموزومی در 10 مورد از زنان (55/6%) و 8 مورد (44/4%) از مردان مشاهده شد. جابجاییها فراوانترین ناهنجاریهای کروموزومی (6/55 %) تشخیص دادهشده در این مطالعه بودند. همچنین بین سقط مکرر خودبخودی ناشی از ازدواج خویشاوندی و ناهنجاریهای کروموزومی ارتباط معناداری یافت شد (0/05>p).
نتیجه‌گیری: با توجه به وجود ارتباط معنیدار بین سقط مکرر خودبخودی و ناهنجاریهای کروموزومی در این مطالعه و مطالعههای قبلی، همچنین میزان بالای ازدواجهای خویشاوندی در جمعیت استان اردبیل، بررسی ناهنجاریهای کروموزمی والدین واجد سقط مکرر، به دنبال مشاوره ژنتیک، امری ضروری است.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
.png)
.png){kind=small}
