زمینه و هدف: هیپوکلسمی یکی از عوارض شدید جراحی تیروئیدکتومی توتال است. این عارضه معمولا بدنبال صدمه غدد پاراتیروئید در حین جراحی اتفاق میافتد. این مطالعه فراوانی هیپوکلسمی دائم و موقت در بیماران توتال تیروئیدکتومی و نیز نقش کاشت پاراتیروئید در جلوگیری از هیپوکلسمی دائم در بیماریهای بدخیم و یا خوش خیم را مورد بررسی قرار می دهد.
روش کار: در این مطالعه گذشته نگر، صد بیمار تیروئیدی با بدخیمی و خوشخیمی که تحت اعمال جراحی تیروئیدکتومی توتال با یا بدون دیسکسیون رادیکال غدد لنفاوی گردن قرار گرفته بودند وارد مطالعه شدند. در این مطالعه عوارض تیروئیدکتومی توتال بخصوص هیپوکلسمی گذرا و دائمی و نیز درمان آن مورد مطالعه قرار گرفت. در این مطالعه گروه I با ۴۶ نفر از بیماران بعلت بدخیمی که ۳۷ آن ها ) زیر گروه A ) با توتال تیروئیدکتومی درمان شدند که در ۳ مورد کاشت پاراتیروئید صورت گرفت و در ۹ بیمار بقیه (زیرگروه B ) که با اعمال جراحی دیسکسیون رادیکال گردنی توام با تیروئیدکتومی درمان صورت گرفت و در ۴ بیمار کاشت پاراتیروئید انجام یافت. گروه II با ۵۴ بیمار با بیماریهای خوشخیم تیروئید که با اعمال جراحی تیروئیدکتومی درمان شدهاند در ۲ مورد کاشت پاراتیروئید صورت گرفت. کلاً در ۹% از بیماران پیوند یا کاشت پاراتیروئید در بین الیاف عضله استرنوکلوئید و ماستوئید یا دلتوئید انجام گرفت .
یافته ها: شصت و هفت درصد زن با میانگین سنی ۸/۱۰ ± ۹/۳۹ سال و ۳۳% مرد با میانگین سنی ۸/۸ ± ۲/۳۷ سال افراد مورد مطالعه را تشکیل داده اند. هیپوکلسمی گذرا در ۱۷% از بیماران اتفاق افتاد که اکثر آنها با تجویز کلسیم تزریقی و یا خوراکی درمان شدند. هیچ یک از بیماران دچار هیپوکلسمی دائم نشدند. از گروه I ، ۱۳ بیمار دچار هیپوکلسمی گذرا شدند در زیر گروه A از گروه بد خیمی ۸ بیمار و در زیر گروه B از همان گروه ۵ بیمار دچار هیپوکلسمی گذرا شدند. در گروه II ( گروه خوش خیمی) ۴ بیمار دچار هیپوکلسمی گذرا شدند. اختلاف آماری معنیداری از نظر کاشت پاراتیروئید و اثر آن در جلوگیری از هیپوکلسمی در بین گروههای I و II (۰۰۶/۰= p ) و نیز بین دو زیر گروه A و B از گروه I (۰۴/۰= p ) وجود داشت. پارزی گذرای عصب راجعه در ۲% و پارالیزی دائمی عصب راجعه در هیچ کدام از بیماران ایجاد نشده است.
نتیجه گیری: کاشت پاراتیروئید صدمه دیده و یا اجباراً برداشته شده در غلاف عضله استرنوکلوئید و ماستوئید یا دلتوئید در حین جراحی تیروئیدکتومی توتال با و یا بدون دیسکسیون رادیکال گردنی میتواند از ایجاد عارضه هیپوکلسمی دائمی جلوگیری کند.