زمینه و هدف: با توجه به اهمیت مطالعات ژنتیکی بر روی سندرم متابولیک، هدف از این مطالعه بررسی تجمع خانوادگی این سندرم و خطر ابتلای آن در میان خواهر و برادرها در جمعیت تهرانی بود.

روش کار: در مطالعه مقطعی حاضر، شاخص­های تن‌سنجی، بیوشیمیایی و فشار خون ۵۶۶ خانواده از افراد شرکت کننده در مطالعه قند و لیپید تهران اندازه­گیری شد. سپس، نقش عوامل خطرساز در سندرم متابولیک، همبستگی نسبی پیرسون بین اجزای سندرم متابولیک و عوامل مربوط به فاکتورهای لیپیدی افراد محاسبه گردید.

یافته­ها: شیوع سندرم متابولیک در میان مادران و دختران به ترتیب ۴/۷۸ و ۹/۱۲ درصد بود. میزان عوامل خطرساز از جمله کلسترول تام، لیپوپروتئین با دانسیته پایین، فشار خون سیستولی، تری­گلیسیرید و قند خون ناشتا در مادربزرگ­ها بیشتر بود. چهار فاکتور خطرساز از جمله فاکتور ۱ تری­گلیسیرید و کلسترولLDL-، فاکتور ۲ اندازه دور کمر و شاخص توده بدنی، فاکتور ۳ فشار خون سیستولی و دیاستولی و در نهایت فاکتور ۴ لیپوپروتئین با دانسیته بالا، تری­گلیسیرید و قند خون ناشتا مشخص گردید که ۷/۷۷ درصد از کل واریانس جمعیت را شامل بودند. نسبت خطر ابتلا به سندرم متابولیک در بین خواهر و برادرها ۶۱/۵ بود (ضریب اطمینان ۹۵%: ۹۷/۹-۱۵/۳). بخت ابتلای تعدیل شده برای سن و جنس نسبت به فرد مبتلا در خانواده ۳۳/۱ (ضریب اطمینان ۹۵%: ۶۷/۱-۰۶/۱) که از بین چهار فاکتور به دست آمده عامل چاقی از خطر بالاتری۵۰/۷، برخوردار بود (فاصله اطمینان ۹۵%: ۵۲/۹-۱۹/۵).

نتیجه­گیری: یافته های حاضر وجود تجمع خانوادگی سندرم متابولیک و بخت خطر ابتلای آن را در جمعیت مورد مطالعه تایید کرد. همبستگی میان خواهر و برادرها بسیار بالاتر از سایر اعضای خانواده بود، که نشاندهنده نقش عوامل ژنتیکی در این سندرم بود و افزایش خطر ابتلا حدود ۲ برابر را نشان داد