9 نتیجه برای اسپرم
کمال الدین حسن زاده، پریسا یاوری کیا، وحید امدادی، سیدکاظم مداین،
دوره 10، شماره 3 - ( 6-1389 )
چکیده
زمینه و هدف: در 50% زوجینی که به علت ناباروری به پزشک مراجعه می کنند، فاکتور مردانه به تنهایی یا همراه با فاکتور زنانه عامل ناباروری است. سه فاکتور دخیل در ناباروری مردان، کاهش تعداد اسپرم، قدرت حرکتی ضعیف، مورفولوژی غیرطبیعی اسپرم می باشد. در انجام تکنیکهای کمکی تولید مثل نیاز به حجم و کیفیت مطلوب اسپرم وجود دارد. این مطالعه تاثیر پنتوکسی فیلین خوراکی را به عنوان یک روش ساده و قابل دسترس در ارتقاء کیفیت پارامترهای آنالیز مایع منی شامل حجم، تحرک، مورفولوژی و تعداد مورد بررسی قرار میدهد که در صورت موثر بودن این دارو می توان از آن بعنوان داروی کمکی در روشهای تکنیکهای کمکی تولید مثل استفاده نمود.
روش کار: مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی و نمونه گیری به صورت تصادفی بوده و جامعه پژوهش، مردان با اولیگواسپرمی بودند که جهت درمان نازایی به بخش ناباروری مرکز آموزشی درمانی الزهراء [س] تبریز طی یکسال مراجعه نموده بودند. در این مطالعه 61 بیمار مرد که سابقه نازایی اولیه داشته و تحت آنالیز مایع منی قبل از درمان قرار گرفتند پس از سه ماه درمان با پنتوکسی فیلین با دوز mg 400 سه بار در روز، دو بار مایع منی تحت آنالیز قرار گرفت. دادهها به وسیله روشهای آماری توصیفی (فراوانی- درصد و میانگین و انحراف معیار) و آزموتهای تی زوجی مورد بررسی و تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که میانگین تعداد کل اسپرم در گروه مطالعه قبل و بعد از تجویز پنتوکسی فیلین از 4 ± 17 میلیون به 5/1 ± 21 میلیون رسیده است و تعداد اسپرمها در 9/68% موارد به شکل معنی داری (001/0 p < ) افزایش یافت. همچنین میانگین درصد اسپرمها با مورفولوژی نرمال از 8/3 ± 01/24 به 3/4 ± 26/39 رسیده است و این پارامتر در 8/32% بیماران بهبود یافت (001/0 p< ). میانگین درصد اسپرمهای متحرک از 5/3 ± 42/19% به 1/2 ± 78/28% رسید که این پارامتر در 52/88% بیماران بهبود یافت (001/ p < ) . متوسط حجم مایع منی در گروه قبل از درمان با پنتوکسی فیلین 85/0 ± 95/1 میلی لیتر بود که بعد از درمان به 64/0 ± 93/1 میلی لیتر رسیده است و لذا تغییر معنیداری در حجم مایع منی پس از درمان مشاهده نشد (32 / 0= p ).
نتیجه گیری: نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که تجویز پنتوکسی فیلین در افزایش پارامترهای آنالیز مایع منی بخصوص تحرک اسپرمها تاثیر قابل توجهی دارد و بعنوان داروی نسبتاً ارزان، مطمئن و با کاربرد آسان می تواند در ارتقاء کیفیت پارامترهای مایع منی و بهبود روشهای درمانی ناباروری مردان مورد استفاده قرار گیرد.
معصومه حاجی شفیعها، شاکر سالاری لک، مینو خیری تبار، سیامک ناجی، مهزاد مهرزاد صدقیانی، ناهیده صادق اسدی،
دوره 11، شماره 1 - ( 1-1390 )
چکیده
زمینه و هدف: با وجودی که روشهای درمان ناباروری پیشرفت چشمگیری داشته است اما درصد لانه گزینی و تولد نوزاد زنده تغییر چندانی پیدا نکرده است. چرا که عدم لانه گزینی و سقط زودرس سبب کاهش درصد تولد زنده در این روشها می گردد. از علل مطرح در بروز مشکلات لانه گزینی و سقط زودرس جنین در این روشها عفونتهای دستگاه تناسلی می باشد. از جمله این عفونتها می توان به واژینوزباکتریال اشاره کرد. در صورت اثبات نقش واژینوزباکتریال در این مشکلات و با توجه به اینکه تشخیص و درمان واژینوزباکتریال آسان و کم هزینه است شاید بتوان با تشخیص و درمان صحیح و قبل از انجام فن آوریهای کمک باروری ( Assisted reproductive technology (ART) ) احتمال حاملگی و درصد تولد زنده را در این روشها افزایش داد. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط واژینوباکتریال با لانه گزینی و سقط زودرس جنین در زنان تحت درمان با روشهای ناباروری به انجام رسید.
روش کار: در این مطالعه 209 زن نابارور مراجعه کننده به درمانگاه نازایی کوثر ارومیه که تحت درمان با تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم قرار می گرفتند به روش نمونه گیری در دسترس ساده انتخاب شدند. در هنگام انتقال جنین به داخل رحم ، ابتدا با سواپ پنبه استریل نمونه ای از کلدوساک خلفی برداشته شده و روی لام شیشه ای تثبیت وبعد از رنگ آمیزی گرم توسط پاتولوژیست از نظر واژینوزباکتریال درجه بندی گردید. پس از اخذ نمونه، انتقال جنین انجام شده و سپس ارتباط واژینوزباکتریال با لانه گزینی جنین و سقط زودرس مورد مطالعه قرار گرفت. داده ها وارد نرم افزار SPSS شده و با استفاده از آزمونهای آماری واریانس یکطرفه و کای دو مورد آنالیز قرارگرفتند. سطح معنی دار از نظر آماری 05/0 > pدر نظر گرفته شد.
یافته ها: در نازایی با فاکتور لوله و مشکلات تخمک گذاری شیوع واژینوزباکتریال بیشتر از دیگر علل بود (013/0= p ). شیوع حاملگی در بیماران دچار واژینوزباکتریال نسبت به فلور طبیعی و بینابینی تفاوت معنی دار نداشت. از نظر بروز سقط زودرس نیز تفاوت آماری معنی داری بین بیماران با واژینوزباکتریال و فلورطبیعی و بینابینی دیده نشد.
نتیجه گیری: شیوع واژینوزباکتریال در بیماران نابارور بیشتر از جمعیت عمومی بوده و در بیماران نازا با فاکتور لوله و مشکلات تخمکگذاری بیشتر از دیگر علل نازایی می باشد ولی بر میزان بارور شدن تخمک تاثیری ندارد.
امیرعباس رشیدی، پیراسته نوروزی، حمید کلالیان مقدم، مهدی خاکساری، مهدی باقری،
دوره 16، شماره 1 - ( 1-1395 )
چکیده
زمینه و هدف: دیابت ملیتوس با ایجاد استرس اکسیداتیو، آسیبهای متابولیسمی متعددی در بیضه ها ایجاد میکند. ریشه کودزو یک ساپونین و ایزو فلاونین میباشد که به عنوان یک ماده با خواص آنتی اکسیدانی و ضد دیابت شناخته میشود. این مطالعه با هدف پیشگیری از عوارض اکسیداتیو ناشی از دیابت با به کارگیری داروی کودزو انجام گرفت.
روش کار: در این مطالعه تجربی 32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار، به طور تصادفی انتخاب و به چهار گروه: 1) کنترل، 2) دیابتی، 3) دیابتی تیمارشده با کودزو (100mg/kg ) و 4) دیابتی تیمار شده با کودزو (50mg/kg ) تقسیم شدند.دیابت با تزریق داخل صفاقی استرپتوزوتوسین بادوز 55mg/kg القا گردید. یک هفته پس از تزریق استرپتوزوتوسین، تیمار با کودزو با دوز 100,50mg/kgبه مدت پنج هفته بصورت گاواژ انجام شد. آسیبهای بیضه ای بوسیله رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین مشخص شده و فاکتورهای بیوشیمیایی و هورمونی خون مورد سنجش قرار گرفت.
یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که دیابت باعث افزایش قند خون و کاهش سلولهای اسپرماتوگونی، سرتولی، روند اسپرماتوژنز و نیزکاهش تعداد اسپرم و فعالیت اسپرم گردیده است (0.001 p=). در نمونه های تیمارشده با کودزو این عوارض بهبود یافته، کاهش قند خون، همچنین افزایش در تعداد و تحرک اسپرم، سلو لهای رده اسپر م ساز نیز مشاهده گردید. به علاوه قطر لوله اسپرم ساز افزایش یافت ( p=0.001)
اسلام ذبیحی، سید اقبال متولی باشی، پیروز پورمحمد، علی عابدی،
دوره 17، شماره 2 - ( 4-1396 )
چکیده
زمینه و هدف : قارچ دنبلان (TB)در طب سنتی به عنوان محرک جنسی مورد استفاده قرار میگیرد و دارای اسید چرب، فلاونوئید، بتاکاروتن، مواد معدنی و همچنین مواد آنتی اکسیدان ازجمله کاتچین میباشد. هدف از این مطالعه تاثیر عصاره هیدروالکلی قارچ دنبلان بر پارامترهای اسپرم و میزان هورمون تستوسترون در موش صحرایی میباشد.
روش کار: این مطالعه بر روی 21 سر موش صحرایی نر در 3 گروه انجام شد. گروه اول (کنترل) هیچ دارویی دریافت نکردند. به گروه دوم (شاهد) نرمال سالین (حلال عصاره) و گروه سوم، mg/kg 105 عصاره TBبمدت 21 روز داخل صفاقی با حجم 0/2 میلی لیتر تزریق گردید. سپس نمونه های خونی به منظور تعیین غلظت هورمون تستوسترون جمع آوری شد و در نهایت وزن بیضه و اپیدیدیم، تعداد و درصد تحرک اسپرم مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمونهای آماری آنوا و تست تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل گردید.
یافته ها: سطح سرمی تستوسترون، وزن موش صحرایی، وزن بیضه و تعداد اسپرم، درصد تحرک اسپرم در گروه تجربی تیمارشده با 105میلی گرم بر کیلوگرم از عصاره دنبلان نسبت به گروه کنترل به صورت معنی دار افزایش یافت (0/001>p).
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد عصاره هیدروالکلی TB میتواند بر بهبود پارامترهای اسپرم و افزایش میزان هورمون تستوسترون موثر باشد و میتوان از آن به عنوان محرک جنسی و در ناباروری (جنس مذکر) استفاده نمود.
مینا کیانی، پریا پرتو،
دوره 17، شماره 4 - ( 11-1395 )
چکیده
زمینه و هدف: مطالعه حاضر به بررسی اثرات گونادوتوکسیسیتی ایجاد شده بوسیله آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین و اثرات حفاظتی ال- کارنیتین پرداخته است.
روش کار: در این مطالعه 20 عدد موش سفید نژاد NMRI به چهار گـروه کنترل، سیپروفلوکساسین، ال-کارنیتین، ال-کارنیتین- سیپروفلوکساسین، (هر گروه شامل 5 حیوان) تقسیم گردید. گروه کنترل نرمال سالین دریافت کردند، گروه تیمار 1؛ mg/kg 12/5 سیپروفلوکساسین، گروه تیمار2؛ mg/kg 100 ال-کارنیتین، گروه تیمار3؛ mg/kg 100 ال-کارنیتین همراه با mg/kg 12/5سیپروفلوکساسین، دریافت کردند. همه حیوانات بصورت درون صفاقی و برای 15 روز تیمار شدند. بیضه و اپیدیدیم به منظور بررسی پارامترهای اسپرم (تعداد، تحرک، مورفولوژی و قدرت زنده ماندن اسپرم) جمعآوری شدند.
یافته ها: در گروه سیپروفلوکساسین کاهش معنی دار تعداد اسپرم، قدرت زنده ماندن اسپرم، درصد تحرک، حرکت پیشرونده اسپرم، اسپرم نرمال و همچنین افزایش معنیدار حرکت چرخشی، اسپرم بدون حرکت، ناهنجاری سر و دم مشاهده شد (≤0/05p). افزایش معنی دار تعداد اسپرم، قدرت زنده ماندن اسپرم، درصد تحرک و حرکت پیشرونده اسپرم، اسپرم نرمال و همچنین کاهش معنی دار میزان حرکت چرخشی، اسپرم بدون حرکت، ناهنجاری سر در گروه ال-کارنیتین- سیپروفلوکساسین مشاهده شد (≤0/05p)، اما کاهش ناهنجاری دم اسپرم معنی دارنبود.
نتیجه گیری: ال- کارنیتین، باعث بهبود پارامترهای اسپرم در موش های بالغ تحت درمان با سیپروفلوکساسین می شود.
شیما شفیعی، مینو محمودی، سیامک شهیدی،
دوره 17، شماره 4 - ( 11-1395 )
چکیده
زمینه و هدف: عوارض قرارگرفتن در معرض سرب بر روی تولید مثل بسیار گسترده است. ویتامین D از مهمترین ویتامین های مورد نیاز بدن است. این مطالعه به منظور تعیین اثر ویتامین D بر فرآیند اسپرماتوژنز در موش های صحرایی نر تیمار شده با نیترات سرب انجام شد.
روش کار: در این مطالعه تجربی، ۲۵ سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار در محدوده وزنی ۳۰۰ - ۲۵۰ گرم و به صورت تصادفی به ۵ گروه ۵ تایی تقسیم شدند. گروه کنترل بدون هیچ تیماری، گروه دریافت کننده سرب به صورت گاواژ، و گروههای تجربی دریافت کننده سرب + ویتامینD در دوزهای ۲۵، ۵۰ و ۷۵ میلی گرم به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ. مدت زمان انجام آزمایش ۲۸ روز بود. در پایان مطالعه پس از بیهوش کردن موشها خونگیری مستقیم از قلب جهت اندازه گیری سطح سرمی هورمونهای تستوسترون، FSH وLH انجام و مطالعات بافت شناسی جهت شمارش اسپرماتوسیت و بررسی قطر لوله سمینی فر صورت گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و روش آماری ANOVA با سطح معناداری 0/05>p بررسی شد.
یافته ها: میانگین سطح سرمی هورمون تستوسترون در گروه دریافت کننده سرب کاهش معنادار (0/001>p) نسبت به گروه کنترل و میانگین سطح سرمی هورمونهای FSH و LH افزایش معنادار (0/001>p) نسبت به گروه کنترل نشان داد. تعداد اسپرماتوسیت و قطر لوله سمینی فر نیز دارای کاهش معنادار (0/001>p) نسبت به گروه کنترل بود. مصرف ویتامینD باعث تخفیف آثار ناشی از مصرف سرب شد. اثربخشی کاملا وابسته به دوز بود.
نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان می دهد که ویتامین D قادر است روی سطح سرمی تستوسترون و گنادوتروپین ها اثر معنی داری داشته باشد.
تکتم سادات وفا، مژده عمادی، سید دامون صدوقی،
دوره 18، شماره 1 - ( 2-1397 )
چکیده
زمینه و هدف: کورکومین دارای خواص آنتیاکسیدانی است و هدف از مطالعه حاضر تعیین اثر کورکومین بر میزان Bax،Bcl-2 ، آنزیمهای آنتیاکسیدانی و پراکسیداسیون لیپیدی اسپرم پس از فرایند انجماد میباشد.
روش کار: در این مطالعه تجربی از چهار راس گاو بالغ نژاد هلشتاین، دو بار در هفته در هشت نوبت نمونههای اسپرم جمعآوری شد. نمونههای منی به چهار گروه تقسیم شدند. مقادیر صفر (شاهد)، 10 (گروه تجربی یک)، 20 (گروه تجربی دو) و 30 (گروه تجربی سه) میلیگرم بر میلیلیتر کورکومین به همراه رقیقکننده به نمونههای منی اضافه شد. پس از فرایند ذوب، میزان Bax، Bcl-2، مالوندیآلدئید همچنین میزان آنزیمهای سوپراکسید دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز در نمونههای اسپرم توسط روش الایزا سنجش شد.
یافتهها: با توجه به نتایج بهدست آمده، میزان Bcl-2، سوپراکسید دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز در نمونههای اسپرم تحت تیمار با غلظتهای 20 و 30 میلیگرم بر میلیلیتر کورکومین در مقایسه با گروه شاهد بهطور معنیداری افزایش و سطوح Bax و مالوندیآلدئید بهطور معنیداری کاهش یافت (0/05>p). این مقایسه برای نمونه اسپرم تحت تیمار با غلظت 10 میلیگرم بر میلی لیتر کورکومین معنیدار نبود.
نتیجه گیری: مصرف وابسته به دوز کورکومین موجب کاهش استرساکسیداتیو، پراکسیداسیون لیپیدی و افزایش پروتئینهای ضدآپوپتوزیس در اسپرم منجمد- یخ گشایی میشود.
علی سلیمان زاده، علی شالیزار جلالی، عبدالرحمن عبداللهی، محمدمعین سبزه ای،
دوره 20، شماره 2 - ( 5-1399 )
چکیده
زمینه و هدف: مطالعه حاضر به بررسی تاثیر ژل رویال بر سمیت ناشی از استات سرب بر پارامترهای اسپرم، سنجش هورمونهای تولیدمثلی و بیان ژن باک در موشهای نر کوچک آزمایشگاهی نژاد NMRI پرداخته است.
روش کار: در این بررسی، پنجاه و چهار موش نر به طور تصادفی به 9 گروه تقسیم شدند: گروه کنترل (بدون ژل رویال) (6 سر). گروه شم (10 میلی لیتر نرمال سالین) (6 سر)؛ گروه سرب (1000 ppm ، خوراکی) (6 سر)؛ گروه 4: ژل رویال (100 میلی گرم در کیلوگرم در روز، خوراکی) (6 سر)؛ گروه 5: ژل رویال (250 میلی گرم در کیلوگرم در روز، خوراکی) (6 سر)؛ گروه 6: ژل رویال (500 میلی گرم در کیلوگرم در روز، خوراکی) (6 سر)؛ گروه 7: ژل رویال (100 میلی گرم در کیلوگرم در روز، خوراکی)+ 1000 ppm سرب (6 سر)؛ گروه 8: ژل رویال (250 میلی گرم در کیلوگرم در روز، خوراکی)+ 1000 ppm سرب (6 سر) و گروه 9: ژل رویال (500 میلی گرم در کیلوگرم در روز، خوراکی)+ سرب 1000 ppm (6 سر). در روز 35، خونگیری از موش های بیهوش شده از طریق قلب برای آزمایش هورمون های جنسی و بیضه ها برای بررسی پارامترهای اسپرم و بیان ژن bak جمع آوری شد. پارامترهای اسپرم شامل تحرک، قابلیت زنده مانی، آسیب DNA و مورفولوژی و میزان سطح ظرفیت کل آنتی اکسیدان (TAC) انجام شد.
یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد که مصرف ژل رویال در مقایسه با موشهای گروه کنترل، باعث افزایش معنیدار پارامترهای اسپرم و سطح هورمون های جنسی شد (0/05>p). همچنین درمان با استات سرب باعث کاهش معنی دار در سطح هورمونهای جنسی و کاهش قابل توجه تحرک، مورفولوژی، قدرت زنده مانی اسپرم، با افزایش درصد اسپرمهای مرده شد (0/05>p). مصرف همزمان 250 و 500 میلی گرم بر کیلوگرم در روز ژل رویال با استات سرب توانست اثرات مضر استات سرب را بهبود بخشد و منجر به افزایش قابل توجهی در پارامترهای اسپرم و هورمونهای جنسی و سطح کل آنتی اکسیدان (TAC) شد (0/05>p). همچنین میزان بیان ژن bak در گروه کنترل و گروه های ژل رویال به طور معنیداری (0/05>p) نسبت به گروه استات سرب کمتر بود.
نتیجه گیری: یافته های مطالعه حاضر نشان داد که ژل رویال اثرات محافظتی بسزایی در برابر سمیت تولیدمثلی ناشی از استات سرب در موشهای کوچک آزمایشگاهی دارد.
پریسا قهرمانی، هیمن مرادی سردره، هاشم یعقوبی، ندا فرازی، اسداله اسدی،
دوره 22، شماره 4 - ( 10-1401 )
چکیده
زمینه و هدف: اثرات عصاره گیاه و دانه شنبلیله به صورت مستقیم در بهبود دیابت تایید شده است. از آنجایی که یکی از اثرات افزایش قند خون ایجاد استرس اکسیداتیو و کاهش کیفیت و کمیت اسپرمها در مردان است، هدف اصلی این تحقیق، بررسی اثرات عصاره آبی دانه شنبلیله بر روند اسپرماتوژنز است.
روشکار: در این مطالعه تجربی 24 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با وزن 20±200 گرم استفاده شد. موشهای صحرایی به طور تصادفی به 4 گروه 6 تایی تقسیم شدند: گروه 1: کنترل سالم، گروه 2: کنترل دیابتی، گروه 3: دیابتی+ عصاره آبی دانه شنبلیله با دوز 8 گرم به ازای هر کیلوگرم غذا، گروه 4: دیابتی+ عصاره آبی دانه شنبلیله با دوز 2 گرم به ازای هر کیلوگرم غذا. پس از تقسیم بندی گروهها، مطالعه بر روی این گروهها به مدت 4 هفته ادامه یافت. میزان گلوکز، ظرفیت آنتی اکسیدانی تام، مالون دیآلدئید و شاخصهای اسپرمی اندازهگیری شد. نتایج توسط آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شد.
یافتهها: سطح سرمی گلوکز خون درموشهای صحرایی دیابتی دریافت کننده عصاره آبی دانه شنبلیله کاهش معنیداری را نسبت به گروه کنترل دیابتی نشان داد. مصرف عصاره آبی دانه شنبلیله سبب کاهش غلظت مالون دی آلدهید (MDA) (0.05< p)؛ وزن بدن (0.05<p)؛ و از طرف دیگر سبب نرمال شدن ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (0.05< p)؛ و تحرک، مورفولوژی و تعداد اسپرمهای زنده (0.05< p) درموشهای صحرایی دیابتی شد.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه میتوان به این نتیجه رسید که شنبلیله با کاهش پراکسیداسیون لیپیدی و افزایش ظرفیت آنتی کسیدانی تام و دارا بودن خواص آنتی اکسیدانی قوی میتواند به بهبود شاخصهای اسپرمی در افراد دیابتی بینجامد.