|
|
|
|
جستجو در مقالات منتشر شده |
|
|
2 نتیجه برای استافیلوکوک طلایی
اکبر پیرزاده، غلامحسین اتحاد، دوره 2، شماره 3 - ( 6-1381 )
چکیده
زمینه و هدف: عفونت مزمن گوش میانی در 2- 5/1 درصد افراد جامعه وجود دارد و ترشحات ناشی از آن باعث بروز مشکلاتی برای بیمار می گردد. میکروارگانیسم های پسودوموناس آئروژینوزا و استافیلوکوک طلایی از شایعترین میکروارگانیسم های دخیل در عفونت فوق هستند. در صورتیکه پیگیری و درمان دقیق در عفونت مزمن گوش میانی به عمل نیاید ضایعات تخریبی شدید و غیرقابل برگشت به وجود می آید. هدف از این بررسی شناسایی شایعترین میکروارگانیسم های دخیل در این عفونت و حساسیت آنها نسبت به آنتی بیوتیک ها بود. روش کار: این بررسی یک مطالعه توصیفی- مقطعی است که بر روی 60 بیمار مراجعه کننده به مراکز درمانی گوش و حلق و بینی دانشگاه علوم پزشکی اردبیل در سال 80-1378 انجام شد. از ترشحات گوش میانی بیماران مراجعه کننده به وسیله آپلیکاتوراستریل نمونه برداری شد. سپس نمونه ها به محیط کشت مایع (لاکتوز براث - نوترینت براث) انتقال داده شد و برای جداسازی میکروارگانیسم های بیماری زا نمونه ها به محیط کشت جامد بلادآگار انتقال داده شد و پس از جدا سازی میکروارگانیزم ها تعیین حساسیت (آنتی بیوگرام) به عمل آمد. داده ها توسط نرم افزار کامپیوتری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته ها نشان داد از60 بیمار مراجعه کننده، 56 مورد کشت مثبت داشتند. میکروارگانیسم های جدا شده از ترشحات گوش میانی استافیلوکوکوس طلایی (6/31%) پسودوموناس آئروژینوزا (6/26%)، پروتئوس(20%)، کاندیدا آلبیکانس (4/6%)، استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس (6/4%)، آئروموناس (6/1%)، و سای ـ ر میکرو ارگانیس ـ م ها (4/6%) بودند. می ـ زان حساسیت میکروارگانیسم ها نسب ـ ت به آنتی بیوتی ـ ک ها بترتی ـ ب: شامـل سیپروفلـوکزاسیـن (6/94%)، کوتریمـوکسـازول (3/66%)، کلـوگزاسیلیـن (3/64%)، کلرامفنیکـل (3/64%)، سفالکسـین (3/64%)، اریترومایسیـن (7/60%)، آمیکاسیـن (6/44%)، استرپتومایسیـن (3/39%)، و پنی سیلین (4/5%) بود. نتیجه گیری : در این مطالعهشایعترین باکتری دخیل در عفونت مزمن گوش میانی استافیلوکوک طلایی بوده و میکروارگانیسم های جدا شده نسبت به سیپروفلو ک زاسین حساسیت بیشتری داشتند .
بهرام فتح اله زاده، پرویز مالک نژاد، عباس بهادر، هادی پیری دوگاهه، دوره 10، شماره 1 - ( 1-1389 )
چکیده
زمینه و هدف: از آنجاکه شیوع کلونیزاسیون استافیلوکوک طلایی در بینی معتادین، تحت تأثیر عوامل متعددی از جمله عادات و رفتارهای فرد معتاد بوده، از سوی دیگر مطالعه ای بومی در جهت تعیین میزان آن انجام نپذیرفته است، این مطالعه برای تعیین فراوانی کلونیزاسیون استافیلوکوک طلایی در بین معتادان تزریقی، طراحی و انجام شد. هدف از این مطالعه، فراهم آوردن اطلاعات برای تعیین نحوه برخورد در جهت کاهش ناقلین و در نهایت درمان و کاهش موارد بروز عفونت بوده است. روش کار: این مطالعه از انواع مطالعات توصیفی- تحلیلی آینده نگر ونوعی مطالعه مقطعی می باشد. در این مطالعه از بیماران معتاد تزریقی بستری در بخشهای مختلف بیمارستانهای امام خمینی، دکتر شریعتی و ابنسینای تهران نمونه سواب بینی از قسمت قدامی هر دو سوراخ بینی گرفته شد. سوابها در Nasal chapman broth در دمای 35 درجه سانتی گراد کشت داده شدند. سپس کلونیها براساس رنگآمیزی گرم، تست کاتالاز، تست لاتکس آگلوتیناسیون برای تشخیص فاکتور Clumping ، پروتئین A و پلی ساکاریدهای کپسولی استافیلوکوک و تست کواگولاز لوله ای ارزیابی شدند. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS ویراست 11 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: کشت مثبت در 38 نفر از 148 بیمارمورد مطالعه مشاهده شد بین کلونیزاسیون بینی با استافیلوکوک طلایی و متغیرهایی همچون وضعیت اقتصادی، روش های مصرف مواد مخدر و تعداد دفعات مصرف (57/0 = p )، عفونت های ویروسی، جنس و نوع ماده مخدر مصرفی ارتباط آماری معنی دار مشاهده نگردید. نتیجه گیری: شیوع ناقلی استافیلوکوک طلایی در بین معتادان تزریقی خیلی بالا نیست ولی به دلیل اهمیت ریسک ابتلا به عفونتهای مختلف لازم است معتادین تزریقی که به هر علتی مراجعه و یا بستری میشوند تحت غربالگری و اقدامات درمانی مناسب قرار بگیرند.
|
|
|
|
|
|