|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
47 نتیجه برای Cat
مرضیه آوازه، نصیب بابایی، کبری ولیپور حیقی، احسان الله کلته، توحید معصومی سرای،
دوره 19، شماره 3 - ( 7-1398 )
چکیده
زمینه و هدف: دیابت بارداری یکی از شایعترین مشکلات طبی در دوران بارداری است که پیامدهای منفی متعددی برای مادر و جنین به همراه دارد. آگاهی زنان در مورد دیابت بارداری و برنامهریزی آموزشی بر اساس نیازسنجی در تشخیص زودرس و کاهش عوارض احتمالی دیابت بارداری میتواند نقش موثری داشته باشد. هدف از این مطالعه تعیین نیازهای آموزشی مادران باردار دیابتی در مراکز بهداشتی درمانی مشگینشهر در سال 1397 بود.
روش کار: این مطالعه توصیفی مقطعی در بهار و تابستان 1397 به صورت سرشماری بر روی 689 زن باردار مراجعهکننده به مراکز بهداشتی درمانی مشگینشهر انجام گرفت. گردآوری دادهها با استفاده از پرسشنامه روا و پایای هاشمی بنی و همکاران (2015) متشکل از سه قسمت اطلاعات دموگرافیک، آگاهیسنجی و نیازسنجی آموزشی مادران مبتلا به دیابت بارداری انجام گرفت. دادهها در نرمافزار آماری SPSS-16 تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: میانگین سنی زنان باردار شرکتکننده در مطالعه 6/22±26/94 سال بدست آمد که میانگین سن حاملگی آنها 9/18±24/36 هفته بود. از 689 مادر باردار حاضر در مطالعه، 22 نفر مبتلا به دیابت بارداری بودند و شیوع دیابت بارداری 3/2 درصد برآورد گردید. میانگین نمره آگاهی مادران باردار دیابتی از سوالات دیابت بارداری 3/79±9/95 از 13 برآورد شد. در تمام گویههای دیابت بارداری حداقل یک سوم از مادران دیابتی نیاز به آموزش را گزارش نمودند.
نتیجهگیری: مادران باردار دیابتی علیرغم آگاهی بالا در زمینه دیابت بارداری همچنان نیاز به آموزش بیشتر در این مورد را اظهار داشتهاند، لذا برگزاری دورههای آموزشی سطحبندی شده برای تکمیل اطلاعات مادران در جهت مراقبت بهتر از خود ضروری به نظر میرسد.
یوسف فکری، حبیب اوجاقی، ، افشان شرقی، آرزو رنجبر، تلما ظهیریان مقدم،
دوره 20، شماره 1 - ( 2-1399 )
چکیده
زمینه و هدف: کاتاراکت شایعترین عامل نابینایی در جهان است و در کشور ایران طبق برآورد انجام شده سالانه حـدود صـد هـزار مورد عمل جراحی کاتاراکت انجام میشود. این مطالعه با هدف تعیین شیوع مورفولوژی انواع کاتاراکت و برخی عوامل مرتبط با آن در بیماران کاندید عمل جراحی در مرکز جراحی نور اردبیل انجام شده است.
روش کار: این مطالعه توصیفی- مقطعی بر روی 780 بیمار مراجعه کننده به کلینیک چشم پزشکی نور شهر اردبیل با تشخیص کاتاراکت، انجام گردید. جمعآوری اطلاعات با استفاده از چک لیست توسط محقق صورت گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزارSPSS-25 و با روشهای آماری توصیفی انجام گردید.
یافته ها: تجزیه و تحلیل یافته ها نشان داد که از 1018 چشم مورد بررسی، 590 چشم (58%) مربوط به زنان و 428 چشم (42%) مربوط به مردان و میانگین سنی کل بیماران 43/11±88/65 سال بود. میانگین شدت انواع کاتاراکت PSC، Nuclear، و Cortical به ترتیب 62/0±56/4، 89/0±79/4 و 48/0±21/4 بود. بین بیماران دیابتیک با رتین نرمال (034/0=p)، بیماران مبتلا به ﺳﻨﺪرم ﺳﻮدواﻛﺴﻔﻮﻟﻴﺎﺳﻴﻮن (0/001=p)، بیماران مبتلا به هیپروپی (0/008=p)، بیماران مبتلا به کدورت قرنیه (0/036=p)، بیماران مبتلا به انسداد مجرای نازولاکریمال (0/032=p) و سایر بیماران از لحاظ نوع کاتاراکت تفاوت معناداری وجود داشت (0/034=p) و در سایر بیماریهای همراه با بیماران از لحاظ انواع کاتاراکت تفاوت معناداری وجود نداشت.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر مبنی بر ارتباط معنیدار برخی از بیماریهای همراه با انواع مختلف مورفولوژیک کاتاراکت ارزیابی دقیق تاریخچه طبی از نظر وجود بیماریهای همراه زمینه ای در بیمار جهت برنامه ریزی دقیق قبل از عمل و پیگیریهای متناسب با نوع کاتاراکت، توصیه میشود.
مهدی بابائی،
دوره 20، شماره 2 - ( 5-1399 )
چکیده
قبل از توصیف ساختار و مکانیسم عملکرد یک پروتئین، ابتدا باید آن را خالص کرد و سپس مورد بررسی قرار داد. خالصسازی پروتئین به مجموعهای از فرآیندها گفته میشود که در آن یک یا تعداد اندکی از پروتئینها از یک ترکیب پیچیده که ممکن است سلول، بافت یا موجود زنده کامل باشد، خالص میگردد. برای این که بتوانیم عملکردها، ویژگیهای ساختاری و برهمکنشهای پروتئین مورد نظرمان را دریابیم ابتدا لازم است تا آن را خالص کنیم. در فرایند خالصسازی، قسمت پروتئینی و غیرپروتئینی از یکدیگر جدا میشوند. بیشترین چالش مربوط به زمانی است که پروتئین مورد نظر باید از سایر پروتئینها جدا گردد. مراحل خالصسازی معمولاً به اندازه پروتئین، ویژگیهای فیزیکوشیمیایی، تمایل اتصالی و فعالیت زیستی پروتئین مورد نظر بستگی دارد. محصول نهایی فرایند تخلیص، پروتئین جداسازی شده نام دارد. معمولاً فرایند تخلیص پروتئین، شامل فیلتراسیون و یک یا چند مرحله کروماتوگرافی است. با استفاده از روشهایی مانند کروماتوگرافی و بهینه سازی آن، مولکولهای خالصتری بدست میآید و تحقیقات دقیقتری انجام میگیرد. در نتیجه، با تخلیص مولکول مورد نظر، میتوان از آن در صنایع مختلف از جمله پزشکی استفاده کرد.
ندا محمدپور، نسرین فولادی، مینا اسعدی،
دوره 22، شماره 3 - ( 7-1401 )
چکیده
زمینه و هدف: برای مقابله با شیوع بیشتر و ناگهانی کووید-19، دندانپزشکان باید از تحولات اخیر به ویژه دستورالعملهای مرتبط با پیشگیری از کووید-19 آگاه باشند، این مطالعه با هدف بررسی رعایت دستورالعمل های مرتبط با پیشگیری از کووید-19 در مراکز دندانپزشکی شهر اردبیل در سال 1401 انجام پذیرفت.
روش کار: این مطالعه به صورت ﻣﻘﻄﻌﯽ (توصیفی- تحلیلی) در بازه زمانی اردیبهشت تا مرداد سال 1401 انجام پذیرفت. در این مطالعه به صورت ﺗﻤﺎم ﺷﻤﺎری، 254 دندانپزشک عمومی و متخصص مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه ﻣﺤﻘﻖ ﺳﺎﺧﺘﻪ روایی و پایایی شده بر اساس دستورالعمل های کشوری بود که ﺷﺎﻣﻞ 6 سؤال دموگرافیک و 41 سؤال مربوط به رﻋﺎیﺖ دستورالعملهای ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی از کووید-19 بود. دادهها بعد از جمع آوری، طبقهبندی شده و با استفاده از آزمون کای دو و آزمون دقیق فیشر تحلیل گردید، برای تجزیه و تحلیل دادهها از نرمافزار SPSS-26 استفاده شد. سطح خطای مورد قبول 0/05 در نظر گرفته شد.
یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که میزان رعایت دستورالعملهای مرتبط با پیشگیری کووید-19 در شاخص مدیریت بیماران قبل درمان 45 درصد و در شاخص تجهیزات مورد نیاز و الزامات حفاظت شخصی 72/42 درصد و در شاخص اقدامات درمانی مورد نیاز در زمان پاندمی 42/81 درصد برآورد گردید. تفاوت معناداری در رعایت دستورالعملهای مرتبط با پیشگیری کووید-19 بر اساس تحصیلات و سابقه کاری وجود داشت (0/05>p)، اما تفاوت معناداری در رعایت دستورالعملهای مرتبط با پیشگیری کووید-19 بر اساس جنسیت، سن، تأهل، سابقه ابتلا به کووید 19 وجود نداشت.
نتیجهگیری: میزان رعایت دستورالعمل های مرتبط با پیشگیری کووید-19 در مراکز دندانپزشکی شهر اردبیل در سطح متوسط بود و تحت تأثیر عواملی همچون تحصیلات و سابقه کاری دندانپزشک قرار داشت.
شفق علی عسگرزاده، سودا میکائیلی میرک، جواد علی عسگر زاده، حامد آقازاده، سراج مهاجری، نیما جوانشیر، محمد نگارش،
دوره 23، شماره 3 - ( 7-1402 )
چکیده
زمینه و هدف: دیابت یک ریسک فاکتور مهم از نظر ایجاد عوارض بعد از جراحی و مورتالیتی میباشد. اما در مورد رابطه افزایش سطح هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c) با بروز عوارض جراحی نظرات متفاوتی وجود دارد.
روش کار: در این مطالعه گذشته نگر تعداد ۱۸۹ بیمار دیابتی مراجعهکننده به بیمارستان سبلان اردبیل در سال 1400 که جهت جراحی بستری شده اند مورد بررسی قرار گرفتند. داده های مربوط به اطلاعات دموگرافیک، آزمایشHbA1c ، عوارض بعد از عمل و نیز پیامد بستری بیماران از پرونده استخراج و وارد چک لیست محقق ساخته گردید. بیماران به دو گروه دیابت کنترل نشده با HbA1c هفت و بالاتر و گروه دیابت کنترل شده با HbA1c زیر هفت تقسیم شدند.
یافته ها: از 189 بیمار وارد شده به مطالعه 97 بیمار در گروه دیابت کنترل نشده و 92 بیمار در گروه دیابت کنترل شده قرار گرفتند. میانگین سنین بیماران دیابتی گروه دیابت کنترل نشده و کنترل شده به ترتیب 8.91±58.18 و 5.52±61.84 گزارش گردید. با توجه به نتایج به دست آمده عفونت محل عمل و نیاز به جراحی مجدد در طول بستری رابطه معناداری را با سطح HbA1c نشان دادند (0.05≥p). دیگر عوارض بعد از عمل تفاوت معناداری بین دو گروه نداشتند.
نتیجه گیری: منطقی به نظر میرسد که جراحی های الکتیو در سطوح HbA1c بیشتر از 7 درصد به تعویق انداخته شود، چرا که وجود سطوح بالای HbA1c حاکی از کنترل نبودن دیابت بیمار و در نتیجه احتمال بالاتری از وجود عوارض مزمن دیابت و همچنین ریسک بالاتری برای عوارض جراحی میباشد.
اولدوز زمانی اهری، مالک اباذری، مصطفی براتی، علی عابدی،
دوره 25، شماره 1 - ( 2-1404 )
چکیده
زمینه و هدف: ارزشیابی آموزشی نقش کلیدی در ارتقای کیفیت آموزش و تطبیق آن با نیازهای جامعه دارد. مدل CIPP (Context, Input, Process, and Product) به عنوان یکی از الگوهای معتبر ارزشیابی، امکان ارزیابی نظاممند برنامههای آموزشی را فراهم میکند. هدف این مطالعه، بررسی میزان دستیابی به اهداف آموزشی گروه بیماریهای دهان، فک و صورت در دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی اردبیل از دیدگاه دانشجویان دندانپزشکی با استفاده از مدل CIPP بود.
روشکار: این مطالعه توصیفی-مقطعی در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ با استفاده از پرسشنامه محققساخته شامل ۲۵ سؤال در چهار حیطهی زمینه، درونداد، فرآیند و برونداد انجام شد. نمونهگیری بهصورت سرشماری و ابزار پژوهش از اعتبار صوری و محتوایی برخوردار بود. دادهها با استفاده از آزمونهای منویتنی و کروسکال والیس و نرمافزار SPSS-25 تحلیل شدند.
یافته ها: در مجموع ۵۰ دانشجو شرکت کردند (۲۵ زن و ۲۵ مرد). میانگین امتیاز در حیطه زمینه 14.71±73.62 (مطلوب، ۶۶٪)، در درونداد 14.62±63.90 (نسبتاً مطلوب، ۵۴٪)، در فرآیند 16.38±69.33 (نسبتاً مطلوب، ۵۲٪) و در برونداد 25.58±56.23 (نامطلوب، ۴۸٪) بود. تفاوت بین ارزیابیها با جنسیت و نوع پذیرش تفاوت معناداری نبود.
نتیجهگیری: دستیابی به اهداف آموزشی در حیطههای زمینه، درونداد و فرآیند نسبتاً مطلوب بود، اما در حیطه برونداد، ضعفهایی مشاهده شد. بازنگری در شیوههای تدریس، طراحی محتوا و ارتقای ارزیابیهای آموزشی بهویژه در حوزه نتایج نهایی، پیشنهاد میشود.
سهیلا دریساوی جرفیان، قدیر پوربایرامیان، عرفان بلال زاده،
دوره 25، شماره 1 - ( 2-1404 )
چکیده
زمینه و هدف: آموزش بالینی بهعنوان بخش اصلی آموزش دندانپزشکی، نقش کلیدی در تربیت دندانپزشکان حرفهای و آمادهسازی آنها برای مواجهه با چالشهای درمانی دارد. با توجه به اینکه کیفیت آموزش بالینی بهطور مستقیم بر توانمندیهای حرفهای دانشجویان تأثیر میگذارد و در نهایت بر کیفیت خدمات درمانی ارائهشده تأثیر میگذارد، شناسایی عواملی که بر کیفیت این آموزش مؤثر هستند، از اهمیت ویژهای برخوردار است. با توجه به نقش کلیدی دانشجویان دندانپزشکی به عنوان ذینفعان اصلی آموزش بالینی و اهمیت دیدگاه آنان برای اصلاح برنامهها، و نظر به فقدان مطالعهای جامع در دانشگاه علوم پزشکی اردبیل در این خصوص، پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل مؤثر بر کیفیت آموزش بالینی و ارائه راهکار بهبود، بر اساس نظرات دانشجویان انجام شد.
روش کار: مطالعهی حاضر از نوع مطالعات توصیفی – مقطعی بود که در بین دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه علومپزشکی اردبیل که حداقل دو ترم تحصیلی را در محیطهای آموزش بالینی گذرانده بودند و تمایل به شرکت در مطالعه داشتند در نیمسال دوم سال تحصیلی 1403 انجام گرفت. با استفاده از جدول مورگان حجم نمونه 177 نفر برآورد گردید که دانشجویان بهصورت تصادفی و از بین دانشجویان در دسترس در بخش های مختلف دانشکده دندانپزشکی انتخاب شدند. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامهای شامل 26 سؤال در 5 حیطه اصلی کیفیت آموزش بالینی در مقیاس لیکرت پنج گزینهای بود. سطح معنیداری 0.05 در نظر گرفته شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که حیطههای اهداف و برنامه آموزشی (β=0.328) و عملکرد استاد(β=0.303) بیشترین تأثیر را در کیفیت آموزش بالینی داشتند. پس از آن، محیط آموزشی(β=0.218) و برخورد با دانشجو(β=0.188) به ترتیب اهمیت کمتری داشتند. ارزشیابی (β=0.136) کمترین تأثیر را بر کیفیت آموزش بالینی داشت. علاوه بر این، دانشجویان با سن بالاتر و دانشجویان ترمهای بالاتر، کیفیت آموزش بالینی را بهتر ارزیابی کردند. تفاوتهای معناداری در ارزیابی کیفیت آموزش بالینی بر اساس جنسیت و گروههای آموزشی بالینی مشاهده نشد.
نتیجهگیری: از دیدگاه دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اهداف و برنامههای آموزشی و عملکرد اساتید، تعیینکنندهترین عوامل در کیفیت آموزش بالینی هستند. بهبود این دو مؤلفه، همراه با ارتقاء محیط آموزشی و تعامل با دانشجو، برای افزایش کیفیت آموزش بالینی ضروری است. توصیه میشود سیاستگذاران آموزشی بر تقویت این حوزهها تمرکز نمایند.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
.png)
.png){kind=small}
