|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
24 نتیجه برای نوع مطالعه: مقاله مروری
کمال الدین حمیدی نخستین،
دوره 24، شماره 1 - ( 1-1403 )
چکیده
از زمانی که بشر زندگی منظمی را در قالب پیدایش تمدن های اولیه شروع کرد، آنزیم ها در تهیه فرآورده های تخمیری، غذایی و دارویی بصورت تجربی استفاده می شدند، بدون آنکه اطلاعاتی از ماهیت آنها در دسترس باشد. بیش از یک قرن است که اطلاعاتی از واکنش های انجام یافته و ساختمان پروتئینی آنزیم ها توسط دانشمندان بدست آمده و روز بروز نگرشی جدیدتر و کاربردی تر نسبت به این مولکولها بدست می آید. این پروتئین ها امروزه به عنوان بیومارکر در تشخیص، پایش و درمان بیماری ها نقش دارند. نقش آنزیم ها به عنوان گیرنده برخی هورمون ها و تغییرات کیفی و کمی آنها در بروز برخی بیماری ها مانند دیابت قندی شناخته شده است. علاوه بر این آنزیم ها به عنوان ابزارهای دقیق و اختصاصی در اندازه گیری مستقیم آنالیت های بیوشیمیایی، شناسایی فنوتیپ باکتری ها، طراحی بیوسنسورها مورد استفاده قرار می گیرند. اساس مکانیسم برخی داروها مهار آنزیمی بوده و حتی برخی آنزیم ها مستقیما به عنوان دارو کاربرد دارند. در برخی تکنیک های ایمونواسی، روش های آزمایشگاهی ژنتیک و پروتئومیکس، آنزیم ها نقش ارزنده ای را ایفا می کنند. در زیست فن آوری جدید به کمک آنزیم ها فرآورده های فراوانی تولید و مورد استفاده قرار می گیرد. هدف این مقاله مروری، نگاهی به روز و فراگیر به نقش های متعدد آنزیم ها در زمینه های مختلف از تشخیص، پایش و درمان بیماری ها تا کاربرد آنها در روش های آزمایشگاهی پزشکی، ژنتیک و پروتئومیکس و زیست فن آوری می باشد.
نرگس خاقان زاده، فاطمه جوادی، افشین سمیعی،
دوره 24، شماره 2 - ( 4-1403 )
چکیده
لیشمانیوز یک بیماری عفونی انگلی است که سالانه حدود یک میلیون مورد جدید آن رخ میدهد. درمان این بیماری چالش‌برانگیز بوده و هزینه‌های بالایی به‌ویژه در کشورهای در حال توسعه ایجاد میکند. مطالعات زیادی بر روی اشکال متنوع واکسن‌ها ازجمله انگل‌های زنده تخفیف حدت یافته، کشته‌شده، آنتی‌ژن‌های زیر واحدی، واکسن‌های نوترکیب و یا تکنولوژی DNA انجام شده است. بااین‌وجود، هنوز واکسن پیشگیری‌کننده مؤثر و کاربردی در سطح گسترده برای لیشمانیوز وجود ندارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی روند توسعه واکسن‌های لیشمانیوز است.
مقالات این مطالعه از پایگاه‌های PubMed ، Web of Scienceو Scopus با جستجوی کلیدواژه‌های مرتبط و بر اساس موضوع، کیفیت علمی و تاریخ انتشار با تمرکز بر مقالات جدیدتر انتخاب شدند.
مطالعات انجام‌شده در زمینه توسعه واکسن‌های لیشمانیوز نشان میدهد برخی از واکسن‌ها همچون Leishmune، CaniLeish و Leish-Tec که در مراحل مختلف آزمایش‌های بالینی قرار دارند، می‌توانند به عنوان گزینه‌های مناسب برای کنترل و پیشگیری از لیشمانیوز در سگ مورد استفاده قرار گیرند. واکسن LeishChim که با تکنیکهای ایمونوانفورماتیک و داکینگ مولکولی طراحی شده نتایج اثربخشی را در مطالعات موشی نشــان داده است. همچنین واکسن زنده مبتنی بر جهش ژن سنترین LmCen-/- ، فاز I کارآزمایی بالینی در انسان را سپری کرده است.
با توجه به اهمیت توسعه واکسن لیشمانیوز، تحقیقات در این زمینه همچنان ادامه دارد. استفاده از مطالعات ایمونوانفورماتیکی و مدل‌سازی زیستی میتواند به شناسایی سریع‌تر کاندیداهای واکسن مؤثر کمک کند.
ملیکا ایزدپناه،
دوره 24، شماره 2 - ( 4-1403 )
چکیده
اندومتریوز بیماری مزمن و پیشروندهای است که امروزه به عنوان یکی از دلایل مهم ناباروری در زنان محسوب میگردد. مطالعات نشان میدهد که عوامل زیادی در ایجاد اندومتریوزیس دخیل هستند و از آن جا که تشخیص این بیماری چالش برانگیز بوده و عموماً با تاخیر و در زمانی که بیماری پیشرفت چشمگیری داشته صورت میگیرد، بنابراین تشخیص زودهنگام آن از اهمیت خاصی برخوردار میباشد. اگزوزومها جزء میکرووزیکلهای خارج سلولی هستند که حاوی مولکول‌های بیولوژیکی مختلفی بوده و می‌توانند رفتار سلول‌های گیرنده را تعدیل کنند و بر فرآیندهایی مانند رگ‌زایی، فیبروز و التهاب تأثیر بگذارند. اگزوزومها نقش مهمی در ارتباطات سلولی دارند و ممکن است بتوانند به‌عنوان نشانگرهای زیستی جدید برای تشخیص زودهنگام اندومتریوز عمل کنند. بنابراین بررسی و درک تاثیر اگزوزومها بر پاتوژنز آندومتریوز، میتواند رویکردهای جدیدی را در زمینه پژوهش در نشانگرهای زیستی تشخیصی بالقوه در بیماری اندومتریوز و مداخلات درمانی هدفمند برای این بیماری باز کند. مقاله مروری حاضر با برجسته کردن عملکردهای مختلف اگزوزومها در اندومتریوز، به رویکردهای جدید برای تشخیص و درمان این بیماری می پردازد.
پریناز طبیب وند، سمیه اسداللهی، معصومه دادخواه،
دوره 24، شماره 3 - ( 7-1403 )
چکیده
بیماری آلزایمر یک اختلال پیش رونده، بی وقفه و تحلیل برنده عصبی است که نواحی وسیعی از قشر مغز و هیپوکامپ را تحت تاثیر قرار میدهد. ناهنجاری ها ابتدا بافت مغز لوبهای پیشانی و تمپورال را درگیر میکند و سپس به آرامی به سایر نواحی نئوکورتکس می رسد. به نظر میرسد بیماران مبتلا به آلزایمر که در فعالیتهای ورزشی شرکت کرده اند افزایش در جریان خون، حجم هیپوکامپ و بهبود نوروژنز را داشته اند. در این مطالعه، مروری بر تاثیرات مثبت ورزش بر بیومارکرهای این بیماری چالش برانگیز ارائه گردیده است. در این مطالعه در پایگاه های اطلاعاتی PubMed, Google Scholar SID.IR, با کلید واژههای ,Alzheimer Resistance Training, Endurance Training, Biomarker بین سال های 2000 تا 2024 جست و جو انجام گرفت. نتایج مطالعات حاکی از آن است که ورزش می تواند یک استراتژی غیر دارویی برای جلوگیری یا به تعویق انداختن کاهش قدرت شناختی مغز باشد. از جمله تغییرات ایجاد شده به دنبال انجام فعالیت ورزشی، می توان به افزایش میزان بیان فاکتورهای نوروتروفیک در مغز، مهار استرس اکسیداتیو، و آنژیوژنز که منجر به افزایش خون رسانی به بافت هیپوکامپ میشود، اشاره کرد. همچنین ورزش در تغییرات بیومارکرهای پلاسمایی مرتبط با آلزایمر و اختلال شناختی مرتبط با بیماری نقش موثری دارد.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
.png)
.png){kind=small}
