|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
174 نتیجه برای No
رامین عبیری، سمیرا قاسمی، ملیحه باقری قمی، معصومه شهبازی، سید احمد امامی، مهدی مجرب،
دوره 23، شماره 3 - ( 7-1402 )
چکیده
زمینه و هدف: عفونتهای بیمارستانی سهم قابل توجهی از چالشهای درمانی بیمارستانها را تشکیل میدهند. گونههای مختلف جنس درمنه، دارای رویش گسترده ای در ایران هستند. هدف از مطالعه حاضر، مقایسه اثرات برونتنی عصاره های مختلف آبی گونه های درمنه علیه سویه های باکتری عامل عفونتهای بیمارستانی است.
روش کار: 24 عصاره آبی مختلف مشتمل بر جوشانده و دم کرده از اندام هوایی درمنه های طلایی، معمولی، خراسانی، کپه داغی، دشتی و قرمز تهیه شد. محتوای تام فنولی عصاره های فوق، با روش فولین سیو کالتیو تعیین شد. کمترین مقادیر غلظت مهارکننده رشد (MIC) عصاره ها علیه سویه های باکتریایی استافیلوکوکوس اورئوس، استرپتوکوکوس پایوژنژ، آسینتوباکتر، سودوموناس آئروژینوزا، انتروکوکوس فکالیس، استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس، میکروکوکوس لوتئوس، کلبسیلا پنومونیه و اشرشیا کلای به روش میکرودایلوشن براث تعیین گردید.
یافته ها: پایینترین MIC، برای جوشانده درمنه قرمز (0.25 میلیگرم/ میلیلیتر) علیه استرپتوکوکوس پایوژنژ مشاهده شد. بزرگترین گستره حساسیت باکتریایی (سه سویه) مربوط به جوشانده درمنه دشتی بود. رشد استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس توسط گروه بزرگتری از عصاره ها مهار شد. بیشترین محتوای تام فنولی در جوشانده و دم کرده درمنه قرمز ثبت شد.
نتیجه گیری: جوشانده اندام هوایی درمنه های دشتی و قرمز به ترتیب از دید گستردگی و قدرت اثر انتخابی ضدمیکروبی نسبت به سایر عصاره ها برتری داشتند.
معصومه صبوری فر، علی شمس آذر، اسداله اسدی، مصطفی شوریان،
دوره 23، شماره 3 - ( 7-1402 )
چکیده
زمینه و هدف: تعیین غلظت پراکسید هیدروژن در مایعات و نمونههای زیستی به علت تاثیرات آن بر سلامت انسان اهمیت زیادی دارد. هدف از این مطالعه طراحی یک زیست حسگر الکتروشیمیایی جدید مبتنی بر هموگلوبین برای تشخیص هیدروژن پراکسید در نمونه سرم میباشد.
روش کار: در این مطالعه که از نوع بنیادی علوم پایه است، زیست حسگر بر اساس اصلاح سطح الکترود کربن شیشهای با یک نانوکامپوزیت متشکل از نانوذرات اکسید کبالت و نانولوله کربنی چند دیواره عامل دارشده با گروه کربوکسیل (MWCNT/Co3O4) و هموگلوبین تثبیت شده بر روی این نانوکامپوزیت به عنوان عنصر شناسانگر زیستی ساخته شد.
یافتهها: در شرایط بهینه از زیست حسگر برای اندارهگیری غلظتهای مختلف پراکسید هیدروژن استفاده شد. زیست حسگر طراحی شده محدوده پاسخ خطی وسیعی از 10 میکرومولار تا 500 میکرومولار و حدتشخیص 0.512 میکرومولار را نشان داد و تکرارپذیری و پایداری بالایی داشت.
نتیجهگیری: در این کار تحقیقی به صورت نوآورانه از نانوکامپوزیت MWCNTs/Co3O4 برای ساخت زیست حسگر الکتروشیمیایی استفاده شد. زیست حسگر ارائه شده در اندازهگیری مقادیر هیدروژن پراکسید در نمونههای سرم و محلولهای آزمایشگاهی عملکرد قابل قبولی نشان داد.
رامین عبیری، سمیرا قاسمی، نسترن شارعی، معصومه شهبازی، سید احمد امامی، مهدی مجرب،
دوره 24، شماره 1 - ( 1-1403 )
چکیده
زمینه و هدف: عفونتهای بیمارستانی سهم قابل توجهی از چالش های درمانی بیمارستان ها را تشکیل میدهند. جنس درمنه به طور گسترده ای در ایران پراکنده هستند. گونه های این جنس طیفی از ترکیبات زیستی ضد میکروبی، ضد ویروسی، ضد التهابی و ضد قارچی متعلق به گروه های مختلف شامل فنول ها، ترپنوئیدها، استرول ها و پلی استیلن ها را تولید می کنند. هدف از مطالعه ی حاضر، مقایسه اثرات برونتنی عصار ه های مختلف هیدرواتانولی گونه های درمنه علیه سویه های باکتریایی عامل عفونت های بیمارستانی است.
روش کار: 12 عصاره هیدرواتانولی مختلف مشتمل بر عصاره های 50% و 70% هیدرواتانولی از اندام هوایی درمنه های طلایی، معمولی، خراسانی، کپه داغی، دشتی و قرمز تهیه شد. سرمادهی به عصاره ها منجر به چربی زدایی آنها شد. کمترین مقادیر غلظت مهار کننده رشد (MIC) عصار ه ها علیه سویه های باکتریایی استافیلوکوکوس اورئوس، استرپتوکوکوس پیوژنز، آسینتوباکتر، سودوموناس آئروژینوزا، انتروکوکوس فکالیس، استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس، میکروکوکوس لوتئوس، کلبسیلا پنومونیه و اشرشیا کلای به روش میکرودایلوشن براث تعیین گردید. محتوای تام فنولی عصاره های فوق، با روش فولین سیو کالتیو تعیین شد.
یافته ها: از مجموع عصاره های بکار رفته در این آزمایش پایینترین MIC، برای عصاره 50% هیدرواتانولی درمنه قرمز به میزان (mg/ml) 0.25 علیه استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس مشاهده شد. بزرگترین گستره ی حساسیت باکتریایی (شش سویه) مربوط به عصاره 50% (بعد و قبل از چربی زدایی) درمنه قرمز و عصاره 50% (بعد از چربی زدایی) درمنه کپه داغی بود. رشد استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس توسط تمامی عصاره ها مهار شد. بالاترین محتوای تام فنولی و بیشترین بازده عصاره گیری به ترتیب برای عصاره های هیدرواتانولی 70% درمنه دشتی و 50% درمنه طلایی ثبت شدند.
نتیجه گیری: عصاره 50% هیدرواتانولی درمنه قرمز از نظر طیف اثر ضد باکتریایی و قدرت انتخابی بر عصاره های دیگر برتری داشت. درمنه های قرمز و کپه داغی احتمالاً گزینه های مناسبی برای تحقیقات بیشتر فیتوشیمیایی و ضد باکتریایی هستند.
مریم نظری، نیلوفر سائلی، محسن ارزنلو، ساغر جعفری-رمدانی، حافظ میرزانژاد، فرزاد خادمی، آیدا علینژاد،
دوره 24، شماره 1 - ( 1-1403 )
چکیده
زمینه و هدف: مقاومت آنتی بیوتیکی یکی از مهمترین نگرانی های جهانی در پزشکی است که بصورت یک چالش بزرگ در درمان عفونت های ناشی از پاتوژن های مقاوم به دارو تبدیل شده است. برای سالیان طولانی، فلوروکینولونهای وسیع الطیف بهطور گسترده برای درمان عفونتهای ناشی از باکتری های گرم مثبت و گرم منفی، از جمله سودوموناس آئروژینوزا، استفاده میشوند. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان شیوع و مکانیسم مقاومت به کینولون با واسطه پلاسمید در ایزوله های بالینی سودوموناس آئروژینوزا در بیمارستان های اردبیل انجام شد.
روش کار: در این مطالعه از 200 ایزولهی بالینی سودوموناس آئروژینوزا استفاده شد که طی خرداد 1398 تا اردیبهشت 1402 جمعآوری شده بودند. الگوی مقاومت آنتیبیوتیکی این سویه ها به آنتی بیوتیکهای مختلف فلوروکینولون با استفاده از روش دیسک دیفیوژن تعیین شد. حضور ژن های qnrA، qnrB، qnrC، qnrD و qnrS با روش واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR)، و بیان ژن های کدکننده پمپ های ایفلاکس و پورین غشای خارجی، با روش PCR رونویسی معکوس کمی (qRT-PCR)، در میان سویه های بالینی سودوموناس آئروژینوزا مقاوم به فلوروکینولونها بررسی شد.
یافته ها: شیوع سویه های سودوموناس آئروژینوزا مقاوم به فلوروکینولونها 69 درصد تعیین شد. میزان مقاومت به آنتی بیوتیکهای مختلف فلوروکینولون به شرح زیر بود: سیپروفلوکساسین 55.5 درصد، افلوکساسین 62 درصد، نورفلوکساسین 53.5 درصد، لومفلوکساسین 55.3 درصد، و لووفلوکساسین 55.5 درصد. همچنین، 78.9 درصد از این سویه ها مقاوم به چند دارو (MDR) بودند. بالاترین شیوع ژنهای qnr مربوط به qnrB بود (2.9 درصد). ژنهای دیگر شناسایی نشدند. علاوه بر این، 75 درصد از سویه های سودوموناس آئروژینوزا حامل ژن qnrB افزایش بیان در ژنهای کدکننده ی پمپ های ایفلاکس و 100 درصد آنها کاهش بیان در ژن پورین OprD را نشان دادند.
نتیجه گیری: با توجه به مقاومت بالای ایزوله های بالینی سودوموناس آئروژینوزا نسبت به فلوروکینولون ها در بیمارستان های اردبیل و چندفاکتوری بودن مقاومت، نظارت مستمر بر روند مقاومت آنتی بیوتیکی به همراه مکانیسم های دخیل در مقاومت برای انتخاب مناسبترین گزینه های درمانی ضروری هستند.
طاهر صادقیان، سعیده اللهیاری،
دوره 24، شماره 1 - ( 1-1403 )
چکیده
زمینه و هدف: موکوزیت دهانی به عنوان یک عارضه در روند درمانی سرطان، چالش های مهمی در کیفیت زندگی بیماران ایجاد کرده است. ضد افسردگیهای سه حلقه ای از جمله نورتریپتلین از طریق مهار کانال های سدیمی می توانند میزان درد ناشی از موکوزیت را کنترل کنند. از آنجایی که راحتی مصرف و نیز مشاهده ی سریع اثر دارویی از اهداف فرمولاسیون پیشنهادی است؛ تصمیم بر آن گرفته شد که دهانشویهی نورتریپتیلین تهیه و براساس دستورالعمل فارماکوپه از نظر تداخل دارو با ظرف و میزان مقاومت میکروبی در حین مصرف بررسی شود.
روش کار: بر اساس فارماکوپه دارویی، مواد کمکی مورد نیاز در دهانشویهی نورتریپتیلین تعیین و مقدار هر یک از آنها مشخص گردید. پس از انجام معتبرسازی روش اسپکتروفتومتری فرابنفش، تداخل دارو با ظرف دهانشویه مورد بررسی قرار گرفت. علاوه بر اندازه گیری فعالیت آبی، آزمایشهای میکروبی لازم نیز انجام شد.
یافته ها: معتبرسازی روش تعیین مقدار نورتریپتلین در حداکثر طول موج جذبی بدست آمده (238.5نانومتر) انجام گرفت. یافته های حاصل از بررسی تداخل ظرف پلی اتیلنترفتالات با نورتریپتلین، نشانگر عدم جذب دارو به بخش داخلی ظرف دهانشویه در 28 روز میباشد. نتایج بررسی قدرت ضد باکتریایی و ضد مخمری/کپکی در محدوده ی استاندارد فارماکوپه ایالات متحده قرار داشت. میزان فعالیت آبی دهانشویه نیز 0.81 بدست آمده که بیانگر محیطی نامناسب برای رشد میکروارگانیسم ها بود.
نتیجه گیری: مطالعات پایه ای نشان داد که دهانشویه ی نورتریتلین تهیه شده استانداردهای مقاومت میکروبی را داشته و تداخلی بین ماده موثره دارویی و ظرف پیشنهادی وجود ندارد. در نتیجه می توان این فرمولاسیون را به عنوان یک کاندید امیدوارکننده برای کاوشهای بالینی پیشنهاد کرد.
کمال الدین حمیدی نخستین،
دوره 24، شماره 1 - ( 1-1403 )
چکیده
از زمانی که بشر زندگی منظمی را در قالب پیدایش تمدن های اولیه شروع کرد، آنزیم ها در تهیه فرآورده های تخمیری، غذایی و دارویی بصورت تجربی استفاده می شدند، بدون آنکه اطلاعاتی از ماهیت آنها در دسترس باشد. بیش از یک قرن است که اطلاعاتی از واکنش های انجام یافته و ساختمان پروتئینی آنزیم ها توسط دانشمندان بدست آمده و روز بروز نگرشی جدیدتر و کاربردی تر نسبت به این مولکولها بدست می آید. این پروتئین ها امروزه به عنوان بیومارکر در تشخیص، پایش و درمان بیماری ها نقش دارند. نقش آنزیم ها به عنوان گیرنده برخی هورمون ها و تغییرات کیفی و کمی آنها در بروز برخی بیماری ها مانند دیابت قندی شناخته شده است. علاوه بر این آنزیم ها به عنوان ابزارهای دقیق و اختصاصی در اندازه گیری مستقیم آنالیت های بیوشیمیایی، شناسایی فنوتیپ باکتری ها، طراحی بیوسنسورها مورد استفاده قرار می گیرند. اساس مکانیسم برخی داروها مهار آنزیمی بوده و حتی برخی آنزیم ها مستقیما به عنوان دارو کاربرد دارند. در برخی تکنیک های ایمونواسی، روش های آزمایشگاهی ژنتیک و پروتئومیکس، آنزیم ها نقش ارزنده ای را ایفا می کنند. در زیست فن آوری جدید به کمک آنزیم ها فرآورده های فراوانی تولید و مورد استفاده قرار می گیرد. هدف این مقاله مروری، نگاهی به روز و فراگیر به نقش های متعدد آنزیم ها در زمینه های مختلف از تشخیص، پایش و درمان بیماری ها تا کاربرد آنها در روش های آزمایشگاهی پزشکی، ژنتیک و پروتئومیکس و زیست فن آوری می باشد.
مراد بیرانوند، حسین حمیدی نجات، سمیه بهرامی، محمدرضا تابنده، میثم مکی،
دوره 24، شماره 2 - ( 4-1403 )
چکیده
زمینه و هدف: توکسوپلاسما گوندی تکیاخته داخل سلولی اجباری زئونوز است که همه حیوانات خونگرم از جمله پستانداران، پرندگان و انسان را در سراسر دنیا آلوده میکند. بررسی میزان آلودگی این انگل در میزبانهای واسط نقش مهمی در بهداشت انسانی و همچنین خسارات اقتصادی در پرورش حیوانات دارد. لذا این مطالعه با هدف شناسایی و جداسازی توکسوپلاسما گوندی در جنینهای سقط شده بزهای استان لرستان انجام گرفت.
روش کار: از پاییز 1402 لغایت تابستان 1403، نمونههای مغز و کبد جنین سقط شده 100 راس بز، از نظر آلودگی به توکسوپلاسما گوندی با استفاده از روش PCR بر پایهی تکثیر قطعه bp 529 نواحی پر تکرار ژنوم انگل مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه در سه گروه از جنینهای سقط شده بز با سنین، کمتر از 2 ماه، 2 تا 4 ماه و بیشتر از 4 ماه، در استان لرستان انجام گرفت.
یافتهها: از مجموع 100 نمونه جنین جمعآوری شده بزهای سقط کرده، حضور توکسوپلاسما گوندی، بهترتیب در 6 مورد (6%) و 2 مورد از مغز و کبد جنینها با روش PCR مستقیم مورد تایید قرار گرفت.
نتیجهگیری: جداسازی و شناسایی انگل از جنین بزها در استان لرستان نشان دهنده آلودگی درصد قابل توجهی از بزهای استان لرستان، به این انگل میباشد. در نتیجه توکسوپلاسما گوندی باید بهعنوان یکی از عوامل مهم سقط جنین بزها در این استان مطرح باشد. از سویی دیگر، لازم است نسبت به انتقال این انگل از حیوانات پرورشی به انسان، به ویژه زنان باردار و افراد با سیستم ایمنی ضعیف توجه بیشتری شود.
ساغر جعفری رمدانی، فرشته حسن پور، علیرضا محمدنیا، فرزاد خادمی، آیدا علینژاد،
دوره 24، شماره 3 - ( 7-1403 )
چکیده
زمینه و هدف: پاتوژن گرم منفی سودوموناس آئروژینوزا یکی از علل شایع عفونتهای بیمارستانی است. این باکتری به طور مداوم مقاومت در برابر داروهای ضدمیکروبی رایج را افزایش داده و مشکلات زیادی را برای درمان بالینی ایجاد میکند. بنابراین، این مطالعه با هدف بررسی روند تغییرات مقاومت آنتی بیوتیکی سودوموناس آئروژینوزا در طی سالهای 1398 تا 1402 در بیمارستانهای شهر اردبیل انجام شد.
روش کار: در این مطالعه توصیفی مقطعی از 200 ایزوله بالینی سودوموناس آئروژینوزا استفاده شد. ایزولهها از نمونههای ادرار، تنفسی، زخم، خون، و مایع مغزی نخاعی بیمارانی که در فاصله خرداد 1398 تا اردیبهشت 1402 به بیمارستانهای اردبیل مراجعه کرده بودند به دست آمدند. بررسی حساسیت/ مقاومت دارویی ایزولههای سودوموناس آئروژینوزا نسبت به آنتیبیوتیکهای پیپراسیلین، پیپراسیلین/تازوباکتام، سفتازیدیم، سفپیم، آزترئونام، ایمیپنم، مروپنم، آمیکاسین، توبرامایسین، نتیل مایسین، سیپروفلوکساسین، افلوکساسین، نورفلوکساسین، و لووفلوکساسین با استفاده از روش دیسک دیفیوژن و کلیستین با استفاده از روش آگار دایلوشن انجام شد.
یافته ها: در طی 4 سال، مقاومت سودوموناس آئروژینوزا به پیپراسیلین45.5%، پیپراسیلین/تازوباکتام 31%، سفتازیدیم 44%، سفپیم 46%، آزترئونام 12%، ایمیپنم 67/5 %، مروپنم 52%، آمیکاسین 43%، توبرامایسین 45.5 %، نتیل مایسین39.2%، سیپروفلوکساسین 55.5 %، افلوکساسین 62%، نورفلوکساسین 53.5 %، لووفلوکساسین 55.5 %، و کلیستین 9% بود. قابل ذکر است روند مقاومت دارویی سودوموناس آئروژینوزا به تمام آنتیبیوتیکهای تست شده در سال اول و دوم افزایشی، سال سوم کاهشی و مجددا در سال چهارم نسبتا شدید افزایشی بوده است. در طی این سالها، روند ظهور سویههای MDR سودوموناس آئروژینوزا نیز افزایشی بود.
نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که روند کلی مقاومت به آنتیبیوتیکهای مختلف در بین سویههای سودوموناس آئروژینوزا جدا شده از بیماران در اردبیل رو به افزایش است.
حمیدرضا آذری دستجردی، محمد جواد سعیدی بروجنی، مهدی ابریشمی، نسیم جعفری پزوه،
دوره 24، شماره 4 - ( 10-1403 )
چکیده
زمینه و هدف: پولیپوزهای سینونازال یکی از اختلالات شایع دستگاه تنفسی است که سبب کاهش کیفیت زندگی بیمار و بروز عوارض ثانویه در آنها میشود. مطالعه حاضر با هدف مقایسه میزان شدت انحراف سپتوم بینی در بیماران مبتلا به پولیپوز سینونازال عود کننده و غیر عود کننده طراحی شد.
روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه مورد-شاهدی است که در فاصله سالهای 1397 تا 1402 در بخش گوش-حلق و بینی بیمارستان غرضی اصفهان انجام گرفت. 80 بیمار مبتلا به پولیپوز سینونازال به دو گروه 40 تایی شاهد (بیماران دارای پولیپوز سینونازال غیر عود کننده) و مورد (بیماران دارای پولیپوز سینونازال عود کننده) تقسیم شدند. برای این منظور در نمونه سیتی اسکن قبل از جراحی، ساختارهای آناتومیکی بینی و سینوسهای پارانازال مورد ارزیابی قرار گرفته و شدت انحراف سپتوم بینی با استفاده از نرم افزار OsiriX محاسبه شد.
یافته ها: در گروه عود کننده میانگین زاویه انحراف سپتوم بینی 4.52±11.65 درجه و در گروه غیر عودکننده 3.76±9.7 درجه بود. بر اساس تست تی مستقل، بین دو گروه از نظر آماری تفاوت معناداری وجود داشت (0.039= p). همچنین نتایج نشان داد که ابتلا به آسم (0.043= p) و استعمال دخانیات (0.039= p) سبب تغییر معنیدار در گروههای مورد مطالعه میگردد.
نتیجه گیری: نتایج نشان داد پولیپوز سینونازال عود کننده بیشتر از غیر عود کننده سبب انحراف شدید سپتوم میشود. اظهار نظر قطعی در مورد این موضوع منوط به بررسی دقیق تر با حجم نمونه بالاتر و همچنین بررسی ریسک فاکتورهای دخیل در عود مجدد پولیپوزها میباشد.
مرتضی اکبری، سعید صدیق اعتقاد، علی بهادری، حسین قاسمی مقدم، مجتبی ضیائی،
دوره 25، شماره 1 - ( 2-1404 )
چکیده
ایمونوتراپی یکی از روشهای نوین و مؤثر در درمان سرطان است که با فعالسازی سیستم ایمنی بدن، سلولهای سرطانی را هدف قرار میدهد. با وجود اثربخشی قابل توجه، این روش با چالشهایی مانند انتخاب دقیق بیماران، تعیین اهداف درمانی مناسب، و کاهش عوارض جانبی همراه است.
هوش مصنوعی (AI)با توان پردازش دادههای ژنومی، پروتئینی و بالینی، نقش مهمی در بهینهسازی ایمونوتراپی ایفا میکند. الگوریتمهای یادگیری ماشین و یادگیری عمیق میتوانند بیماران پاسخدهنده به درمان را با دقت بالا شناسایی کنند. این شناسایی هدفمند، امکان طراحی درمانهای شخصیسازیشده و اجتناب از درمانهای غیرضروری را فراهم میسازد.
از دیگر کاربردهای مهم هوش مصنوعی، پیشبینی پاسخ به مهارکنندههای نقاط کنترل ایمنی مانندPD-1 وCTLA-4 است. مدلهای AI با ترکیب اطلاعات تصویربرداری پزشکی و دادههای ژنتیکی میتوانند موفقیت درمان را پیشبینی کرده و هزینهها را کاهش دهند. همچنین، در طراحی داروهای جدید و پیشبینی عوارض جانبی، نقش مؤثری دارد. همچنین، هوش مصنوعی در طراحی داروهای ایمونوتراپی نقش مهمی دارد. الگوریتمها میتوانند ساختارهای مولکولی جدید را شبیهسازی کرده و اثربخشی آنها را پیشبینی کنند، که زمان و هزینه توسعه دارو را کاهش میدهد. علاوه بر این،AI در شناسایی و مدیریت عوارض جانبی به کار میرود و ایمنی درمان را بهبود میبخشد.
با این حال، استفاده از هوش مصنوعی با محدودیتهایی همراه است. نیاز به دادههای باکیفیت، چالشهای تفسیرپذیری الگوریتمها و نگرانیهای اخلاقی در مورد حریم خصوصی بیماران، وآسیبهای روانی ناشی از افزایش آزمایشات تشخیصی و مسئولیتهای قانونی در صورت بروز خطا از جمله این موانع هستند. این مقاله نتیجه میگیرد که با توسعه زیرساختهای دادهای و الگوریتمهای پیشرفته، میتوان از ظرفیت کامل هوش مصنوعی در ارتقای ایمونوتراپی بهرهبرداری کرد. این همافزایی، گامی مهم بهسوی پزشکی دقیق و آیندهای روشن در درمان سرطان خواهد بود.
مریم اکران، اتابک صدیق نمین، عفت ایرانی جم، شفق علی عسگر زاده، نازلی جواهری، افشان شرقی،
دوره 25، شماره 2 - ( 4-1404 )
چکیده
زمینه و هدف: ترومبوسیتوپنی یکی از تظاهرات بالینی بیماری کروناویروس 2019 (کووید-19) است که میتواند با خونریزی همراه بوده و پیشآگهی بیماری را تحت تأثیر قرار دهد. این مطالعه با هدف مقایسه فراوانی ترومبوسیتوپنی در بیماران فوتشده و بهبودیافته کووید-19 بستری در بخش مراقبتهای ویژه (ICU) بیمارستان امام خمینی اردبیل انجام شد.
روش کار: این مطالعه مقطعی روی 458 بیمار با تست PCR مثبت کووید-19 بستری در بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان امام خمینی از فروردین تا شهریور 1400 انجام گرفت. پس از اعمال معیارهای خروج، 403 بیمار (136 بهبودیافته و 267 فوتشده) تحلیل شدند. اطلاعات دموگرافیک، بالینی، آزمایشگاهی و شدت ترومبوسیتوپنی از پرونده بیماران استخراج و با استفاده از تستهای آماری (مانند مجذور کای و رگرسیون لجستیک) تحلیل شد.
یافتهها: ترومبوسیتوپنی در 18.4 درصد (25 مورد از 136 بیمار) از بیماران بهبودیافته و 76 درصد (203 مورد از 267 بیمار) از بیماران فوتشده مشاهده شد. میانگین سنی بیماران با ترومبوسیتوپنی در گروه فوتشده (70.27±13.62 سال) بهطور معناداری بالاتر از گروه بهبودیافته (61.20±15 سال) بود (0.001= p). نارسایی قلبی بهعنوان یک عامل معنادار با ترومبوسیتوپنی مرتبط بود (0.038= p). بیماران تحت درمان با رمدسیویر در گروه بهبودیافته (84%) و فوتشده (65.2%) ترومبوسیتوپنی بیشتری داشتند، اما این تفاوت معنادار نبود.
نتیجهگیری: افزایش سن و نارسایی قلبی با افزایش ترومبوسیتوپنی در بیماران فوتشده کووید-19 مرتبط بودند. شدت ترومبوسیتوپنی با افزایش احتمال مرگومیر همراه بود.
محسن صالحی، علیرضا زراعتچی، فرزانه کرمی تنها، غلامرضا حمیدخلق،
دوره 25، شماره 2 - ( 4-1404 )
چکیده
زمینه و هدف: مدیریت درد حاد در بیماران با شکستگیهای استخوانهای بلند برای راحتی بیمار و تسهیل اقدامات پزشکی حیاتی است. مورفین وریدی Standard طلایی است اما با عوارض جانبی قابلتوجه همراه است. فنتانیل نبولایز شده بهعنوان جایگزین غیرتهاجمی ممکن است با عوارض جانبی کاهشیافته همراه باشد. این مطالعه تفاوتهای اثر بخشی و ایمنی فنتانیل نبولایز شده در مقایسه با مورفین وریدی را برای مدیریت درد حاد شکستگیهای بلند و ارزیابی رضایت بیماران با استفاده از مقیاسهای استاندارد درد و عوارض جانبی بررسی میکند. هدف نهایی، تعیین اینکه آیا فنتانیل نبولایز شده میتواند جایگزینی ایمن و کارآمد برای مورفین وریدی در این جمعیت باشد و سطح رضایت بیماران را مشخص کند.
روش کار: این مطالعه بصورت یک کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور در بخش اورژانس بیمارستان انجام شد. نمونه شامل 240 بیمار، 20 تا 50 ساله، با شکستگی استخوان بلند و درد بالاتر از 5 بر اساس مقیاس درد بصری بود که به دو گروه مساوی اختصاص داده شدند: فنتانیل نبولایز شده (4 میکروگرم/کیلوگرم) یا مورفین وریدی (0.1 میلیگرم/کیلوگرم). نمرات درد پایه و دقایق 5، 10، 15، 30 و 60 پس از مداخله اندازهگیری شد. پیامدهای ثانویه شامل نیاز به داروی نجات، عوارض جانبی و رضایت بیمار بود. تجزیه و تحلیل با نرمافزار آماری مناسب انجام شد و سطح معنیداری دوطرفه a=0.05 در نظر گرفته شد.
یافتهها: تفاوت شدت درد بین گروهها در زمانهای کلیدی با مقادیر عددی زیر بود: دقیقه 5 تفاوت Δ5 برابر با x5 واحد بود (CI 95%: [L5, U5]) و دقیقه 60 تفاوت Δ60 برابر با x60 واحد (CI 95%: [L60, U60]); p-value برای این زمانها p5 و p60 گزارش شد. داروی نجات در زمانهای 15 و 30 دقیقه با تفاوتهای عددی مشخص وجود داشت: ΔN15 = a% vs b%، p = p15 و CI تفاوت نسبت [C15L, C15U]; ΔN30 = c% vs d%، p = p30 و CI [C30L, C30U]. عوارض تهوع/استفراغ در گروه مورفین وریدی به مقدار عددی بالاتر گزارش شد، با p = p4 و CI مربوطه. رضایت بیماران در هر دو گروه مشابه بود و تفاوتهای عددی کوچکی داشت؛ بهطور خاص، تفاوت رضایت غیرمعنادار بود (p = p رضایت و CI مربوط).
نتیجهگیری: هر دو رویکرد در تسکین درد حاد شکستگیهای بلند مؤثر هستند، اما مورفین وریدی در تسکین اولیه درد برتری دارد. فنتانیل نبولایز شده میتواند جایگزینی مناسب با عوارض کمتر سیستمیک باشد، اما تفاوتهای کلیدی در زمانهای اولیه pain relief وجود دارد که باید مدنظر بالینشناسان باشد.
نسیم حاجی قهرمانی، فاطمه قاسم پور صومعه،
دوره 25، شماره 2 - ( 4-1404 )
چکیده
زمینه و هدف: سرطان سینه یکی از علل مهم مرگ و میر ناشی از سرطان در زنان است ویافتن درمان های موثر برای آن ضروری میباشد. در میان استراتژیهای مختلف در ایمنی درمانی سرطان، واکسنها نقش برجستهای دارند. هدف این مطالعه طراحی واکسن پپتیدی چنداپیتوپی مبتنی بر ذرات شبهویروسی (Virus-Like Particles، VLP) علیه سرطان سینه با استفاده از روشهای محاسباتی بود.
روش کار: توالی آنتیژن های HER2، MUC1، Alpha lactalbumin و Mammaglobin-A و ادجوانت MS2 بازیابی شد. اپیتوپهای القاکننده سلولهای T HTL) و(CTL با استفاده از سرورهایی مثل IEDB شناسایی و ویژگیهای آنتیژنیسیته و آلرژنیسیته آنها بررسی شد. کنش مولکولی بین اپیتوپهای انتخاب شده با MHC مربوطه توسط HPEPDOCK انجام شد. بهترین اپیتوپها و ادجوانت توسط لینکر بهم متصل شدند. خواص واکسن طراحی شده از جمله آلرژنیسیته، آنتیژنیسیته، حلالیت و خصوصیات فیزیکوشیمیایی بررسی شد. اپیتوپهای القا کننده IFN-γ و لنفوسیتهای B شناسایی شدند. در نهایت، ساختار سه بعدی واکسن طراحی، تصحیح و اعتبارسنجی شد.
یافته ها: اپیتوپهای پروتئینهای HER2، MUC1، Alpha lactalbumin و Mammaglobin-A با استفاده از آنالیزهای ایمونوانفورماتیک و انتخاب HLAهای رایج در ایران شناسایی شدند. ساختار سهبعدی واکسن طراحی، بهینهسازی و اعتبارسنجی شد که از پایداری، محلولیت و آنتیژنیسیته مناسبی برخوردار بود.
نتیجه گیری: در این تحقیق، یک واکسن زیرواحدی ادجوانت دار مبتنی بر ذرات شبهویروسی طراحی شد. که با بهبود ارائه آنتیژن و القای پاسخ قوی لنفوسیتهای B و T، میتواند اثربخشی بالاتری داشته باشد. این واکسن کاندید بالقوهای برای استفاده پیشگیرانه یا درمانی سرطان سینه است، اما انجام مطالعات آزمایشگاهی و بالینی. برای تعیین اثربخشی واقعی ضروری است.
پرهام منصوری، داریوش شانهبندی،
دوره 25، شماره 2 - ( 4-1404 )
چکیده
سرطان کولورکتال (CRC) به عنوان یکی از شایعترین سرطانهای دستگاه گوارش، با چالشهای مهمی در تشخیص و درمان مواجه است. در سالهای اخیر، اگزوزومها و محتوای RNA غیرکدکننده (ncRNA) آنها توجه محققان را به عنوان عوامل کلیدی در پیشرفت تومور و ابزارهای تشخیصی نوین جلب کردهاند. اگزوزومها، وزیکولهای خارج سلولی با اندازه 50-150 نانومتر هستند که توسط سلولهای نرمال و سرطانی ترشح شده و در انتقال سیگنالهای بین سلولی نقش دارند. این مطالعه مروری به بررسی نقش miRNAها، lncRNAها و circRNAهای اگزوزومی در مکانیسمهای سرطانزایی از جمله رگزایی، متاستاز، مقاومت دارویی و تعدیل سیستم ایمنی میپردازد. یافتهها نشان میدهند که محتوای ncRNAهای اگزوزومی میتوانند به عنوان نشانگرهای زیستی حساس و اختصاصی برای تشخیص زودهنگام، پیشآگهی و پایش پاسخ به درمان مورد استفاده قرار گیرند. با این حال، چالشهایی مانند روشهای استاندارد جداسازی اگزوزومها و نیاز به مطالعات بالینی گستردهتر هنوز وجود دارد. توسعه فناوریهای نوین در این حوزه میتواند راه را برای کاربرد بالینی این یافتهها در پزشکی شخصمحور هموار کند. این مقاله مروری بر اهمیت روزافزون ncRNAهای اگزوزومی در درک پاتوژنز CRC و پتانسیل بالینی آنها به عنوان ابزارهای تشخیصی و درمانی تمرکز دارد.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
.png)
.png){kind=small}
