26 نتیجه برای Pcr
پرویز پرویزی، الناز علائی نوین،
دوره 11، شماره 2 - ( 3-1390 )
چکیده
زمینه و هدف: لیشمانیا اینفانتوم به عنوان عامل لیشمانیوز احشایی است. لیشمانیا اینفانتوم براساس تعداد معدود تایپ ایزوآنزیم از انسانها و سگها در منطقه کلیبر با وفور بالا دیده شده ولی تاکنون درباره آلودگی لیشمانیایی پشه خاکیهای ناقل بیماری گزارشی منتشر نشده است. لذا این مطالعه با هدف تعیین آلودگی پشه خاکی های ناقل بیماری در منطقه انجام شد.
روش کار: پشه خاکیها با تلههای چسبان و نورانی صید گردید. پس از تشریح پشه خاکیها، سر و انتهای آن جهت شناسایی مورفولوژیکی گونه، و شکم و سینه آن جهت استخراج DNA مورد استفاده قرار گرفت. انگل لیشمانیا با استفاده از ژن ITS - rDNA ردیابی و پس از تعیین توالی شناسایی شد.
یافتهها: از مجموع 146 عدد پشه خاکی که مورد آزمایش قرار گرفت 9 مورد دارای آلودگی لیشمانیائی بوده است. بر اساس نتایج مطالعه حاضر، برای اولین بار سه گونه انگل لیشمانیا اینفانتوم، تروپیکا و میجر در پشه خاکیها در منطقه کلیبر تشخیص داده شد. تنها یک مورد فلبوتوموس پرفیلیوی ناقل لیشمانیوز احشائی در این منطقه، آلوده به لیشمانیا اینفانتوم بود، که این یافته پس از تشخیص با Nested PCR و تعیین توالی ژن ITS - rDNA ، انگل لیشمانیا مورد تایید قرار گرفت.
نتیجه گیری: هرچند لیشمانیا تروپیکا و میجر بیش تر از لیشمانیا اینفانتوم در پشه خاکیها در منطقه کلیبر یافت شدند ولی نمی توان نتیجه گرفت که این دو گونه لیشمانیا نیز از عوامل بیماری لیشمانیوز احشایی هستند زیرا یک عامل و یا ناقل بیماری دارای خصوصیات و ویژگی های متعدد می باشد که باید مد نظر قرار گیرد.
پریسا طهماسبی، فاطمه مریم شیخ الاسلامی، پریسا فرنیا، مجید صادقی زاده، رشید رمضان زاده، مهدی کاظم پور، محمدرضا مسجدی، علی اکبر ولایتی،
دوره 11، شماره 4 - ( 9-1390 )
چکیده
زمینه و هدف : آمیکاسین یکی از داروهای کلیدی خط 2 برای درمان سل میباشد. جهش در کدونهای 1400، 1401 و 1483 از ژن srRNA 16 با مقاومت به آمیکاسین در ارتباط است. هدف از این مطالعه آشکارسازی این جهشها با استفاده از روش PCR-RFLP درسوشهای مقاوم به چند دارو ( MDR Multiple Drug Resistant ) مایکوباکتریوم توبرکلوزیس مقاوم به آمیکاسین بود.
روشکار : آزمون ارزیابی حساسیت دارویی با استفاده از روش تناسبی برای داروهای خط 1 و 2 روی 100 ایزوله انجام شد. بر اساس نتایج حاصل از آن 97 ایزوله با روش PCR-RFLP مورد آزمون قرار گرفت. از پرایمرهای 1096 rrs و 1539 rrs جهت تکثیر ناحیه bp 460 از ژن rrs استفاده شد. سپس محصولات PCR توسط دو آنزیم برشگر Tai 1 و Dde 1 هضم گردیدند. از آزمون آماری مربع کای با استفاده از نرم افزار SPSS جهت آنالیز دادهها استفاده شد.
یافته ها : بر اساس نتایج حاصل از روش تناسبی از مجموع 97 نمونه، 63 نمونه (9/64%) MDR و 26 نمونه (8/26%) حساس، 8 نمونه (2/8%) نیز MDR - non بودند. هم چنین 13 نمونه (4/13%) ( XDR Extensively Drug Resistant ) و 6 نمونه (1/6%) ( TDR Totally Drug Resistant ) شناسایی شدند. با استفاده از روش PCR-RFLP 7 نمونه (2/7%) مقاوم به آمیکاسین و 90 نمونه (7/92%) حساس به این دارو بودند. به علاوه ما دریافتیم که فراوانی جهشهای مربوط به مقاومت به آمیکاسین در کدون 1400از ژن rrs بیشتر از سایر کدونها است.
نتیجه گیری : روش PCR-RFLP میتواند به عنوان یک روش مکمل در تشخیص موارد مقاوم به این دارو استفاده شود. اگر چه برای افزایش حساسیت روش PCR-RFLP نیاز به بررسی کدونهای بیشتری از ژن rrs میباشد .
زهرا درخشانی نژاد، فاطمه مریم شیخ الاسلامی، پریسا فرنیا، زهرا دیلمی خیابانی، رشید رمضان زاده، مهدی کاظم پور، محمدرضا مسجدی، علی اکبر ولایتی،
دوره 12، شماره 3 - ( 6-1391 )
چکیده
زمینه و هدف: اتامبوتول یکی از 4 داروی اصلی در درمان بیماری سل محسوب میگردد. شایع ترین موتاسیون مرتبط با این دارو معمولا در ژن embB کدون 306 رخ میدهد. هدف از این مطالعه، تعیین مقاومت به اتامبوتول با استفاده از روش Allele-Specific PCR و Spoligotyping در سویه های مختلف مایکوباکتریوم توبرکلوزیس است.
روش کار: 140 نمونه خلط از بیماران مشکوک به سل ریوی جمع آوری و با استفاده از روش پتروف، هضم و آلودگی زدایی گردید. سپس حساسیت دارویی به روش تناسبی و استخراج DNA روی 106 مورد کشت مثبت به دست آمده انجام گردید. DNA های استخراج شده برای ارزیابی جهش در ژن embB کدون 306 با استفاده از روش Allele-Specific مورد بررسی قرار گرفتند. برای تعیین ساب تایپ ها از روش اسپولیگوتایپینگ استفاده شد.
یافته ها: از 106 نمونه کشت مثبت، 36 نمونه (9/33 ٪ ) توسط روش تناسبی مقاوم به اتامبوتول بودند. با استفاده از روش Allele-Specific 93 سویه حساس و 13 سویه (6/27 ٪ ) مقاوم به اتامبوتول بودند که مقاومت دارویی این سویه ها، با روش تناسبی هم خوانی، حساسیت 97 درصدی داشت. همچنین مشخص شد که موتاسیون در باز اول 5/61 ٪ و در باز سوم 5/38 ٪ بوده است. براساس روش اسپولیگوتایپینگ نمونههای مایکوباکتریوم توبرکلوزیس شناسایی شد. از میان آنها 3 خانواده Haarlem ، CAS و T بیشترین درصد موتاسیون در ژن embB را به خود اختصاص دادند.
نتیجه گیری: برطبق نتایج به دست آمده، آن دسته از سویه هایی را که نتوانستیم با روش Allele-Specific شناسایی کنیم می‌توان فرض کرد که یا موتاسیون در ژنهای دیگری بجز emb رخ داده و یا مکانیسمی به غیر از موتاسیون باعث ایجاد مقاومت شده که باید مورد بررسی قرار گیرند.
غلامرضا ایراجیان، رضا میرنژاد، محمد رضا جلالی ندوشن، نفیسه قربانپور،
دوره 13، شماره 1 - ( 1-1392 )
چکیده
مقدمه و هدف: پروستاتیت از بیماری های نسبتاً شایع ارولوژی در بیماران مسن می باشد. درمان این بیماری مشکل است و اغلب به خاطر عودهای مکرر آن مشکلات پیچیده ای را برای بیمار و پزشک معالج به دنبال دارد. تشخیص مخازن بیماری و همچنین تعیین میزان شیوع سویه خاص در انسان در شناسایی جنبه های اپیدمیولوژیک بیماری و ارائه برنامه کنترل اهمیت زیادی دارد. این مطالعه با هدف تعیین میزان شیوع مایکوپلاسما ژنیتالیوم با تکنیک PCR در بیماران مبتلا به پروستاتیت انجام گرفت.
روش کار: دراین مطالعه توصیفی- مقطعی، 200 نمونه پارافینه پروستات که توسط متخصص پاتولوژی از بیماران دچار پروستاتیت که به بیمارستان های سطح تهران، در طی سال های 87 تا 90 مراجعه کرده بودند تهیه و به آزمایشگاه ارسال گردید. در آزمایشگاه پس از برش بافتها و استخراج ژنوم، با استفاده ازپرایمر اختصاصی مایکوپلاسما ژنیتالیوم برای تکثیر نواحی 465 bp ژن 16S ، واکنش PCR انجام شد. بعد از انجام PCR و سکانس کردن، نمونه های مثبت تحت اثر آنزیم های محدودالاثر ( Cac8I ، BbsI ، EcoRI ، AluI ، TaqI ) قرار گرفتند.
یافته ها: 4 نمونه از 200 نمونه دارای قطعه مورد نظر بوده و در PCR مثبت شدند که هر چهار نمونه بعد از برش آنزیمی و تعیین توالی مشخص شد که از نوع مایکوپلاسما ژنیتالیوم تیپ G37 می باشند.
نتیجه گیری: وجود ژنوم مایکوپلاسما در نمونه های بافتی پروستات نشان می دهد که این میکروارگانیسم می تواند یکی از عوامل ایجاد کننده پروستاتیت درمردان باشد. هر چند که برای اثبات دقیق این موضوع نیازمند مطالعات وسیع تر و با داشتن گروهای کنترلی می باشد.
نرگس روزافزای، لیلا کوکبی، سیروس زینلی، مرتضی کریمی پور،
دوره 13، شماره 1 - ( 1-1392 )
چکیده
زمینه و هدف : هموفیلی A یک اختلال انعقادی وابسته به جنس مغلوب است که در اثر وقوع ناهنجاری های گوناگون در ژن فاکتور هشت انعقادی حادث می گردد . وارونگی اینترون 22 در50-45% ازموارد مسبب نوع شدید بیماری است. علاوه بر این وارونگی اینترون 1 نیز در بیش از 5% موارد مسئول ایجاد هموفیلی A شدید محسوب می گردد. هدف از این مطالعه ارزیابی دقیق وارونگی اینترون1 ژن فاکتور هشت انعقادی با استفاده از روش IS-PCR(Inverse Shifting-PCR) در بیماران هموفیلی A شدید که از نظر وارونگی اینترون 22 منفی بوده اند می باشد .
روش کار : در این مطالعه تجربی ، بیماران هموفیلی A شدید مراجعه کننده به بیمارستان سیدالشهداء اصفهان با کمتر از1% سطح نرمال فعالیت فاکتور هشت مورد بررسی قرار گرفتند. بعد از گرفتن رضایت نامه از بیماران، DNA ژنومی از لوکوسیت های خون محیطی استخراج شد. سپس وارونگی اینترون یک با تکنیک IS-PCR بررسی شد.
یافته ها : 18بیمار از 32 بیمار که فاقد وارونگی اینترون 22 بودند از نظر وجود یا عدم وجود وارونگی اینترون 1 به وسیله روش تشخیص مولکولی جدید PCR IS- مورد ارزیابی قرار گرفتندکه 2 بیمار (6.2%) از مجموع بیماران هموفیلی A شدید از نظر وجود این وارونگی مثبت بودند.
نتیجه گیری : نتایج به دست آمده در این مطالعه، با شیوع اللی وارونگی اینترون یک در سایر مطالعات مشابه مطابقت دارد. IS-PCR روشی دقیق، سریع وکم هزینه بوده که میتواند تشخیص مولکولی وارونگی را ارتقا ببخشد و در ارزیابی افراد بیمار، ناقلین و تشخیص های پیش از تولد کاربرد دارد.
علی پزشکی، مصطفی رضائیان، میترا زارع بوانی،
دوره 13، شماره 2 - ( 4-1392 )
چکیده
زمینه و هدف: ژیاردیا دئودنالیس شایعترین انگل روده ای با انتشار جهانی است. این انگل در بسیاری از گونه های حیوانات از جمله گربه، سگ، گاو، گوسفند، گوزن، خوک و موش آبی به انضمام انسان یافت می شود. در این مطالعه احتمال تشابه ژنومی ژیاردیا دئودنالیس انسان و گربه و نیز احتمال زئونوز بودن (بیماری مشترک میان انسان وحیوان) آن بررسی گردیده است.
روش کار: آزمایش به دو روش مستقیم و روش تغلیظی فرمل- اتربر روی مدفوع گربه انجام شد. در نمونههای مثبت حاوی کیست ژیاردیا، جمع آوری و تخلیص کیست ها با روش گرادیان ساکارز صورت پذیرفت. جهت استخراج DNA از روش فنل- کلروفرم و روش Cetyl trimethyl ammonium bromid ( CTAB ) استفاده گردید. DNA ی کیست ها به سختی و با تکرار فریز و ذوب کردن استخراج شد. ژن تریوز فسفات ایزومراز (tpi) در نظر گرفته شد. سپس تکثیر DNA با روش واکنش زنجیره ای پلیمراز ( Polymerase Chain Reaction ) انجام شد. دو جفت پرایمر اختصاصی PM290 و PM924 که به ترتیب دو آمپلیکون 290 و 924 جفت بازی را تکثیر مینمایند، مورد استفاده قرار گرفتند. برای هضم آنزیمی restriction fragment length polymorphism ( RFLP ) قطعات حاصل از تکثیر توسط این دومجموعه پرایمر، از آنزیمهای هضم کننده RsaI و AvaI استفاده گردید.
یافته ها: در این مطالعه 166 نمونه مدفوع گربه ولگرد و نیمه ولگرد جمع آوری شد.10 نمونه مدفوع از نظر کیست ژیاردیا مثبت بودند، که مورد بررسی مولکولی قرار گرفتند. 4 مورد از این نمونه ها با پرایمرهای PM290 تکثیر و باند در ناحیه 290 دادند. هیچیک از نمونه ها با پرایمر 924 PM تکثیر نشدند. الگوی PCR-RFLP ایزوله های تکثیر یافته با ایزولههای انسانی AC≠AF069556 (زیرگروه AC≠U57897 ) تطابق داشتند.
نتیجه گیری: در مجموع به نظر می‌رسد که تشابه ژنومی بین ژیاردیای انسانی و گربه‌ای وجود داشته و می‌توان احتمال زئونوز بودن و انتقال این تک یاخته از گربه به انسان و بالعکس ( Cross-transmission ) را مطرح کرد.
دلسوز رضایی، غلامرضا زرینی، محمد آهنگرزاده رضایی،
دوره 14، شماره 1 - ( 1-1393 )
چکیده
زمینه و هدف : آسینتوباکتر بومانی [1] پاتوژنی گرم منفی است که ارتباط نزدیکی با انواعی از عفونتهای بیمارستانی ایجاد شده بویژه در بیماران بخش مراقبتهای ویژه دارد. این باکتری عمدتا عامل سپتیسمی ، نومونی و عفونت ادراری بیماران بستری شده در بیمارستان میباشد. در این مطالعه حساسیت آنتیبیوتیکی جدایههای آسینتوباکتر بومانی و الگوی تیپبندی مولکولی بوسیلهی PCR توالی های تکراری پالیندرومیک خارج ژنی (REP-PCR) در میان جدایههای مقاوم تعیین گردید.
روش کار: در طول این مطالعه جدایههای آسینتوباکتر بومانی جدا شده از بیمارستانهای تهران مورد مطالعه قرار گرفت. جدایهها با استفاده از روشهای بیوشیمیایی استاندارد شناسایی و حساسیت گونهها به آنتی بیوتیکهای مختلف، با روش دیسک دیفیوژن تعیین گردید. استخراج DNA با روش CTAB و تیپبندی مولکولی جدایهها با روش REP-PCR انجام گرفت.
یافتهها: در این مطالعه از 75 آسینتوباکتر بومانی جدا شده از بیماران با میانگین سنی 45/18 ± 51 سال بیشترین مقاومت در برابر آنتیبیوتیکهای آزترونام (97%)، سفتازیدیم (93%)، سفپیم (93%)، تیکارسیلین (93%)، سیپروفلوکساسین (93%) وپیپراسیلین -تازوباکتام (93%) بوده در حالی که کمترین مقاومت به ترتیب در برابر آنتیبیوتیکهای تایجیسایکلین (68%)، توبرامایسین (32%)، آمپیسیلین-سولباکتام (28%)، آمیکاسین (21%) و کارباپنمها (15%) بود. REP-PCR نشان داد شایعترین ژنوتیپها میان آنتیبیوتیکهای مقاوم، B, A و C بودند.
نتیجهگیری: این مطالعه نشان دهندهی مقاومت بالا به عوامل ضدمیکروبی بخصوص در ژنوتیپهای B, A و C جدایههای آسینتوباکتر بومانی میباشد. بنابراین استراتژیهایی برای کنترل گسترش سویههای مقاوم باید طراحی و ارزیابی شود.
سمیرا شیخ قمی، پریسا فرنیا، مجتبی داربوی،
دوره 14، شماره 2 - ( 4-1393 )
چکیده
زمینه و هدف: شناسایی سریع بیمارانی که دارای ایزولههای مایکوباکتریوم توبرکلوزیس مقاوم به دارو هستند امری ضروری برای درمان این بیماران می باشد. متأسفانه مقاومت نسبت به دو داروی ایزونیازید و ریفامپین در سال های اخیر مطرح شده است. هدف از مطالعه حاضر شناسایی سریع ایزوله های کلینیکی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس مقاوم با استفاده از روش های مولکولی بوده است. مطالعه حاضر به منظور مقایسه بین دو روش Real-time PCR بر اساس Taqman assay و HRM assay در تشخیص موتاسیونهای موجود در ژنهای rpoB ، inhA و katG در ایزولههای کلینیکی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس انجام گرفت.
روش کار: مطالعه حاضر در مرکز تحقیقات مایکوباکتریولوژی و در طی سال های 92-91 صورت گرفت. تست حساسیت دارویی به ایزونیازید و ریفامپین با روش پروپورشنال و بر روی 83 نمونه انجام گرفت. سپس روش های مالتیپلکس PCR و Real-time PCR بر روی DNA استخراج شده انجام شد. Real-time PCR بر اساس روش های Taqman و HRM انجام شد و موتاسیون های موجود در ژن های rpoB ، inhA و katG مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: بر اساس روش پروپورشنال و مالتیپلکس PCR ، 47 مورد مقاوم به ریفامپین و 35 مورد مقاوم به ایزونیازید بودند. 30 مورد مقاوم به هر دو داروی ایزونیازید و ریفامپین بودند. تشابه روش Real-time PCR بر اساس Taqman در تشخیص مقاومت 88% و در تشخیص حساسیت 84% بود. از طرفی تشابه روش Real-time PCR بر اساس HRM در تشخیص مقاومت 96% و در تشخیص حساسیت 30% بود. در روش Taqman در مقایسه با مالتیپلکس PCR ، حساسیت 84% و اختصاصیت 88% به دست آمد. در روش HRM نیز حساسیت 30% و اختصاصیت 96% به دست آمد.
نتیجه گیری: نتیجه مطالعه انجام گرفته نشان داد روش Real-time PCR بر اساس Taqman نسبت به روش HRM در تشخیص مقاومت دارویی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس، از حساسیت بیشتری برخوردار بوده است و روشی سریع، مقرون به صرفه (اقتصادی)، دقیق و با حساسیت و اختصاصیت بالا می باشد.
فاطمه حدادی، آذر سبکبار، مهروز دزفولیان،
دوره 14، شماره 2 - ( 4-1393 )
چکیده
زمینه و هدف: ترایکوفایتون روبروم یکی از شایعترین عوامل مولد بیماری درماتوفیتوزیس است. یکی از داروهایی که به طور وسیعی جهت درمان تجویز می شود، تربینافین از گروه آلیل آمین ها می باشد. اخیراً روشهای تایپینگ مولکولی برای پاسخ دادن به سؤالات اپیدمیولوژیکی و مشکلات عود مجدد بیماری گسترش زیادی یافته اند. این مطالعه روی 22 ایزوله ترایکوفایتون روبروم که به طور اتفاقی از بیماران مبتلا جدا شده بود، انجام گرفت. هدف مطالعه بررسی رابطه الگوی ژنتیکی و حساسیت به داروی تربینافین در ایزوله های کلینیکی ترایکوفایتون روبروم بود.
روش کار: ابتدا جنس و گونه قارچهای جداشده از بیماران با روش های ماکروسکوپی و میکروسکوپی تأیید گردید .سپس با استفاده از محیط کشت های حاوی مقدار معین دارو مقاومت و حساسیت ایزوله ها نسبت به دارو تعیین شد.در مرحله بعد DNA قارچ ها استخراج گردید و RAPD-PCR (تکثیر تصادفی قطعات پلی مرفیک) با استفاده از 3 پرایمر با توالی تصادفی انجام گرفت.
یافته ها: هر پرایمر الگوی تکثیریافته متفاوتی را ایجاد کرد و با هر 3 پرایمر تفاوتهایی در الگوی ژنتیکی نمونه های حساس و مقاوم دیده شد ولی هیچ باندی که 100% اختصاصیت را نشان دهد یافت نشد.
نتیجه گیری: 12ایزوله حساس که در غلظت 1/0 میکروگرم در میلی لیتر دارو رشد نکردند،در غلظت های پایین تر دارو نیز رشد آن ها به میزان چشمگیری در مقایسه با پلیت شاهد محدود شد.10 ایزوله مقاوم که در غلظت 1/0میکروگرم در میلی لیتر دارو رشد کردند، در غلظت های پایین تر دارو نیز از خود مقاومت نشان دادند.
آنالیز RAPD جهت تایپینگ مولکولی ایزوله های ترایکوفایتون روبروم کاملاً مناسب نشان داد.
فاطمه حدادی، آذر سبکبار، مهروز دزفولیان، امیر بختیاری،
دوره 15، شماره 2 - ( 4-1394 )
چکیده
زمینه و هدف: ترایکوفایتون روبروم معمول ترین پاتوژن مولد بیماری درماتوفیتوزیس است. فلوکونازول دارویی از خانواده آزول ها است که جهت درمان تجویز می شود. اخیراً روش های تایپینگ مولکولی برای پاسخ دادن به سؤالات اپیدمیولوژیکی و مشکلات عود مجدد بیماری گسترش زیادی یافته اند. این مطالعه روی 22 ایزوله ترایکوفایتون روبروم که به طور اتفاقی از بیماران مبتلا جدا شده بود، انجام گرفت. هدف مطالعه بررسی رابطه الگوی ژنتیکی و حساسیت به داروی فلوکونازول در ایزوله های کلینیکی ترایکوفایتون روبروم بود.
روش کار: ابتدا جنس و گونه قارچ های جداشده از بیماران با روش های ماکروسکوپی و میکروسکوپی تأیید گردید. سپس با استفاده از محیط کشت های حاوی مقدار معین دارو مقاومت و حساسیت ایزوله ها نسبت به دارو تعیین شد. در مرحله بعد DNA قارچ ها استخراج گردید و RAPD-PCR (تکثیر تصادفی قطعات پلی مرفیک) با استفاده از 3 پرایمر با توالی تصادفی انجام گرفت.
یافتهها: هر پرایمر الگوی تکثیریافته متفاوتی را ایجاد کرد و با هر 3 پرایمر تفاوت هایی در الگوی ژنتیکی نمونه های حساس و مقاوم دیده شد ولی هیچ باندی که 100% اختصاصیت را نشان دهد، یافت نشد.
نتیجه گیری: 12 ایزوله حساس که در غلظت 50 میکروگرم در میلی لیتر دارو رشد نکردند، در غلظت های پایینتر دارو نیز رشد آنها به میزان چشمگیری در مقایسه با پلیت شاهد محدود شد. 10 ایزوله مقاوم که در غلظت 50 میکروگرم در میلی لیتر دارو رشد کردند، در غلظت های پایینتر دارو نیز از خود مقاومت نشان دادند. تفاوت هایی در الگوی ژنتیکی نمونه های حساس و مقاوم وجود دارد. آنالیز RAPD جهت تایپینگ مولکولی ایزوله های ترایکوفایتون روبروم کاملاًً مناسب نشان داد.
بهاره داودی، خدیجه عنصری، میترا حیدری نصرآبادی،
دوره 15، شماره 2 - ( 4-1394 )
چکیده
زمینه و هدف: سرطان تخمدان یکی از شایعترین انواع سرطانها و دومین سرطان دستگاه تناسلی زنان محسوب میگردد که به علت تغییرات بدخیم سلولهای تخمدان ایجاد میشود. این نوع سرطان پنجمین سرطان شایع در میان خانمها و اولین عامل مرگ و میر ناشی از سرطان در دنیا محسوب میگردد. ژن Axin2 ، ژن سرکوب کننده تومور میباشد که از خانواده Axin ها و در چرخه WNT بوده و برای تکوین جنین ضروری میباشد. در این مسیر، پروتئینهای WNT به عنوان یک واسطه ضروری در پیام رسانی سلول به سلول نقش داشته و تکوین اولیه و ثانویه جنین را به عهده دارند. هم زمان با فعال شدن پیام رسانی WNT ، ژن Axin2 نیز فعال شده و به عنوان یک فیدبک منفی مانع از تکثیر بیش از حد سلولها میشود. بنابراین، هر گونه موتاسیون در این ژن ، خطر ابتلا به سرطان را افزایش میده د . هدف از انجام این مطالعه، بررسی فراوانی موتاسیون در ناحیه rs1133683 اگزون شماره 5 ژن Axin2 و رابطه بین این پلی مورفیسم و خطر ابتلا به سرطان تخمدان در بیماران مورد مطالعه میباشد .
روش کار: در این مطالعه که به صورت Case-Control صورت گرفته است، از 100 بیمار مبتلا به سرطان تخمدان بافت و خون 100 نفر فرد سالم به عنوان کنترل، از بیمارستان امام خمینی جمعآوری گردیده و توسط PCR - RFLP مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات توسط نرم افزار SPSS-19 و آزمون رگرسیون لجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: نتایج مطالعه موتاسیون در ناحیه rs1133683 اگزون شماره 5 ژن Axin2 بین دو گروه بیمار و کنترل نشاندهنده این بود که هیچ ارتباط معناداری بین ژنوتیپ CT با سرطان تخمدان وجود ندارد
(OR=1.26, 95%CI 0.70-2.27, p=0.43) . همچنین هیچ ارتباطی بین حاملین ژنوتیپ TT و ابتلای آنها به سرطان تخمدان مشاهده نشد ( OR=1.56, 95%CI 0.49-4.96, p=0.44 ) .
نتیجه گیری: نتایج حاصله نشاندهنده عدم ارتباط بین حاملین آلل T به صورت هموزیگوت ( TT) یا هتروزیگوت (CT) از ژن Axin2 و سرطان تخمدان میباشد.
اسماعیل بابائی، وحید منتظری،
دوره 16، شماره 3 - ( 7-1395 )
چکیده
زمینه و هدف: بر اساس نظریه جدید بن یاخته های سرطانی، اختلال در فرآیند خودبازسازی بن یاخته های موجود در بافت ها میتواند منجر به بروز غدد سرطانی گردد. تحقیق حاضر فعالیت ژن خودبازسازی Oct-4 را در تومورهای تیروئید مورد بررسی قرار داده است.
روش کار: در این مطالعه مورد- شاهدی، بیان ژن Oct-4 به صورت مقایسه ای در نمونه های سرطانی، بافت حاشیه ای تومورها و ندول های غیرتوموری تیروئید با استفاده از تکنیک RT-PCR ارزیابی گردید.
یافته ها: نتایج بدست آمده از آنالیز داده ها با آزمون One-way ANOVA، حاکی از بیان معنی دار ژن Oct-4 در بافتهای پاپیلاری کارسینومای تیروئید نسبت به حاشیه تومور و غده های غیرتوموری تیروئید میباشد (p<0.05).
نتیجه گیری: بیان غالب ژن Oct-4 در سلول های توموری تیروئید ضمن تایید نظریه بن یاخته های سرطانی، بیان گر نقش آن در بروز سرطان تیروئید است که می تواند به عنوان مارکر تشخیصی برای تمییز کارسینومای پاپیلاری تیروئید از انواع ندول های غیرتوموری و همچنین مرزبندی غده ها به کار گرفته شود.
مرتضی نورمحمدی، حسین حمیدی نجات، محمدرضا تابنده، سعد گورانی‌نژاد، سمیه بهرامی،
دوره 17، شماره 3 - ( 7-1396 )
چکیده
زمینه و هدف: تک یاخته توکسوپلاسما گوندای یک انگل تک یاخته‌ای داخل سلولی اجباری زئونوز است که همه حیوانات خونگرم از جمله انسان را در سراسر دنیا آلوده میکند. تعیین ژنوتیپ انگل در میزبان‌های واسط در ارزیابی نقش این تیپ‌ها در عفونتهای انسانی و همچنین برنامه‌های پیشگیری نقش مهمی دارد. لذا این مطالعه با هدف شناسایی و تشخیص ژنوتیپهای توکسوپلاسما گوندای در جنین‌های سقط شده میش‌های استان لرستان انجام گرفت.
روش کار: شناسایی انگل در نمونه های بافت های مغز و کبد 142 راس میش استان لرستان با استفاده از PCR متعارف بر پایه تکثیر قطعه 529 جفت بازی نواحی پرتکرار ژنوم انگل انجام شد. شناسایی ژنوتیپ های انگل بر روی نمونههای مثبت مغز و کبد نمونه جنین سقط شده میش آلوده با روش PCR-RFLP و با استفاده از 3 مارکر ژنتیکی SAG3، SAG2،GRA6 انجام پذیرفت.
یافتهها: از مجموع 142 نمونه مغز و جنین جمع آوری شده، در 10 مورد (7%) حضور انگل با روش PCR مستقیم شناسایی شد. حضور DNA انگل در کبد 3 مورد از نمونههای مثبت نیز شناسایی گردید. ارزیابی الگوی RFLP محصولات ژنی SAG2، SAG3 و GRA6 وجود 3 نمونه سویه تیپ I، 2 نمونه سویه تیپ II و 5 نمونه سویه غیرتیپیک را تایید نمود.
نتیجهگیری: جداسازی سویههای تیپ I، II و غیرتیپیک توکسوپلاسما گوندایی از میش‌های استان لرستان نشان دهنده ضرورت توجه بیشتر به انتقال انگل از حیوانات پرورشی به انسان به‌ویژه زنان باردار و افراد با ضعف سیستم ایمنی میباشد.
مریم تاج الدینی، بابک خیرخواه، کیومرث امینی،
دوره 18، شماره 1 - ( 2-1397 )
چکیده
زمینه و هدف: گونه های شیگلا یکی از عوامل شایع اسهال خونی و گاهی مرگ و میر به خصوص در کودکان و افراد دارای نقص ایمنی میباشد. تنوع عوامل ایجاد کننده بیماری (گونه های شیگلا) و بروز مقاومت دارویی، انتخاب آنتی بیوتیک مناسب برای درمان شیگلوزیس را با مشکل مواجه میسازد. یکی از عوامل مهم بروز مقاومت در ایزوله های شیگلا حضور ژنهای بتالاکتامازهای وسیع الطیف (ESBL) میباشد. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی ژنهای blaPER، blaGES و blaVEB در ایزولههای شیگلا سونئی جداسازی شده از بیماران مبتلا به اسهال با روش Multiplex-PCR و تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی این جدایه ها بود.
روش کار: تعداد 60 نمونه ایزوله شیگلا سونئی از بیمارستانها و آزمایشگاههای تشخیص طبی کرمان در گروههای سنی مختلف جمع آوری و در محیطهای اختصاصی کشت داده و با آزمونهای بیوشیمیایی تایید شد. حضور ژنهای blaPER، blaGES و blaVEB با استفاده از پرایمرهای اختصاصی و با روش Multiplex-PCR مورد بررسی قرار گرفت. آزمون حساسیت آنتی بیوتیکی جدایه ها با روش دیسک دیفیوژن و بر اساس موسسه استاندارد آزمایشگاهی و بالینی انجام شد.
یافته ها: نتایج Multiplex-PCR نشان داد 3 نمونه دارای ژن blaPER بودند، اما هیچکدام دارای ژنهای blaVEB یا blaGES نبودند. همچنین در نتایج آنتی بیوگرام مشخص شد که بیشترین مقاومت به آنتی بیوتیک آموکسی سیلین کلاوونیک اسید (53/3%) و بیشترین حساسیت به آنتی بیوتیک تتراسایکلین (85%) بود.
نتیجه گیری: نتایج آزمایشات نشان دهنده حضور ژن blaPER در ایزوله های شیگلا سونئی و مقاومت بالای ایزوله ها به آنتیبیوتیکهای آموکسی سیلین کلاوونیک اسید و سفتریاکسون بود. به همین جهت مراقبتهای دقیق پزشکی و استفاده صحیح و به موقع از آنتیبیوتیکهای مناسب جهت جلوگیری از شیوع ایزوله های مقاوم ضروری میباشد.
آرزو کساوندی، مریم بی خوف تربتی، کیومرث امینی،
دوره 18، شماره 3 - ( 7-1397 )
چکیده
زمینه و هدف: استافیلوکوکوسها یکی از عوامل عفونت بندناف هستند. با توجه به اهمیت تشخیص زود هنگام عفونت بندناف در نوزادان می‌توان از روشهای نوین مانند PCR چندگانه که در مدت زمان کوتاهتر و با هزینه کمتر، از کارایی و دقت بیشتری نسبت به کشت برخوردار است، نوع عفونت را تشخیص داد. هدف از این تحقیق، تشخیص و مطالعه فراوانی تیپهای استافیلوکوکوس اورئوس، اس. اپیدرمیدیس و اس. هومینیس در بین پاتوژنهای موثر در عفونت بندناف نوزادان بود.
روش کار: در این تحقیق 45 نمونه بندناف نوزادان مبتلا به عفونت بندناف از بیمارستان شهید افضلی پور کرمان جمعآوری و بعد از استخراج DNA باکتری، واکنش PCR چندگانه توسط پرایمرهای اختصاصی ژن 16srDNA استافیلوکوکوس اورئوس، اس. اپیدرمیدیس و اس. هومینیس انجام شد. محصول PCR با روش الکتروفورز آنالیز و تعیین سکانس گردید. همچنین تستهای افتراقی میکروبیولوژیکی و بیوشیمیایی برای تشخیص استافیلوکوکوس بر روی همه نمونه‌ها انجام شد.
یافته ها: تکثیر ژن 16srDNA به روش PCR چندگانه نشان داد که فراوانی گونههای باکتریایی استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس، اس. اورئوس و اس. هومینیس در نمونههای مورد مطالعه به ترتیب 6/6، 4/4 و 2/2 درصد میباشد. همچنین شیوع جنس استافیلوکوکوس با تشخیص افتراقی، 33/3 درصد بدست آمد.
نتیجه گیری: روش PCR چندگانه برای تشخیص همزمان هر سه نوع باکتری استافیلوکوکوس اورئوس، اس. اپیدرمیدیس و اس. هومینیس کارآمد میباشد. همچنین استافیلوکوکوسها میتوانند یکی از عوامل عفونت بند ناف نوزادان باشند. هرچند، اثبات دقیق آن نیازمند مطالعات وسیعتر و داشتن گروه کنترل است.
ماندانا منصور قناعی، شروین تبریزیان نمین، احسان کاظم نژاد لیلی، هانیه باشی زاده فخار، سید محمد عسگری قلعه بین،
دوره 19، شماره 1 - ( 2-1398 )
چکیده
زمینه و هدف: کلامیدیا تراکوماتیس یک باکتری گرم منفی است و عفونت کلامیدیایی یکی از عفونتهای شایع منتقله از راه تماس جنسی است که قابل درمان میباشد. با توجه به نقش اساسی کلامیدیا در زمینه ناباروری، مطالعه فراوانی موارد بدون علامت بیماری ارزشمند خواهد بود. هدف از این مطالعه، تعیین فراوانی کلامیدیا تراکوماتیس در نمونه اندوسرویکس زنان نابارور به روش PCR میباشد.
روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی، مقطعی بود. 135 خانم 40-20 ساله مراجعه کننده با شکایت نازایی به بیمارستان الزهرا (س) و مطب های خصوصی رشت به طور تصادفی انتخاب شدند. نمونه اندوسرویکس با استفاده از سواپ استریل تهیه و در نمونه PBS به آزمایشگاه منتقل شد. سپس PCR روی نمونه ها انجام شد. جواب حاصل از PCR همراه با اطلاعات موجود در چک لیست ها با استفاده از نرم افزار SPSS-16مورد آنالیز آماری قرار گرفت.
یافته ها: در 19/3درصد زنان نازا PCR از نظر کلامیدیا مثبت بود. ارتباط معنی داری بین وضعیت ابتلا به کلامیدیا با سن، نوع باروری، انسداد در سالپنگوگرافی، سابقه نازایی در خویشاوندان و مدت نازائی وجود نداشت.
نتیجه گیری: با توجه به فراوانی به دست آمده می‌توان گفت عفونت کلامیدیایی، عفونتی شایع در جامعۀ مورد مطالعه بود. به منظور کاهش عوارض بیماری در جامعه، غربالگری کلامیدیا میتواند به عنوان بخشی از برنامه های بهداشتی کشور باشد.
عاطفه صرافان صادقی، نجمه انصاری، فرزاد خادمی، رضا میرنژاد، بهنام زمان زاد،
دوره 19، شماره 1 - ( 2-1398 )
چکیده
زمینه و هدف: در سالهای اخیر نشان داده شده است که اسینتو باکتر بومانی یکی از عوامل ایجادکننده عفونت بیمارستانی شامل پنومونی، باکترمی، عفونتهای دستگاه ادراری، عفونتهای زخم و مننژیت میباشد. این میکروارگانیسم میتواند در محیط بیمارستان زنده بماند و به سرعت به بسیاری از آنتی بیوتیکها مقاوم می شود. ژنوتایپ مولکولی می تواند اطلاعات ما را در مورد گسترش سویه های اسینتو باکتر بومانی از یک بیمارستان به بیمارستان دیگر و همچنین مقاومت دارویی آنها افزایش دهد. هدف از این مطالعه تعیین شیوع مقاومت آنتی بیوتیکی و نیز روابط فیلوژنیک سویههای اسینتوباکتر بومانی در بیمارستانهای آموزشی شهرکرد بود.
روش کار: در این مطالعه، میزان مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های اسینتوباکتر بومانی جدا شده از نمونه های بالینی مختلف )ادرار، خون و خلط( نسبت به سیپروفلوکساسین، اوفلوکساسین، نوروفلوکساسین، سفتازیدیم، جنتامیسین، آمیکاسین، ایمی پنم، مروپنم، سفی پیم، پایپریسیلین- تازوباکتام، آمپی سیلین- سولباکتام، توبرامایسین و آزترونام با روش انتشار دیسک (Kirby-Bauer) اندازه گیری شد. در نهایت ژنوتیپ سویه های اسینتوباکتر بومانی با استفاده از روش REP-PCR بررسی شد.
یافته ها: در این مطالعه، 50 نمونه از بیماران به عنوان اسینتوباکتر بومانی شناسایی شدند که میزان مقاومت به دارو در آنها مورد ارزیابی قرار گرفت. تمام سویه ها به سفتازیدیم و سفپیم مقاوم بودند و همچنین میزان بالای مقاومت به آزترونام، نورفلوکساسین، سیپروفلوکساسین، آمیکاسین، ایمی پنم، جنتامایسین و آمپی سیلین- سولباکتام مشاهده شد. از سوی دیگر، نتایج مطالعه حاضر نه گروه ژنوتیپ در میان گونههای اسینتوباکتر بومانی بر اساس روش REP-PCR را نشان داد.
نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای مقاومت آنتی بیوتیکی در سویه های جدا شده اسینتو باکتر بومانی و همچنین شباهت ژنوتیپ های مختلف و پراکنش این ژنوتیپ ها در بخش های مختلف بیمارستان های شهرکرد، اجرای برنامه های کنترل عفونت در بخش های مختلف بیمارستان لازم است.
خدیجه خانعلی ها، فرح بخارایی -سلیم، محسن صادقی، برنا سالمی،
دوره 22، شماره 3 - ( 7-1401 )
چکیده
زمینه و هدف: توکسوپلاسماگوندی یک انگل داخل سلولی اجباری با توزیع جهانی است. تشخیص عفونت توکسوپلاسماگوندی با حساسیت و ویژگی بالا در مدیریت و درمان این بیماری بسیار مهم است. هدف از مطالعه حاضر بررسی سرولوژیک و مولکولی توکسوپلاسموز با استفاده از ژن B1 در بیماران HIV مثبت مراجعه کننده به بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران بود.
روش کار: دراین مطالعه مقطعی،660 نمونه خون از بیماران HIV/AIDS مثبت مراجعه کننده به بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران جمع آوری گردید. نمونه های بیماران از نظر آنتی بادیIgG و IgM ضد توکسوپلاسما گوندی با کیت الایزا مورد بررسی قرار گرفتند. DNAی ژنومیک نمونه های سرم، سلولهای تک هسته ای خون محیطی و نمونه خون کامل افراد مورد بررسی، استخراج شد و سپس برای ردیابی ژنوم توکسوپلاسما گوندی با روش Real‑time-PCR مورد آزمایش قرارگرفت.
یافته ها: اگرچه آنتی بادیIgG ضد توکسوپلاسما گوندی در (23.9%) 158 بیمار از 660 بیمار مبتلا به HIV مثبت بود، آنتی بادی IgM در (0.76%) 5 مورد از بیماران مثبت بود. نتایج Real-Time PCR نشان داد که 7 بیمار (1.06%)مبتلا به توکسوپلاسموز با استفاده از سلولهای تک هسته ای خون محیطی خون بیماران مثبت بود که شامل 5 بیمار از نظر آنتیبادیIgM ضد توکسوپلاسما گوندی مثبت و دو بیمار با تیتر بالای آنتی بادی IgG بودند.
نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاکی از آن است که روش Real-time PCRبا استفاده از سلولهای تک هسته ای خون محیطی روش مناسب در تشخیص توکسوپلاسموز میباشد. این روش به همراه سنجش آنتی بادی، به ویژه تیتر بالای آنتیبادیهای IgG توکسوپلاسما می تواند برای تشخیص توکسوپلاسموز مفید باشد.
نرگس چیت ساز، احمدرضا معمار، الهام رزمجو، سهیلا شفقی سیسی، مریم علی‌پور، مریم صادقی، زهرا رام پیشه، زینب قاسمی، رسول علیان‌نژاد، علیرضا بدیرزاده،
دوره 23، شماره 4 - ( 10-1402 )
چکیده
زمینه و هدف: پنوموسیستیس جیرووسی( Pneumocystis jirovecii)، در افرادی که دچار ضعف سیستم ایمنی هستند باعث ذات الریه پنوموسیستوزی (PCP) شده و از عوامل جدی ایجاد مشکلات متعدد ریوی در بیماران مبتلا است. این مطالعه با هدف بررسی اپیدمیولوژی مولکولی پنوموسیستیس جیرووسی و تعیین فراوانی این ارگانیسم در بیماران ریوی مراجعه کننده به بیمارستان شریعتی تهران انجام شد.
روش کار: در این مطالعه توصیفی مقطعی از مرداد 1399 تا مرداد 1400 تعداد 367 نمونه لاواژ برونکو آلوئولار (BAL) بیماران ریوی بستری در بخش ریه بیمارستان شریعتی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران جمعآوری شد. رنگ آمیزی گیمسا برای بررسی وجود ارگانیسم و روش حساس Nested-PCR برای شناسایی مولکولی بر روی همه نمونه‌ها انجام شد. پس از استخراج DNA تکثیر قطعه ژن 18S ribosomal RNA (18SrRNA) مربوط به پنوموسیستیس جیرووسی انجام شد. محصولات نهایی Nested-PCR جهت تایید قطعی تعیین توالی شدند.
یافته ها: از 367 نمونهای که از لحاظ میکروسکوپی و مولکولی بررسی شدند، پنوموسیستیس جیرووسی با آزمایش میکروسکوپی در یک نمونه (0.27%) و با روش Nested-PCR در 28 نمونه (7.6%) شناسایی شد. در هفت (25%) بیمار دچار نقص ایمنی و 21 (75%) بیمار دارای ایمنی کامل پنوموسیستیس جیرووسی جداسازی شد. تب، تنگی نفس و سرفه خشک شایعترین نشانه‌های بالینی در بین بیماران دارای پنوموسیستوزیس بودند. بیماران ریوی، مستعد کلونیزه شدن توسط پنوموسیستیس بوده که هم خطر ابتلا آنها به پنوموسیستوزیس وجود دارد و هم آنها را تبدیل به مخزنی جهت انتقال به افراد مستعد میکند.
نتیجه گیری: نتایج بدست آمده از روش مستقیم و مولکولی مطالعه حاظر نشان داد تعداد قابل توجهی از بیماران مبتلا به بیماری‌های ریوی توسط پنوموسیستیس جیرووسی کلونیزه شدند که ممکن است در این بیماران به پنوموسیستوزیس و احتمالا پنومونی تبدیل شود یا ممکن است ارگانیسم را به سایر بیماران مستعد منتقل کند. همچنین Nested-PCRمیتواند روش مناسبی برای تشخیص پنوموسیستیس جیرووسی باشد زیرا از حساسیت و ویژگی بسیار بالایی برخوردار است.
واژه‌های کلیدی: پنوموسیستیس جیرووسی، پنومونی، کلونیزاسیون، Nested-PCR، لاواژ برونکو آلوئولار
مراد بیرانوند، حسین حمیدی نجات، سمیه بهرامی، محمدرضا تابنده، میثم مکی،
دوره 24، شماره 2 - ( 4-1403 )
چکیده
زمینه و هدف: توکسوپلاسما گوندی تک‌یاخته داخل سلولی اجباری زئونوز است که همه حیوانات خونگرم از جمله پستانداران، پرندگان و انسان را در سراسر دنیا آلوده میکند. بررسی میزان آلودگی این انگل در میزبان‌های واسط نقش مهمی در بهداشت انسانی و همچنین خسارات اقتصادی در پرورش حیوانات دارد. لذا این مطالعه با هدف شناسایی و جداسازی توکسوپلاسما گوندی در جنین‌های سقط شده بزهای استان لرستان انجام گرفت.
روش کار: از پاییز 1402 لغایت تابستان 1403، نمونههای مغز و کبد جنین سقط شده 100 راس بز، از نظر آلودگی به توکسوپلاسما گوندی با استفاده از روش PCR بر پایه‌ی تکثیر قطعه bp 529 نواحی پر تکرار ژنوم انگل مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه در سه گروه از جنین‌های سقط شده بز با سنین، کمتر از 2 ماه، 2 تا 4 ماه و بیشتر از 4 ماه، در استان لرستان انجام گرفت.
یافتهها: از مجموع 100 نمونه جنین جمعآوری شده بزهای سقط کرده، حضور توکسوپلاسما گوندی، به‌ترتیب در 6 مورد (6%) و 2 مورد از مغز و کبد جنین‌ها با روش PCR مستقیم مورد تایید قرار گرفت.
نتیجهگیری: جداسازی و شناسایی انگل از جنین بزها در استان لرستان نشان دهنده آلودگی درصد قابل توجهی از بزهای استان لرستان، به این انگل میباشد. در نتیجه توکسوپلاسما گوندی باید به‌عنوان یکی از عوامل مهم سقط جنین بزها در این استان مطرح باشد. از سویی دیگر، لازم است نسبت به انتقال این انگل از حیوانات پرورشی به انسان، به ویژه زنان باردار و افراد با سیستم ایمنی ضعیف توجه بیشتری شود.
.png)
.png){kind=small}
