|
|
|
|
جستجو در مقالات منتشر شده |
|
|
2 نتیجه برای ناصری
بهروز دادخواه، محمدعلی محمدی، شهناز پورناصری، ناصر مظفری، داود ادهم، دوره 8، شماره 1 - ( بهار 1387 )
چکیده
زمینه و هدف: اهمیت دادن به امر تحقیقات و افزایش پژوهش در هر کشور سبب توسعه و پیشرفت شده،خودکفایی و استقلال واقعی را برای آن کشور به ارمغان می آورد. اولین گام برای سامان بخشیدن به امر پژوهش در جامعه دستیابی به درکی درست از توانمندی ها، امکانات موجود و نیز پی بردن به نقاط ضعف و قوت تحقیقاتی آن می باشد این پژوهش نیز در این راستا طراحی و انجام شده است. روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی - مقطعی است که به منظور تعیین نگرش اعضای هیات علمی دانشگاه های استان اردبیل در مورد تحقیق وموانع انجام پژوهش از دیدگاه آنان از طریق نمونه گیری آسان انجام شده است . ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه حاوی دو بخش شامل مشخصات فردی- اجتماعی پنج بخش (موانع شخصی، موانع درون سازمانی، موانع برون سازمانی، عوامل ماهیتی و نگرش به تحقیق) بودو با استفاده از نرم افزار SPSS/PC و آمار توصیفی تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که در حوزه موانع شخصی، مشغله کاری بیش از حد با میانگین 48/2 ± 75/2 ، در حوزه موانع درون سازمانی، پایین بودن حق التحقیق نسبت به زمان صرف شده با میانیگن56/0 ± 70/2 ،در حوزه موانع برون سازمانی ،بی تاثیر بودن نتایج تحقیق در تصمیم گیری مدیران با میانگین 44 / ± 81/2، در حوزه عوامل ماهیتی تحقیق ، ظریف و حساس بودن تحقیق علمی بامیانگین 17/1 ± 8/2 ، و در حوزه نگرش اعضای هیات علمی به تحقیق، انجام پژوهش جهت ارتقاء و پیشرفت جامعه ضروری است با میانگین 53/ ± 72/4 بیشترین نمرات را کسب کردند . نتیجه گیری: عوامل متعدد نظیر موانع شخصی، درون سازمانی، بیرون سازمانی و عوامل ماهیت و نگرش به تحقیق در دیدگاه اعضای هیات علمی از موانع تحقیق، می باشند.
عادله ناصری، محمد شریعت زاده جنیدی، عارفه ناصری، دوره 22، شماره 2 - ( تابستان 1401 )
چکیده
زمینه و هدف: ترومای مغزی یکی از شایعترین علل آسیب به سیستم عصبی مرکزی است که میتواند باعث مرگ و ناتوانیهای بلندمدت شود. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تاثیر هشت هفته ورزش شنا بر میزان حافظه و اینترلوکین 10 در هیپوکامپ و پرفرونتال کورتکس موشهای مبتلا به ترومای مغزی است.
روش کار: 40 سر موش نر نژاد NMRI به صورت تصادفی به چهار گروه (کنترل، شنا، تروما، شنا+ تروما) تقسیم شدند. پس از اتمام پروتکل ورزشی، القای تروما با روش سقوط وزنه اجرا شد. ده روز پس از القای تروما حافظه فضایی موشها از طریق آزمون ماز وای شکل مورد سنجش قرار گرفت. مراحل سنجش اینترلوکین 10 با استفاده از تکنیک الایزا انجام شد. تحلیل آماری از طریق آزمون تحلیل واریانس یک طرفه با آزمون تعقیبی توکی در سطح معناداری 0/05≥ p و با استفاده از نرم افزار SPSS-26 صورت پذیرفت.
یافتهها: نتایج پژوهش نشان داد که هشت هفته ورزش شنا باعث افزایش معنادار میزان حافظه در موشهای مبتلا به ترومای مغزی میشود ( 0/001= p). همچنین هشت هفته ورزش شنا باعث افزایش معنادار میزان IL-10 در هیپوکامپ موشهای مبتلا به ترومای مغزی میشود (=0/001 p) ولی این افزایش در پرفرونتال کورتکس معنادار نبود (0/126 = p).
نتیجهگیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که ورزش شنا قبل از القای ترومای مغزی موجب کاهش التهاب و اختلالات حافظه میشود و بهبودی پس از آسیب را تسهیل مینماید. تمرینات ورزشی قبلی احتمالاً بتواند از طریق افزایش میزان سایتوکاینهای ضدالتهابی از جمله اینترلوکین 10 موجب کاهش التهاب شود و با اثر محافظتی خود آسیبهای ثانویه را محدود نماید.
|
|
|
|
|
|