[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي مقالات آماده انتشار آخرين شماره تمام شماره‌ها جستجو ثبت نام ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات مجله::
هیات تحریریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
خط مشی دبیری::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
::
شاپا
شاپاچاپی  
2228-7280
شاپا الکترونیکی
2228-7299
..
بانک ها و نمایه ها

 

 

 

 

 

 
..
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
لینک مفید بر ای داوران

سرقت ادبی وعلمی فارسی

سرقت ادبی وعلمی لاتین

..
دسترسی آزاد
مقالات این مجله با دسترسی آزاد توسط دانشگاه علوم پزشکی اردبیل تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
 
..
:: جستجو در مقالات منتشر شده ::
4 نتیجه برای میرزایی

حمیدرضا دهقان، مسعود میرزایی، ابراهیم میرزائی، اسلام مرادی اصل، امین عطایی، محبوبه میرزائی،
دوره 18، شماره 1 - ( بهار 1397 )
چکیده

زمینه و هدف: دیابت نوع 2 یک اختلال متابولیکی است که در سراسر جهان شایع است. متاآنالیز یک روش آماری است که در آن نتایج دو یا چند مطالعه مستقل با اهداف مشابه به صورت ریاضی ترکیب شده اند تا قابلیت اطمینان نتایج را افزایش دهند. هدف از این مطالعه، مقایسه اثربخشی داروی لیناگلیپتین و متفورمین در بیماران با دیابت نوع 2 بود.
روش کار: برای شناسایی مطالعات مرتبط پایگاه های اطلاعاتیPubMed, ISI Web of Science, Embase, Cochran library, Scopus and Ovid از ژانویه 2000 تا آگوست 2016 مورد جستجو قرار گرفتند. تفاوت میانگین ها با فاصله اطمینان 95% (CIs) برای بررسی اثربخشی محاسبه گردید و تجزیه و تحلیل تلفیقی با نرم افزار Stata (نسخه 12) و RevMan (نسخه 5/3) انجام شد.
یافته ها: چهار مطالعه شامل 1260 بیمار مبتلا به دیابت (682 بیمار در گروه دارویی لیناگلیپتین و 578 بیمار در گروه دارویی متفورمین) در این مطالعه قرار گرفتند. در بررسی تفاوت استاندارد شده میانگینها (0/75-0/69=CI%, 0/7295= (MD آزمون هموگلوبین گلیکوزیله داروی لیناگلیپتین در دوز 0/5 میلیگرم اثربخشتر بود. در آزمون قند خون ناشتا تفاوت استاندارد شده میانگین ها نشان داد داروی لیناگلیپتین در دوز 0/5میلی گرم (38/38-35/20=CI%95, 79/36MD=) و 5 میلی گرم (22/63-2/68=CI%95, 12/65= (MD مؤثرتر بود.
نتیجه گیری: اگرچه نتایج نشان داد که برخی از دوزهای داروی لیناگلیپتین در مقایسه با متفورمین ممکن است درمان مناسبی برای بیماران باشد، با این حال تعداد مطالعات انجام شده محدود بوده و نیاز به انجام تحقیقات بیشتری میباشد
روح الله طاهری گندمانی، بهمن میرزایی، ارسلان دمیرچی،
دوره 21، شماره 1 - ( بهار 1400 )
چکیده

زمینه و هدف: اختلال در عملکرد قلبی عروقی ناشی از افزایش سن اغلب با اختلال در بیوژنز و عملکرد میتوکندری همراه است. تمرین ورزشی می‌تواند عملکرد میتوکندری و محتوای  عضلات را بهبود بخشیده تا انرژی مورد نیاز سلول‌ها را فراهم سازد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر تمرین مقاومتی با شدت متوسط (MRT) و بالا (HRT) بر بیان PGC-1α، TFAM و AMPK کاردیومیوسیت‌ها در موش‌های صحرایی سالمند بود.
روش‌ کار: در این مطالعه تجربی، 30 موش صحرایی نر سالمند (23 ماهه) به طور تصادفی به سه گروه: کنترل (CMRT و HRT تقسیم شدند. گروه‌های تمرینی هشت هفته (5 روز در هفته) تمرین مقاومتی را اجرا کردند. تمرین مقاومتی شامل بالا رفتن از نردبان 110 سانتی‌متری به همراه وزنه‌های بسته شده به دم موش بود. در گروه MRT، پروتکل تمرین با 60 درصد حداکثر بار (MVCC) و با 20-14 بار صعود از نردبان؛ و در گروه HRT با 80 درصدMVCC، 10-9 بار بالارفتن از نردبان انجام شد. داده‌ها با استفاده از ANOVA در سطح معنی‌داری 0/05< pآزمون شد.
یافته ها: بیان PGC-1α، TFAM و AMPK در گروه‌های MRT و HRT نسبت به گروه کنترل افزایش معنی‌داری داشت (0/0001 = p ). بین دو گروه MRT و HRT بر بیان PGC-1α، TFAM و AMPK تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد (574 /0= p).
نتیجه‌گیری: هشت هفته MRT و HRT با افزایش بیان AMPK، PGC-1α و TFAM کاردیومیوسیت‌های موش‌های صحرایی سالمند منجر به بهبود بیوژنز میتوکندری می‌شود. به نظر هر دو نوع تمرین یک شیوه مداخله کارآمد برای بهبود عملکرد میتوکندری باشد.
 
عباس صباحی نمینی، آرش عبدالمالکی، شراره میرزایی، مهرداد شیخلو، اسداله اسدی، علی شمس آذر،
دوره 21، شماره 2 - ( تابستان 1400 )
چکیده

زمینه و هدف: پژوهش بر روی نانومواد هوشمندی که با اثرات آنتی اکسیدانی، تحریک تکثیر سلول­های عصبی، تعدیل سیستم ایمنی و فاکتور­های التهابی سبب تسریع روند بازسازی و درمان اعصاب می­گردند، از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف از این مطالعه تهیه نانوذرات سریم اکسید پوشیده با سینامون و ارزیابی اثرات آنتی­اکسیدانی و سمیت­سلولی آن بر رده سلول­های PC12 می­باشد.
روش کار: نانوذرات سریم اکسید پوشیده با سینامون تهیه شد و خواص ساختاری آن با تصاویر میکروسکوپ الکترونی و اسپکتروسکوپی تبدیل فوریه مادون قرمز مورد ارزیابی قرار گرفت. خصوصیات آنتی­اکسیدانی ترکیبات از روش به دام انداختن رادیکال آزاد 2 و 2 دی فنیل - 1- پیکریل هیدرازیل ارزیابی شد. میزان زنده­مانی سلول­ها از طریق آزمون MTT سنجیده شد. تجزیه و تحلیل داده­ها توسط نرم افزار SPSS انجام شد.
یافته­ ها: طیف­هایFTIR  و تصاویر TEM نشان دهنده فراوری نانوذراتی با متوسط اندازه­ای کمتر از 100 نانومتر همراه با پوشش سینامون بر سطح آنها است. همچنین، ظرفیت آنتی­اکسیدانی در نانوذره سریم اکسید پوشیده با سینامون نسبت به عصاره و نانوذره به تنهایی در غلظت­های مشابه به­طور معناداری (0/038*p<) بالاتر است. ارزیابی نتایج حاصل از سمیت سلولی نشان داد که کمترین میزان سمیت در گروه نانوذره سریم اکسید پوشیده با سینامون مشاهده شد.
نتیجه­ گیری: نتایج نشان داد که بالاتر بودن خاصیت آنتی ­اکسیدانی و کم بودن اثرات سایتوتوکسیتی نانوذره سریم اکسید پوشیده شده با سینامون در مقایسه با سایر گروه ها که موجب اثر بخشی بهتر آن، تکثیر و زنده ­مانی بیشتر سلول­ها می­گردد،  سنتز سبز آن و پوشیده شدن توسط سینامون می باشد.

 
سید یاسر غلمانی، هما موذن، طاهره فلاح تفتی، اعظم کبیرزاده، سمیه غلامی، مسعود میرزایی،
دوره 22، شماره 4 - ( زمستان 1401 )
چکیده

زمینه و هدف: شواهدی از تغییرات پایدار در پارامترهای بیوشیمیایی و هماتولوژی افراد مبتلا به بیماری کووید-19 وجود دارد. هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی و مقایسه تغییرات بیوشیمیایی و هماتولوژی بالغین 70-20 سال با و بدون سابقه ابتلا به کووید-١٩ بود.
روش کار: مطالعه حاضراز نوع مقطعی بود که بر روی دو گروه مورد با سابقه ابتلا به کووید-19 (72 نفر) و شاهد بدون سابقه ابتلا به کووید-19 (52 نفر) انجام شد. افراد مورد و شاهد از شرکت­ کنندگان مطالعات همگروهی آینده نگر سلامت مردم یزد (یاس) و کوهورت شاهدیه انتخاب شدند. پارامترهای بیوشیمیایی خون مانند گلوکز خون، پروفایل­های لیپیدی، کبدی، کلیوی و نیز فاکتورهای هماتولوژی در دو گروه مورد و شاهد مقایسه و تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ­ها: میزان گلبول­های قرمز خون در موارد مبتلا به کووید-19به طور معناداری بیشتر از افراد بدون سابقه ابتلا بود (0.05< p). میانگین حجم کوریوسکولار در گروه مورد کمتر از گروه شاهد بود (0.001 p). هر چند تفاوت معناداری بین پروفایل­های لیپیدی و کلیوی و آنزیم­های کبدی دو گروه یافت نشد.
نتیجه­ گیری: اگرچه تفاوت معناداری بین دو گروه افراد با سابقه ابتلا به کووید-19 و افراد غیر مواجهه یافته با کووید-19 بر حسب میزان آنزیم­های کبدی و پروفایل­های لیپیدی و کلیوی یافت نشد، که احتمالاً حاکی از عدم تأثیر کووید-19 بر این متغیرها می­باشد، ولی تفاوت معناداری در میزان گلبول­های قرمز خون و میانگین حجم کوریوسکولار در بین دو گروه مشاهده شد.
 

صفحه 1 از 1     

مجله دانشگاه علوم پزشکی اردبیل Journal of Ardabil University of Medical Sciences
Persian site map - English site map - Created in 0.18 seconds with 34 queries by YEKTAWEB 4623