|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
2 نتیجه برای میرزانژاد اصل
حافظ میرزانژاد اصل،
دوره 17، شماره 3 - ( پاییز 1396 )
چکیده
زمینه و هدف: آلوئولار و سیستیک اکینوکوکوزیس به ترتیب ناشی از مراحل لاروی کرمهای نواری اکینوکوکوس مولتی لوکولاریس و اکینوکوکوس گرانولوزوس می باشد. این مطالعه برای تعیین میزان گسترش بیماری AE و CE انسانی در میان عشایر و دامداران و کشاورزان جلگه مغان صورت گرفته است. شیوع عفونت (CE و AE) به طور معنی داری با سن افزایش می یابد.
روش کار: در این مطالعه از روش ELISA و برای بار اول جهت غربالگری از HCF-Ag (آنتی ژن خام مایع کیست هیداتیک) استفاده شد و با آنتی ژنهای اختصاصی AgB، آنتی ژن 5 و +2 Em به ترتیب شیوع سیستیک اکینوکوکوزیس و آلوئولار اکینوکوکوزیس بررسی شد. 2003 نمونه سرم به طور تصادفی از جمعیت نرمال از شش منطقه مختلف جلگه مغان جمع آوری شد. در مرحله اول آزمایش برای غربالگری سرمها با استفاده از پروتئین ایمنی مرتبط با آنزیم و HCF-Ag مورد آزمایش قرار گرفت. پس از آن، سرولوژی تمام سرم ها با استفاده از آزمون ELISA و آنتی ژنهای اختصاصی برای آلوئولار و سیستیک اکینوکوکوزیس مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: از 2003 نمونه سرم 24 مورد از سرم ها 1/19% AE مثبت شد. آلودگی در مردان بیشتر از زنان (2/1% در مقابل 0/6%) بود. گروه سنی 19-5 ساله کمترین میزان آلودگی و 59-40 بالاترین میزان آلودگی را نشان دادند (2%). در مورد سیستیک اکینوکوکوزیس با آنتی ژن اختصاصی 5 Ag- تعداد 164 نمونه سرمی، مثبت شدند یعنی میزان آلودگی 7/6% و با آنتی ژن اختصاصی Ag-B تعداد 156نمونه سرمی مثبت شدند.
نتیجه گیری: داده های موجود نشان می دهد که بیشترین میزان عفونت در منطقه بران و عیوضلو (پلنگلو) دشت مغان و پایین ترین میزان عفونت انسانی در منطقه پارس آباد (نادرکندی و آغ قباق) می باشد. در مناطق با آلودگی بیشتر، عامل خطر مرتبط با بیماری CE و AE نوع آب مصرفی و روش استفاده از سبزیجات خوراکی و وحشی و شغل و داشتن و یا نداشتن آگاهی در مورد بیماریهای هیداتید می باشد. آلودگی سگ های جلگه مغان، یکی از اصلی ترین شاخصها و عوامل خطرهای بالقوه برای آلودگی انسان می باشد.
زهرا علیزاده، حافظ میرزانژاد اصل، بهنام محمدی قلعه بین، زهرا حیدری،
دوره 22، شماره 3 - ( پاییز 1401 )
چکیده
زمینه و هدف: ماهی ها یکی از مهمترین منابع انگل های مشترک بین انسان و دام در سراسر جهان هستند. این مطالعه با هدف تعیین انگل های کرمی ماهیان صید شده از رودخانه ارس انجام شد.
روش کار: در این بررسی طی سالهای 1399-1400 تعداد 100 ماهی شامل 20 عدد ماهی کپور معمولی، 10 عدد کپور نقرهای، 5 عدد کپور سرگنده، 12 اسبله، 5 عدد ماش ماهی، 15 عدد کلمه، 3 عدد سوف، 22 عدد زردپر، 8 عدد سیم از رود ارس صید شد. تمام قسمت‌های بدن ماهی (فلس‌ها، آبشش‌ها، چشم‌ها، ماهیچه‌ها، شکم، دستگاه گوارش) از نظر انگلهای کرمی بررسی شدند. پس از شفافسازی و رنگ‌آمیزی موقت با لاکتوفنول-آزوکارمین، خصوصیات مورفولوژیکی کرم‌ها با استفاده از میکروسکوپ کالیبره شده مجهز به دوربین مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: بعد از بررسی‌های انجام شده و ارزیابی نمونه‌ها، تعداد 18 (18%) عدد از ماهی ها آلوده به انگل بودند. انگلهای کرمی یافت شده در ماهی ها شامل پلروسرکوئید لیگولا اینتستینالیس در کپور معمولی 40%، کلمه 13/33%، سیم 12/5% و بوتریوسفالوس در کپور معمولی 5% و دیپلوزون در کپور معمولی 5% در کلمه 6/7% و داکتیلوژیروس در کپور معمولی 10%، در سیم 12/5% و متاسرکرکلینوستوموم در کپور معمولی 5% بود.
نتیجه گیری: در بین انواع ماهیهای بررسی شده بیشترین میزان آلودگی به انگلهای کرمی در کپور معمولی بود. همچنین در بین انگلهای کرمی یافت شده بالاترین فراوانی مربوط به لیگولا اینتستینالیس و بعد از آن داکتیلوژیروس میباشد.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
.png)
.png){kind=small}
