[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي مقالات آماده انتشار آخرين شماره تمام شماره‌ها جستجو ثبت نام ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات مجله::
هیات تحریریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
خط مشی دبیری::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
::
شاپا
شاپاچاپی  
2228-7280
شاپا الکترونیکی
2228-7299
..
بانک ها و نمایه ها

 

 

 

 

 

 
..
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
لینک مفید بر ای داوران

سرقت ادبی وعلمی فارسی

سرقت ادبی وعلمی لاتین

..
دسترسی آزاد
مقالات این مجله با دسترسی آزاد توسط دانشگاه علوم پزشکی اردبیل تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
 
..
:: جستجو در مقالات منتشر شده ::
3 نتیجه برای محمد زاده

محمد صادق سلطان محمد زاده، سهراب ایرانپور، فرهاد پور فرضی، هاجر غلامی،
دوره 0، شماره 0 - ( مقالات آماده انتشار 1403 )
چکیده

زمینه و هدف: هدف این مطالعه، بررسی کامل شماری منابع ثبت سرطان معده و برآورد میزان بروز سرطان معده با استفاده از داده­ های ثبت سرطان مبتنی بر جمعیت در استان اردبیل بود.
روش کار: تمام موارد سرطان معده تشخیص داده شده طی سال­های 95-93 که در 3 منبع اطلاعات پاتولوژی، گواهی­ های مرگ، و مدارک بیمارستان ثبت شده بود وارد مطالعه شد. برای حذف موارد تکراری، از متغیرهای نام، نام خانوادگی، کد ملی، سن، جنسیت، تاریخ تولد، نام پدر و شهر محل سکونت استفاده شد. برای برآورد بروز بیماری، از روش صید باز صید 3 منبعی و روش لگاریتم خطی استفاده شد.
یافته­ها: بروز بر اساس موارد گزارش شده توسط سه منبع در سال­های 1393، 1394 و 1395 به ترتیب برابر با 36، 35 و 43 مورد و در کل 99 در 100000 نفر بود. بر اساس موارد برآورد شده، بروز به ترتیب سال برابر با 85، 63 و 92 مورد و در کل 141 مورد در 100000 نفر بود (در مردان و زنان به ترتیب 179 و 100 در 100000 نفر). بیشترین حساسیت مربوط به منبع پاتولوژی (مشاهده شده 69.1  درصد، برآورد شده 48.5 درصد) و کمترین مربوط به منبع بیمارستان (مشاهده شده 18.2 درصد، برآورد شده 12.8 درصد) بود.
نتیجه­ گیری: بروز سرطان معده در استان اردبیل بر اساس موارد گزارش شده برابر با 99 در 100000 نفر و بر اساس موارد برآورد شده 141 در 100000 نفر جمعیت بود. منبع پاتولوژی بیشترین حساسیت و منبع بیمارستان کمترین حساسیت را داشتند.

محسن رحیمی، مهدی محسنی، حجت بستان، سجاد پارسی پور، عنایت دارابی، طاهره محمد زاده،
دوره 15، شماره 4 - ( زمستان 1393 )
چکیده

زمینه و هدف: آلودگیهای انگلی یکی از مشکلات مهم بهداشتی در سراسر جهان به ویژه در کشورهای در حال توسعه میباشند. با توجه به اهمیت اپیدمیولوژیکی بیماریهای انگلی و ضرورت تعیین شیوع انگلها در مناطق و جوامع مختلف، مطالعه حاضر به تعیین میزان شیوع انگلهای روده ای در بیماران مراجعه کننده به آزمایشگاههای بیمارستان  بقیه الله(عج) تهران پرداخته است.

روش کار: این تحقیق یک مطالعه توصیفی- مقطعی گذشته نگر است که در آن گزارش آزمایش مدفوع تمام مراجعه کنندگان (70978 نفر) به آزمایشگاههای مرکزی و اورژانس بیمارستان بقیه الله طی سالهای 1389 تا 1393 مورد ارزیابی قرار گرفت. طی این دوره، نمونه مدفوع بیماران حداقل در یک نوبت به روشهای لام مستقیم و فرمالین- اتیل استات بررسی شد. اطلاعات بدست آمده با کمک نرم افزار SPSS-16 و با استفاده از شاخصهای آماری توصیفی مورد ارزیابی و آنالیز قرار گرفتند. برای مقایسه فراوانی از آزمون مجذور کای استفاده گردید.

یافته ها: از تعداد 70978 نفر مراجعین این مطالعه، 42421 (77/59%) مرد و 28557 (23/40%) نفر زن بودند. تعداد 2617 (7/3%) نفر به انگلهای روده ای آلوده بوده که از این تعداد 1841 (3/70%) نفر را جمعیت مردان و 776 (7/29%) نفر را جمعیت زنان به خود اختصاص دادند. تعداد و میزان شیوع انگلهای بیماریزا و غیربیماریزای روده ای به ترتیب (23/87%) 2283 و (76/12%) 334 تعیین شد. همچنین شیوع کرمها و تک یاختههای روده ای در جمعیت آلوده به انگل به ترتیب 42/0% و 57/99% تعیین گردید. بلاستوسیستیس هومینیس و پس از آن ژیاردیا لامبلیا از بیشترین شیوع برخوردار بودند.

نتیجه گیری: شیوع انگلها در این مطالعه نسبت به شیوع گزارش شده در سایر مطالعات کمتر است. در این زمینه، اختلاف منطقه جغرافیایی، فصل، طول مدت و نوع مطالعه (گذشته یا آینده نگر بودن)، حجم نمونه و جامعه مورد بررسی ممکن است از جمله عوامل موثر باشند. شیوع بالاتر بلاستوسیستیس هومینیس در مقایسه با انگلهای دیگر، میتواند توجه بیشتر محققین را به افزایش کیفیت تشخیص آزمایشگاهی و بالینی این تک یاخته جلب کند


علی رضا محمد زاده، فرشاد توفیقی، محمد حسن پور، خاطره عیسی زاده فر،
دوره 16، شماره 1 - ( بهار 1395 )
چکیده

زمینه و هدف: آریتمی های قلبی بعد از عمل جراحی بای پس قلبی یکی از شایع‌ترین عوارض عمل جراحی قلب می‌باشد؛ که خود می‌تواند عوارض دیگری ایجاد کند. تأثیر سطح سرمی منیزیوم، درمان هیپومنیزیومی و تجویز منیزیوم پروفیلاکسی در ایجاد و پیشگیری این آریتمی ها موردبحث است و اختلاف ‌نظرهای بسیاری وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی اثر تجویز منیزیوم در کاهش آریتمی های قلبی بعد از جراحی بای پس قلبی است.

روش کار: طی این مطالعه کار آزمایی بالینی 140 بیمار کاندید جراحی بای پس قلبی وارد مطالعه شدند. بر اساس سطح خونی منیزیوم اولیه به دو گروه هیپومنیزیوم و نرمومنیزیوم تقسیم شدند.گروه هیپومنیزیوم با دریافت منیزیوم به سطح خونی نرمال رسید. هر دو گروه با سطح خونی نرمال جراحی شدند. بعد از جراحی هر دو گروه به‌صورت تصادفی به دو زیرگروه تقسیم‌شده و به یک زیرگروه 2گرم سولفات منیزیوم تزریق و زیرگروه بعد پلاسبو دریافت کرد. زیرگروه‌ها به مدت 3 روز از نظر رخداد آریتمی ها در بخش مراقبت های ویژه جراحی قلب باز تحت نظر بودند. سپس داده های حاصل با آزمون‌های آماری مورد تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: نتایج حاصل از این مطالعه حاکی از آن بود که ایجاد آریتمی در هیچ یک از زیرگروه‌ها با هم دیگر تفاوت معناداری نداشت ( P>0.05). همچنین ایجاد آریتمی ها با سطح خونی منیزیوم در هیچ‌یک از روزها ارتباط معناداری نداشت ( P>0.05).

نتیجه‌گیری: سطح خونی منیزیوم و تجویز منیزیوم در کاهش آریتمی های بعد از جراحی بای پس قلبی نقشی ندارد. بیشترین میزان بروز آریتمی در گروه هیپومنیزیومی و بدون دریافت پروفیلاکسی در روز سوم بعد از عمل بود که این تفاوت از لحاظ آماری معنی دار نبود



صفحه 1 از 1     

مجله دانشگاه علوم پزشکی اردبیل Journal of Ardabil University of Medical Sciences
Persian site map - English site map - Created in 0.26 seconds with 31 queries by YEKTAWEB 4623