|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
1 نتیجه برای فیروزی
یلدا محفوظی، منیژه فیروزی، سیما خاوندی زاده اقدم،
دوره 23، شماره 1 - ( بهار 1402 )
چکیده
زمینه و هدف: هدف از تحقیق حاضر اثربخشی آموزش خودشفقتی بر تاب آوری و کیفیت زندگی مادران دارای کودک کم‌توان ذهنی بود.
روش کار: تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی بود. روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون در دو گروه بود. جامعه آماری پژوهش، مادران دارای کودک کم‌توان ذهنی شهر اردبیل در سال 1401 و روش نمونه گیری در دسترس بود. از بین افراد واجد شرایط داوطلب تعداد 100 نفر وارد مطالعه شده و در دو گروه 50 نفری (آموزش خودشفقتی و گروه شاهد) به صورت تصادفی ساده جایگزین شدند. گروه شاهد آموزش خودشفقتی هشت جلسه 90 دقیقه ای دریافت کردند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های استاندارد کانر و دیویدسون و پرسشنامه کیفیت زندگی طراحی شده توسط سازمان جهانی بهداشت و نجات (1385) استفاده شد. داده های جمع‌آوری شده در مرحله پیش آزمون و پس آزمون با آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره و با بهره جویی از نرم افزار آماری SPSS-26 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد که در متغیر تصور از شایستگی فردی (441.15=F)، اعتماد به غرایز فردی و تحمل عاطفه منفی (423.05=F)، پذیرش مثبت تغییر و روابط ایمن (399.82=F)، کنترل (261.60= F) و تاثیرات معنوی (241.62=F) در نمرات پس آزمون بین دو گروه کنترل و آزمایش تفاوت معنی داری وجود دارد (0.01>p). همچنین در متغیر سلامت جسمانی فردی (66.60=F)، سلامت روان (157.29=F)، روابط اجتماعی (146.62=F) و سلامت محیط (135.45=F) در نمرات پس آزمون بین دو گروه کنترل و آزمایش تفاوت معنی داری وجود دارد (0.01>p).
نتیجه گیری: بنابراین میتوان نتیجه گرفت که آموزش خودشفقتی بر ابعاد تاب آوری مادران دارای کودک کم‌توان ذهنی تاثیر مثبت دارد و باعث بهبود شایستگی فردی، اعتماد به غرایز فردی و تحمل عاطفه منفی، پذیرش مثبت تغییر و روابط ایمن، کنترل و تاثیرات معنوی میشود. همچنین آموزش خودشفقتی بر ابعاد کیفیت زندگی مادران دارای کودک کم‌توان ذهنی تاثیر مثبت دارد و باعث بهبود سلامت جسمانی فردی، سلامت روان، روابط اجتماعی و سلامت محیط میشود.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
.png)
.png){kind=small}
