|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
3 نتیجه برای فرنیا
پریسا طهماسبی، فاطمه مریم شیخ الاسلامی، پریسا فرنیا، مجید صادقی زاده، رشید رمضان زاده، مهدی کاظم پور، محمدرضا مسجدی، علی اکبر ولایتی، دوره 11، شماره 4 - ( زمستان 1390 )
چکیده
زمینه و هدف : آمیکاسین یکی از داروهای کلیدی خط 2 برای درمان سل میباشد. جهش در کدونهای 1400، 1401 و 1483 از ژن srRNA 16 با مقاومت به آمیکاسین در ارتباط است. هدف از این مطالعه آشکارسازی این جهشها با استفاده از روش PCR-RFLP درسوشهای مقاوم به چند دارو ( MDR Multiple Drug Resistant ) مایکوباکتریوم توبرکلوزیس مقاوم به آمیکاسین بود. روشکار : آزمون ارزیابی حساسیت دارویی با استفاده از روش تناسبی برای داروهای خط 1 و 2 روی 100 ایزوله انجام شد. بر اساس نتایج حاصل از آن 97 ایزوله با روش PCR-RFLP مورد آزمون قرار گرفت. از پرایمرهای 1096 rrs و 1539 rrs جهت تکثیر ناحیه bp 460 از ژن rrs استفاده شد. سپس محصولات PCR توسط دو آنزیم برشگر Tai 1 و Dde 1 هضم گردیدند. از آزمون آماری مربع کای با استفاده از نرم افزار SPSS جهت آنالیز دادهها استفاده شد. یافته ها : بر اساس نتایج حاصل از روش تناسبی از مجموع 97 نمونه، 63 نمونه (9/64%) MDR و 26 نمونه (8/26%) حساس، 8 نمونه (2/8%) نیز MDR - non بودند. هم چنین 13 نمونه (4/13%) ( XDR Extensively Drug Resistant ) و 6 نمونه (1/6%) ( TDR Totally Drug Resistant ) شناسایی شدند. با استفاده از روش PCR-RFLP 7 نمونه (2/7%) مقاوم به آمیکاسین و 90 نمونه (7/92%) حساس به این دارو بودند. به علاوه ما دریافتیم که فراوانی جهشهای مربوط به مقاومت به آمیکاسین در کدون 1400از ژن rrs بیشتر از سایر کدونها است. نتیجه گیری : روش PCR-RFLP میتواند به عنوان یک روش مکمل در تشخیص موارد مقاوم به این دارو استفاده شود. اگر چه برای افزایش حساسیت روش PCR-RFLP نیاز به بررسی کدونهای بیشتری از ژن rrs میباشد .
زهرا درخشانی نژاد، فاطمه مریم شیخ الاسلامی، پریسا فرنیا، زهرا دیلمی خیابانی، رشید رمضان زاده، مهدی کاظم پور، محمدرضا مسجدی، علی اکبر ولایتی، دوره 12، شماره 3 - ( پاییز 1391 )
چکیده
زمینه و هدف: اتامبوتول یکی از 4 داروی اصلی در درمان بیماری سل محسوب میگردد. شایع ترین موتاسیون مرتبط با این دارو معمولا در ژن embB کدون 306 رخ میدهد. هدف از این مطالعه، تعیین مقاومت به اتامبوتول با استفاده از روش Allele-Specific PCR و Spoligotyping در سویه های مختلف مایکوباکتریوم توبرکلوزیس است. روش کار: 140 نمونه خلط از بیماران مشکوک به سل ریوی جمع آوری و با استفاده از روش پتروف، هضم و آلودگی زدایی گردید. سپس حساسیت دارویی به روش تناسبی و استخراج DNA روی 106 مورد کشت مثبت به دست آمده انجام گردید. DNA های استخراج شده برای ارزیابی جهش در ژن embB کدون 306 با استفاده از روش Allele-Specific مورد بررسی قرار گرفتند. برای تعیین ساب تایپ ها از روش اسپولیگوتایپینگ استفاده شد. یافته ها: از 106 نمونه کشت مثبت، 36 نمونه (9/33 ٪ ) توسط روش تناسبی مقاوم به اتامبوتول بودند. با استفاده از روش Allele-Specific 93 سویه حساس و 13 سویه (6/27 ٪ ) مقاوم به اتامبوتول بودند که مقاومت دارویی این سویه ها، با روش تناسبی هم خوانی، حساسیت 97 درصدی داشت. همچنین مشخص شد که موتاسیون در باز اول 5/61 ٪ و در باز سوم 5/38 ٪ بوده است. براساس روش اسپولیگوتایپینگ نمونههای مایکوباکتریوم توبرکلوزیس شناسایی شد. از میان آنها 3 خانواده Haarlem ، CAS و T بیشترین درصد موتاسیون در ژن embB را به خود اختصاص دادند. نتیجه گیری: برطبق نتایج به دست آمده، آن دسته از سویه هایی را که نتوانستیم با روش Allele-Specific شناسایی کنیم میتوان فرض کرد که یا موتاسیون در ژنهای دیگری بجز emb رخ داده و یا مکانیسمی به غیر از موتاسیون باعث ایجاد مقاومت شده که باید مورد بررسی قرار گیرند.
سمیرا شیخ قمی، پریسا فرنیا، مجتبی داربوی، دوره 14، شماره 2 - ( تابستان 1393 )
چکیده
زمینه و هدف: شناسایی سریع بیمارانی که دارای ایزولههای مایکوباکتریوم توبرکلوزیس مقاوم به دارو هستند امری ضروری برای درمان این بیماران می باشد. متأسفانه مقاومت نسبت به دو داروی ایزونیازید و ریفامپین در سال های اخیر مطرح شده است. هدف از مطالعه حاضر شناسایی سریع ایزوله های کلینیکی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس مقاوم با استفاده از روش های مولکولی بوده است. مطالعه حاضر به منظور مقایسه بین دو روش Real-time PCR بر اساس Taqman assay و HRM assay در تشخیص موتاسیونهای موجود در ژنهای rpoB ، inhA و katG در ایزولههای کلینیکی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس انجام گرفت. روش کار: مطالعه حاضر در مرکز تحقیقات مایکوباکتریولوژی و در طی سال های 92-91 صورت گرفت. تست حساسیت دارویی به ایزونیازید و ریفامپین با روش پروپورشنال و بر روی 83 نمونه انجام گرفت. سپس روش های مالتیپلکس PCR و Real-time PCR بر روی DNA استخراج شده انجام شد. Real-time PCR بر اساس روش های Taqman و HRM انجام شد و موتاسیون های موجود در ژن های rpoB ، inhA و katG مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: بر اساس روش پروپورشنال و مالتیپلکس PCR ، 47 مورد مقاوم به ریفامپین و 35 مورد مقاوم به ایزونیازید بودند. 30 مورد مقاوم به هر دو داروی ایزونیازید و ریفامپین بودند. تشابه روش Real-time PCR بر اساس Taqman در تشخیص مقاومت 88% و در تشخیص حساسیت 84% بود. از طرفی تشابه روش Real-time PCR بر اساس HRM در تشخیص مقاومت 96% و در تشخیص حساسیت 30% بود. در روش Taqman در مقایسه با مالتیپلکس PCR ، حساسیت 84% و اختصاصیت 88% به دست آمد. در روش HRM نیز حساسیت 30% و اختصاصیت 96% به دست آمد. نتیجه گیری: نتیجه مطالعه انجام گرفته نشان داد روش Real-time PCR بر اساس Taqman نسبت به روش HRM در تشخیص مقاومت دارویی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس، از حساسیت بیشتری برخوردار بوده است و روشی سریع، مقرون به صرفه (اقتصادی)، دقیق و با حساسیت و اختصاصیت بالا می باشد.
|
|
|
|
|
|