|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
2 نتیجه برای علینژاد
مریم نظری، نیلوفر سائلی، محسن ارزنلو، ساغر جعفری-رمدانی، حافظ میرزانژاد، فرزاد خادمی، آیدا علینژاد،
دوره 24، شماره 1 - ( بهار 1403 )
چکیده
زمینه و هدف: مقاومت آنتی بیوتیکی یکی از مهمترین نگرانی های جهانی در پزشکی است که بصورت یک چالش بزرگ در درمان عفونت های ناشی از پاتوژن های مقاوم به دارو تبدیل شده است. برای سالیان طولانی، فلوروکینولون‌های وسیع الطیف به‌طور گسترده برای درمان عفونتهای ناشی از باکتری های گرم مثبت و گرم منفی، از جمله سودوموناس آئروژینوزا، استفاده میشوند. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان شیوع و مکانیسم مقاومت به کینولون با واسطه پلاسمید در ایزوله های بالینی سودوموناس آئروژینوزا در بیمارستان های اردبیل انجام شد.
روش کار: در این مطالعه از 200 ایزولهی بالینی سودوموناس آئروژینوزا استفاده شد که طی خرداد 1398 تا اردیبهشت 1402 جمع‌آوری شده بودند. الگوی مقاومت آنتیبیوتیکی این سویه ها به آنتی بیوتیکهای مختلف فلوروکینولون با استفاده از روش دیسک دیفیوژن تعیین شد. حضور ژن های qnrA، qnrB، qnrC، qnrD و qnrS با روش واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR)، و بیان ژن های کدکننده پمپ های ایفلاکس و پورین غشای خارجی، با روش PCR رونویسی معکوس کمی (qRT-PCR)، در میان سویه های بالینی سودوموناس آئروژینوزا مقاوم به فلوروکینولونها بررسی شد.
یافته ها: شیوع سویه های سودوموناس آئروژینوزا مقاوم به فلوروکینولونها 69 درصد تعیین شد. میزان مقاومت به آنتی بیوتیکهای مختلف فلوروکینولون به شرح زیر بود: سیپروفلوکساسین 55.5 درصد، افلوکساسین 62 درصد، نورفلوکساسین 53.5 درصد، لومفلوکساسین 55.3 درصد، و لووفلوکساسین 55.5 درصد. همچنین، 78.9 درصد از این سویه ها مقاوم به چند دارو (MDR) بودند. بالاترین شیوع ژنهای qnr مربوط به qnrB بود (2.9 درصد). ژنهای دیگر شناسایی نشدند. علاوه بر این، 75 درصد از سویه های سودوموناس آئروژینوزا حامل ژن qnrB افزایش بیان در ژنهای کدکننده ی پمپ های ایفلاکس و 100 درصد آنها کاهش بیان در ژن پورین OprD را نشان دادند.
نتیجه گیری: با توجه به مقاومت بالای ایزوله های بالینی سودوموناس آئروژینوزا نسبت به فلوروکینولون ها در بیمارستان های اردبیل و چندفاکتوری بودن مقاومت، نظارت مستمر بر روند مقاومت آنتی بیوتیکی به همراه مکانیسم های دخیل در مقاومت برای انتخاب مناسبترین گزینه های درمانی ضروری هستند.
ساغر جعفری رمدانی، فرشته حسن پور، علیرضا محمد‌نیا، فرزاد خادمی، آیدا علینژاد،
دوره 24، شماره 3 - ( پاییز 1403 )
چکیده
زمینه و هدف: پاتوژن گرم منفی سودوموناس آئروژینوزا یکی از علل شایع عفونتهای بیمارستانی است. این باکتری به طور مداوم مقاومت در برابر داروهای ضدمیکروبی رایج را افزایش داده و مشکلات زیادی را برای درمان بالینی ایجاد می‌کند. بنابراین، این مطالعه با هدف بررسی روند تغییرات مقاومت آنتی بیوتیکی سودوموناس آئروژینوزا در طی سال‌های 1398 تا 1402 در بیمارستان‌های شهر اردبیل انجام شد.
روش کار: در این مطالعه توصیفی مقطعی از 200 ایزوله بالینی سودوموناس آئروژینوزا استفاده شد. ایزوله‌ها از نمونه‌های ادرار، تنفسی، زخم، خون، و مایع مغزی نخاعی بیمارانی که در فاصله خرداد 1398 تا اردیبهشت 1402 به بیمارستان‌های اردبیل مراجعه کرده بودند به دست آمدند. بررسی حساسیت/ مقاومت دارویی ایزوله‌های سودوموناس آئروژینوزا نسبت به آنتیبیوتیکهای پیپراسیلین، پیپراسیلین/تازوباکتام، سفتازیدیم، سفپیم، آزترئونام، ایمی‌پنم، مروپنم، آمیکاسین، توبرامایسین، نتیل مایسین، سیپروفلوکساسین، افلوکساسین، نورفلوکساسین، و لووفلوکساسین با استفاده از روش دیسک دیفیوژن و کلیستین با استفاده از روش آگار دایلوشن انجام شد.
یافته ها: در طی 4 سال، مقاومت سودوموناس آئروژینوزا به پیپراسیلین45.5%، پیپراسیلین/تازوباکتام 31%، سفتازیدیم 44%، سفپیم 46%، آزترئونام 12%، ایمی‌پنم 67/5 %، مروپنم 52%، آمیکاسین 43%، توبرامایسین 45.5 %، نتیل مایسین39.2%، سیپروفلوکساسین 55.5 %، افلوکساسین 62%، نورفلوکساسین 53.5 %، لووفلوکساسین 55.5 %، و کلیستین 9% بود. قابل ذکر است روند مقاومت دارویی سودوموناس آئروژینوزا به تمام آنتیبیوتیکهای تست شده در سال اول و دوم افزایشی، سال سوم کاهشی و مجددا در سال چهارم نسبتا شدید افزایشی بوده است. در طی این سال‌ها، روند ظهور سویه‌های MDR سودوموناس آئروژینوزا نیز افزایشی بود.
نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که روند کلی مقاومت به آنتیبیوتیکهای مختلف در بین سویه‌های سودوموناس آئروژینوزا جدا شده از بیماران در اردبیل رو به افزایش است.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
.png)
.png){kind=small}
