|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
2 نتیجه برای علیجانی
اکرم علیجانی، رحمت اله پرندین، نامدار یوسف وند، شهربانو عریان،
دوره 18، شماره 1 - ( بهار 1397 )
چکیده
زمینه و هدف: تاکنون گزارشهای مختلفی در مورد رابطه هورمون های جنسی و تفاوت های وابسته به جنس با درد و ضد درد در انسان ها و حیوانات آزمایشگاهی ارائه شده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات هورمون تستوسترون و داروی آنتی آندروژن اسپیرونولاکتون بر بی دردی ناشی از مورفین در موشهای نر با استفاده از آزمون فرمالین بود.
روش کار: در این مطالعه، 80 سر موش نر به 10 گروه 8 تایی بصورت زیر تقسیم شدند: نرمال سالین (کنترل)، روغن کنجد (بعنوان حلال تستوسترون)، تستوسترون با دوزهای 5 و 15 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، اسپیرونولاکتون، مورفین، روغن کنجد+ مورفین، تستوسترون 5 + مورفین، تستوسترون 15+ مورفین و اسپیرونولاکتون+ مورفین. سپس آزمون فرمالین در موشها انجام شد و یافته ها با روش آنالیز واریانس یکطرفه مقایسه شدند.
یافته ها: نتایج نشان دادند که گروه های روغن کنجد + مورفین (0/001p<)، مورفین (0/001p< )، تستوسترون 5 + مورفین ( 0/001p<) و تستوسترون10 + مورفین ( 0/001p<) بطور معنیداری موجب کاهش درد حاد و گروه های تستوسترون5 (0/05<p)، تستوسترون10 ( 0/001p<)، روغن کنجد + مورفین ( 0/001p<)، مورفین (0/001p< )، تستوسترون5 + مورفین ( 0/001p<) و تستوسترون10 + مورفین ( 0/001p<) بطور معنی داری موجب کاهش درد مزمن در مقایسه با موشهای گروه کنترل شدند. اسپیرونولاکتون در حضور و عدم حضور مورفین تاثیری بر تخفیف درد در مقایسه با موشهای گروه کنترل نداشت.
نتیجه گیری: میتوان نتیجه گیری کرد که تستوسترون دارای اثرات ضد دردی در مرحله درد مزمن می باشد. از طرفی اسپیرونولاکتون بواسطه خواص آنتی آندروژنی ممکن است دارای اثرات هایپرآلژزیا باشد.
سمانه علیجانیان، معصومه اصل روستا، گلناز اسعدی تهرانی،
دوره 23، شماره 4 - ( زمستان 1402 )
چکیده
زمینه و هدف: تحقیقات نشان داده است دی اتیل نیتروزامین که برای القای کارسینوم کبدی به کار میرود اثرات مخربی بر کلیه نیز دارد. منتول نوعی مونوترپن است که واجد اثرات آنتی اکسیدانی، ضدالتهابی و ضدسرطانی است. در این مطالعه، اثر منتول بر بیان فاکتورهای وابسته به تومور و سیگنالینگ HIF-1α/VEGF در کلیه موشهای سوری دریافت کننده دی اتیل نیتروزامین بررسی شد.
روش کار: در این تحقیق، 16 موش سوری نر در سن 14 روزگی به چهار گروه کنترل، منتول، نیتروزامین و نیتروزامین- منتول تقسیم شدند. گروههای نیتروزامین و نیتروزامین- منتول در سن 14 روزگی، دی اتیل نیتروزامین را به صورت درون صفاقی mg/kg) 25) دریافت نمودند. گروههای منتول و نیتروزامین- منتول نیز منتول را سه بار در هفته به مدت 6 ماه متوالی به صورت گاواژ mg/kg) 50) دریافت کردند. در پایان این دوره، بیان SFRP1، VHL،CTNNB1 ، HIF-1α و VEGF در کلیه با روش real time PCR سنجیده شد.
یافته ها: تیمار منتول باعث افزایش معنی دار بیان (0.021SFRP1 (P= و (0.013VHL (p = و کاهش معنی دار بیانCTNNB1 (0.001=P)، (P=0.000) HIF-1α و VEGF (0.000=p) در کلیه موشهای گروه نیتروزامین- منتول در مقایسه با گروه نیتروزامین شد.
نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که منتول از کاهش بیان فاکتورهای سرکوبگر توموری و افزایش بیان فاکتورهای محرک توموری و عوامل موثر در آنژیوژنز در کلیه موش های تیمار شده با دی اتیل نیتروزامین ممانعت میکند، بنابراین احتمالاً در پیشگیری و درمان سرطان کلیه موثر است.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
.png)
.png){kind=small}
