زمینه و هدف: ایکتر در نوزادان رسیده و نارس شایع می باشد و از علل آن کمبود آنزیم G₆PD است. با توجه به شیوع بالای این نقص آنزیمی در کشور ایران، مطالعه حاضر به بررسی ارتباط بالینی این نقص با زمان شروع ایکتر و میانگین بیلی روبین سرم ، همچنین نحوه درمان و احتمال بروز عوارض در این نوزادان در مقایسه با آنهایی که فاقد این نقص آنزیمی هستند پرداخته است.

  روش کار: این مطالعه یک پژوهش مورد- شاهدی می باشد که با اندازه گیری کیفی آنزیم G₆PD در نوزادان ایکتری بستری طی سه سال در NICU ( Neonatal Intensive Care Unit ) بیمارستان 22 بهمن مشهد انجام شده است و طی آن گروه مورد با گروه شاهد که به روش تصادفی از بین نوزادان فاقد نقص آنزیمی انتخاب شده بودند،‌ مقایسه شدند. داده ها به کمک پرسشنامه جمع آوری و سپس با نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت .

  یافته ها: این تحقیق بر روی 505 نوزاد بستری مبتلا به ایکتر انجام شد که 34 نوزاد (7/6%) مبتلا به کمبود آنزیم G₆PD بودند. در گروه مورد نسبت پسران به دختران بیشتر از این نسبت در گروه شاهد بود (01/0= p ). همچنین میانگین بیلی روبین توتال سرم در گروه مورد به طور معنی داری بیشتر بود (047/0= p ). تفاوت معنی داری بین طول مدت فتو تراپی و بستری در دو گروه مشاهده نشد، ولی تعویض خون در گروه مورد دو برابر گروه شاهد بود. عوارضی مانند تشنج و کرنیکتروس در هر دو گروه به یک نسبت بروز کرد.

  نتیجه گیری: با توجه به شیوع 7/6% کمبود آنزیم G₆PD در نوزادان بستری مبتلا به ایکتر در مطالعه حاضر و درصد قابل توجه آن در دختران، اندازه گیری معمول این آنزیم در تمام نوزادان بستری دچار ایکتر صرف نظر از جنسیت آنها توصیه می گردد. از طرفی با توجه به بالاتر بودن میانگین بیلی روبین در نوزادان مبتلا به این نقص آنزیمی توصیه می گردد به منظور اجتناب از اقدامات تهاجمی مثل تعویض خون، فتوتراپی در این نوزادان هرچه زودتر آغاز گردد.

زمینه و هدف: شهرستان پارس آباد مغان بدلیل دارا بودن شرایط آب و هوایی معتدل و چراگاههای متعدد از جمله مناطقی است که پرورش گوسفند و بز در آن رونق دارد. بابزیوز یکی از مهم ترین بیماری­های عفونی انگلی حیوانات، خصوصاً نشخوارکنندگان است. این انگل یک پروتوزوآ است که داخل گلبولهای قرمز زندگی کرده و توسط کنه ­های سخت بویژه ریپی سفالوس ، هیالوما ، درماسنتور و همافیزالیس به میزبان منتقل می­شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی عفونت بابزیا در گوسفندان شهرستان پارس آباد مغان میباشد.

روش کار: به منظور بررسی میزان آلودگی به بابزیا طی 2 فصل (بهار و تابستان 1393) از 105 رأس گوسفند مناطق مختلف شهرستان پارس ­آباد مغان نمونه خون اخذ شده و گسترش ضخیم و نازک تهیه گردید. گسترش ­های نازک خونی در متانول فیکس و به منظور تعیین حضور انگل تک یاخته­ ای از رنگ غلیط گیمسا به نسبت 1به 14 با آب مقطر رقیق شده برای رنگ­ آمیزی نمونه­ ها استفاده شد.

یافته­ ها: نتایج این مطالعه نشان داد که 33 نمونه (31/42%) به بابزیا آلوده بودند. از این تعداد 18نمونه (17/14%) به بابزیا اویس و 9 نمونه (8/57%) به بابزیا موتازی و 6 نمونه (5/71%) توأماً به هردو گونه بابزیا اویس و بابزیا موتازی آلوده بودند.

نتیجه­ گیری: میزان فراوانی عفونت بابزیا در گوسفندان شهرستان پارس ­آباد مغان قابل توجه بود. تشخیص سریع و درمان به موقع می­تواند از گسترش این بیماری در منطقه جلوگیری نماید.