|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
8 نتیجه برای جوان
شهنام عرشی، همایون صادقی، مهدی محبعلی، سید هاشم سزاوار، آرمان جوان روزگار، داریوش امدادی، وحید سپهرام، نیره امینی ثانی، دوره 2، شماره 3 - ( پاییز 1381 )
چکیده
زمینه و هدف: در چند سال اخیر بیماری مالاریـا یکی از مشکلات اصلی در شهرستان پارساباد بوده و بخش زیادی از توان سیستم بهداشتی صرف مقابله با این بیماری شده است. هدف ما از این مطالعه بررسی برخی جنبه های اپیدمیولوژیک مالاریا درسالهای 79-1378 بوده است. روش کار: یافتههای ثبت شده حاصل از تکمیل فرم اپیدمیولوژی برای 509 مورد مثبت گزارش شده مالاریا درسالهای 79- 1378 با استفاده از نرمافزار آماری EPI2000 تجزیه و تحلیل شد. در تجزیه و تحلیل دادهها از تشکیل جداول فراوانی و آزمونهای آماری مجذور کای و آنالیز واریانس یکطرفه استفاده گردید. یافتهها: 4/69% از موارد مربوط به سال 1379 و بقیه مربوط به سال 1378 بودند. تمامی 509 مورد مالاریای تشخیص داده شده از نوع ویواکس بوده و مربوط به 7 ماه اول سال بودند. بیشترین بروز علایم مربوط به لرز با 488 مورد (9/95%) و تب با 481 مورد (5/94%) بوده است. تعریق تنها در 9/3% از موارد وجود داشت. میانگین سنی و انحراف معیار مبتلایان 6/ 15 + 9/22 سال بود. در توزیع بروز علایم اصلی تب و لرز در دو جنس اختلاف معنی داری مشاهده نشد. نتیجهگیری: شیوع بیشتر تب و لرزبا یافته های پیشین تطابق داشت. وجود هر یک از این دو علامت در بیمارانی که در منطقه پارساباد زندگی می کنند یا اخیراً به آنجا سفر کرده اند باید پزشک را به وجود بیماری مشکوک نماید.
رسول جوان امانی، بابک نخستین روحی، دوره 15، شماره 1 - ( بهار 1394 )
چکیده
زمینه و هدف: گلوتامین آمینو اسیدی دارای خواص آنتی اکسیدانی است که می تواند در درمان بیماری ها مورد استفاده قرار گیرد. هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر یک هفته ای مکمل گلوتامین بر ظرفیت آنتی اکسیدانی تام،گلوتاتیون احیا شده و مالون دی آلدئید خون می باشد.
روش کار: تعداد 19 نفر آزمودنی مرد جوان و سالم با دامنه سنی73/2 ± 48/23 به طور داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. این مطالعه در بهار 1393 در آزمایشگاه بیوشیمی ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل انجام گرفت. روش تحقیق از نوع نیمه تجربی با استفاده از گروه کنترل و دوسویه کور بود. آزمودنی ها به صورت تصادفی به دو گروه گلوتامین (9 نفر) و دارونما (10نفر) تقسیم شدند. از آزمودنی ها ابتدا به صورت ناشتا خونگیری به عمل آمد و سپس هر گروه مکمل مورد نظر را دریافت کردند. مکمل عبارت بود از 15/0 گرم گلوتامین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به اضافه 15 گرم شیرین کننده محلول در 250 میلی لیتر آب در گروه گلوتامین و 15 گرم شیرین کننده محلول در 250 میلی لیتر آب در گروه دارونما. پس از یک هفته مصرف مکمل، خونگیری مجددا به صورت ناشتا انجام گردید و سپس میزان ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (TAC) پلاسما، گلوتاتیون احیا شده (GHS) سرم و مالون دی آلدئید (MDA)پلاسما مورد اندازه گیری قرار گرفت.نتایج حاصل با استفاده از نرم افزار SPSS ورژن 16تجزیه و تحلیل گردید. برای بررسی تفاوت های درون گروهی از روش t همبسته و بین گروهی از روش t مستقل استفاده گردید. سطح معنی داری 05/0>P درنظر گرفته شد.
یافته ها: میزان GHS در گروه گلوتامین پس از مصرف مکمل نسبت به قبل ازمصرف مکمل گلوتامین به طور معنی داری افزایش یافت (05/0>P). تفاوت معنی داری در سایر شاخص ها به صورت درون گروهی و بین گروهی مشاهده نشد (05/0
نتیجه گیری: میزان GHS پس از یک هفته مصرف گلوتامین افزایش معنی داری نشان داد که به نظر می رسد به علت در دسترس بودن بیشتر این ماده در گروه گلوتامین باشد.
بهنام محمدی قلعه بین، حنانه جوان پور هروی، محسن ارزنلو، محمد رضا سروی، دوره 16، شماره 4 - ( زمستان 1394 )
چکیده
زمینه و هدف: کاندیدیاز یک عفونت قارچی است که توسط مخمرهای جنس کاندیدا ایجاد میشود و کاندیدا آلبیکانس شایعترین عامل آن میباشد. جدیترین عوارض کاندیدیاز در دوران بارداری عبارت از نارس بودن نوزاد، کوریوآمینیت، پنومونی کاندیدیایی و کاندیدیاز سیستمیک نوزادان میباشد. این مطالعه با هدف بررسی شیوع ولوواژینیت کاندیدیایی، تعیین گونه های کاندیدا و شناسایی گونه های مقاوم به درمان کاندیدا در زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی اردبیل انجام شد.
روش کار: تعداد 408 نفر از زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی اردبیل انتخاب شدند. اطلاعات دموگرافیک و اخذ رضایت نامه با استفاده از یک پرسشنامه جمع آوری شدند. دو نمونه سواپ از ترشحات مخاطی واژن جهت دید مستقیم و کشت تهیه شد. پس از تعیین گونه های کاندیدا،. جهت بررسی حساسیت دارویی سویه های جداشده، از پنج دیسک فلوکونازول، کتوکونازول، کلوتریمازول، نیستاتین و امفوتریسین ب طبق دستورالعمل CLSI استفاده گردید. اطلاعات پرسشنامه و نتایج آزمایشات با استفاده از آزمون آماری کای 2 و T-testدر نرم افزار آماری SPSS-19 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.
یافته ها: بر اساس نتایج کشت 143 مورد (35%) از نمونه ها مثبت بودند. بیشترین گونه جدا شده کاندیدا آلبیکنس با 119 مورد (83/2%) و در رتبه بعدی کاندیدا گلابراتا ، کاندیدا کروزه ای، کاندیدا پاراپسیلوزیس و کاندیداتروپیکالیس بودند. مطابق نتایج آنتی بیوگرام، بیشترین مقاومت دارویی مربوط به فلوکونازول با 116 مورد (81/1%) و سپس کتوکونازول با 69/9% بود. در کل گونه های کاندیدا با 118 مورد (82/5%) بیشترین حساسیت را نسبت به نیستاتین نشان دادند. در مورد کاندیدا آلبیکنس بیشترین مقاومت به فلوکونازول با 97 مورد (81/5%) و بیشترین حساسیت به نیستاتین با 99 مورد (83/2%) دیده شد.
نتیجه گیری: ولوواژینیت کاندیدیایی در زنان باردار شهر اردبیل شایع است و ایزوله های کاندیدا به طور چشمگیری در مقابل داروهای رایج ضد قارچی مقاوم هستند. نیستاتین موثرترین داروی ضد کاندیدا بود. با توجه به اینکه تست آنتی بیوگرام به طور معمول در آزمایشگاه ها انجام نمیگیرد، انجام مطالعات مشابه در فاصله زمانی متعارف میتواند در انتخاب داروی مناسب کمک کننده باشد.
رضا جوانشیر، رامین سلیم نژاد، محمدقاسم گلمحمدی، حسین کلارستاقی، دوره 23، شماره 2 - ( تابستان 1402 )
چکیده
به از دست دادن عملکرد تخمدا ن قبل از 40 سالگی نارسایی زودرس تخمدان (POI) گفته میشود. عوامل مختلفی از جمله ناهنجاریهای کروموزوم X، اختلالات خود ایمنی و داروهای شیمی درمانی میتواند در پاتوژنز POI دخیل باشد. هورمون تراپی یک درمان رایج برای POI است، اما به دلیل عوارض جانبی و نرخ باروری پایین، گزینههای درمانی جایگزین مورد نیاز است. در سالهای اخیر، پیوند سلولهای بنیادی به عنوان یک رویکرد درمانی امیدوارکننده ظاهر شده است که امیدی برای بهبود و بازیابی عملکرد تخمدانها ایجاد کرده است. سلولهای بنیادی دارای توانایی منحصر به فرد خود نوسازی و بازسازی هستند که آنها را به طور بالقوه در درمان POI و ناباروری متعاقب آن موثر میکند. انواع مختلفی از سلولهای بنیادی برای درمان POI مورد بررسی قرار گرفتهاند، از جمله سلولهای بنیادی مزانشیمی (MSCs)، سلولهای بنیادی از بافتهای خارج جنینی، سلولهای بنیادی پرتوان القایی (iPSCs) و سلولهای بنیادی تخمدان. هدف این مقاله ارائه مروری بر علل و گزینههای درمانی POI، با تمرکز ویژه بر درمان با سلولهای بنیادی است که توسط مطالعات قبلی پیشنهاد شده است.
Corresponding Author: Hossein Kalarestaghy, Department of Anatomical Sciences, School of Medicine, Ardabil University of Medical Sciences, Ardabil, Iran
Email: h.kalarestaghy111@gmail.com
google scholar
pubmed
شفق علی عسگرزاده، سودا میکائیلی میرک، جواد علی عسگر زاده، حامد آقازاده، سراج مهاجری، نیما جوانشیر، محمد نگارش، دوره 23، شماره 3 - ( پاییز 1402 )
چکیده
زمینه و هدف: دیابت یک ریسک فاکتور مهم از نظر ایجاد عوارض بعد از جراحی و مورتالیتی میباشد. اما در مورد رابطه افزایش سطح هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c) با بروز عوارض جراحی نظرات متفاوتی وجود دارد.
روش کار: در این مطالعه گذشته نگر تعداد ۱۸۹ بیمار دیابتی مراجعهکننده به بیمارستان سبلان اردبیل در سال 1400 که جهت جراحی بستری شده اند مورد بررسی قرار گرفتند. داده های مربوط به اطلاعات دموگرافیک، آزمایشHbA1c ، عوارض بعد از عمل و نیز پیامد بستری بیماران از پرونده استخراج و وارد چک لیست محقق ساخته گردید. بیماران به دو گروه دیابت کنترل نشده با HbA1c هفت و بالاتر و گروه دیابت کنترل شده با HbA1c زیر هفت تقسیم شدند.
یافته ها: از 189 بیمار وارد شده به مطالعه 97 بیمار در گروه دیابت کنترل نشده و 92 بیمار در گروه دیابت کنترل شده قرار گرفتند. میانگین سنین بیماران دیابتی گروه دیابت کنترل نشده و کنترل شده به ترتیب 8.91±58.18 و 5.52±61.84 گزارش گردید. با توجه به نتایج به دست آمده عفونت محل عمل و نیاز به جراحی مجدد در طول بستری رابطه معناداری را با سطح HbA1c نشان دادند (0.05≥p). دیگر عوارض بعد از عمل تفاوت معناداری بین دو گروه نداشتند.
نتیجه گیری: منطقی به نظر میرسد که جراحی های الکتیو در سطوح HbA1c بیشتر از 7 درصد به تعویق انداخته شود، چرا که وجود سطوح بالای HbA1c حاکی از کنترل نبودن دیابت بیمار و در نتیجه احتمال بالاتری از وجود عوارض مزمن دیابت و همچنین ریسک بالاتری برای عوارض جراحی میباشد.
رکسانا فارابی، آیلین جوان مولایی، اسماعیل فرزانه، سعید صادقیه اهری، سارا مصطفی لو، دوره 24، شماره 2 - ( تابستان 1403 )
چکیده
زمینه و هدف: مسمومیت یکی از دلایل شایع مراجعهکنندگان به ویژه در گروه نوجوان و جوان جامعه به اورژانسهای بیمارستانی است؛ بنابراین آگاهی از الگوی مسمومیت در شناسایی عوامل خطر و تشخیص زودرس مسمومیت کمککننده خواهد بود. پژوهش حاضر با هدف بررسی اپیدمیولوژی مسمومیت حاد در بالغین مراجعهکننده به بیمارستان امام خمینی اردبیل از سال 1396 تا سال 1398 انجام یافته است.
روش کار: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی و گذشتهنگر، 755 پرونده مربوط به مسمومین مراجعهکننده به بیمارستان امام خمینی اردبیل طی سالهای 1396 تا 1398، بررسی شد. دادههای استخراجشده شامل بخش بستری، جنسیت، سن، وضعیت تأهل، محل سکونت، وضعیت عمومی، علت مسمومیت، عامل مسمومیت و زمان مراجعه بود که در چکلیستی یادداشت گردید. دادههای بهدستآمده با آزمون خیدو، با نرمافزار 25spss- تحلیل شدند.
یافتهها: نتایج نشان داد مسمومیت دارویی، اپیوم (تریاک و مشتقات آن) و آفتکشها رتبههای اول تا سوم بیشترین عوامل مسمومکننده را به خود اختصاص دادند. اغلب بیماران مسموم، مرد، متأهل، در گروه سنی 21 تا 30 و ساکن مناطق شهری بودند. اغلب مسمومیتها عمدی بوده و مرگ ناشی از مسمومیتها 33 مورد (4/4%) بود. علت مسمومیت با سن، جنس، تأهل، محل سکونت، عامل مسمومیت بیماران رابطه معنیداری داشته (0/05< p) ولی با وضعیت عمومی و زمان مراجعه بیماران رابطه معنیداری نداشت.
نتیجهگیری: مسمومیت حاد یک مشکل اساسی بهداشتی در استان اردبیل است. نتایج نشان میدهد سه عامل مسمومیت دارویی، اپیوم و آفتکشها ابزارهای اصلی مسمومیت در افرادبالغ مورد بررسی بودند. بیشترین موارد مسمومیت در گروه های جوان و بزرگسال رخ داده است و در بازه سنی 21 تا 30 سال بوده است. که مسمومیت در افراد با بازه سنی 31 تا 40 بیشتر با آمفتامین رخ داده است. مسمومیت با قرص فسفید آلومینیوم نسبت به قبل افزایشیافته بود. مصرف آلومینیم فسفید یکی از معضلات جوامع امروز بوده و یکی از علت اصلی مرگ در این پژوهش نیز بوده است، بنابراین بهتر است اقدامات لازم جهت مدیریت و آموزش های لازم جهت استفاده درست از آن ارائه شود. همچنین با محدودکردن استفاده از این عوامل و جایگزینکردن روشها و تکنیکهای دیگر میتوان مسمومیت با این عوامل را کاهش داد.
رضا جوانشیر، حسین کلارستاقی، رامین سلیم نژاد، دوره 24، شماره 2 - ( تابستان 1403 )
چکیده
زمینه و هدف: نارسایی زودرس تخمدان (POI) توقف عملکرد تخمدان در زنان زیر 40 سال میباشد. یکی از مکانیسم های دخیل در القای POI استرس اکسیداتیو است. هدف از این مطالعه بررسی اثر کافئیک اسید بر تغییرات مورفومتریک فولیکول های تخمدانی در موشهای مدل POI بود.
روش کار: 32 موش ماده به طور تصادفی به 4 گروه 8 تایی شامل: 1) گروه کنترل (cont)، 2) گروه کافئیک اسید (CAF)، 3) گروه نارسایی زودرس تخمدانی (POI) و 4) گروه نارسایی زودرس تخمدانی+ کافئیک اسید (POI+CAF) تقسیم شدند. POI از طریق تزریق روزانه دی-گالاکتوز (200 میلیگرم بر کیلوگرم) بصورت زیرجلدی به مدت 6 هفته القا شد. کافئیک اسید (60 میلیگرم بر کیلوگرم، داخل صفاقی) به مدت 4 هفته از روز 15 به صورت روزانه تزریق شد. یک روز پس از آخرین تزریق، موشها بی هوش شده و تخمدانها خارج گردید. سپس تغییرات مورفومتریک فولیکولهای تخمدانی با استفاده از رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین (H&E) مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد که POI ناشی از دیگالاکتوز به طور معنیداری باعث کاهش قطر فولیکولهای اولیه، ثانویه و آنترال میشود (0.05>p). تجویز کافئیک اسید در گروه POI+CAF به طور معناداری مانع از کاهش قطر فولیکولها گردید (p<0.05).
نتیجه گیری: نتایج نشان داد که کافئیک اسید میتواند مانع از کاهش قطر فولیکولهای تخمدانی در موش های مدل POI گردد.
حمید واعظ، محمدامین سرگزی، علی زید آبادی، محمدرضا جوان، فرزاد خادمی، عباس پیشدادیان، دوره 25، شماره 1 - ( بهار 1404 )
چکیده
زمینه و هدف: کلبسیلا پنومونیه از عوامل مهم ایجاد کننده عفونت در بیمارستان و جامعه میباشد. با توجه به اهمیت واکسیناسیون در کاهش مرگ و میر ناشی از بیماریهای عفونی، هدف از این مطالعه بررسی اپیتوپهای پروتئینهای غشای خارجی X و K36 (Outer membrane protein X, Outer membrane protein K36) جهت طراحی واکسن ضد عفونت های کلبسیلا پنومونیه بود.
روش کار: در این مطالعه به منظور یافتن اپیتوپهای مناسب تحریک کننده سیستم ایمنی (لنفوسیت B و T) از ابزارهای بیوانفورماتیک مختلف (مانند IEDB, Expasy, ABCpred, VaxiJen, EMBOSS) استفاده شد. پس از شناسایی اپیتوپهای مناسب، سمیت، آلرژیزا بودن، شباهت به آنتیژنهای انسانی و ویژگیهای فیزیکوشیمیایی مورد بررسی قرار گرفتند.
یافتهها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که پروتئینهای مورد بررسی ایمونوژنیک بوده و میتوانند به خوبی سیستم ایمنی را تحریک کنند. در مجموع، براساس توانایی تحریک لنفوسیت B، 13 اپیتوپ برای OmpK36 و 5 اپیتوپ برای OmpX شناسایی شدند. در نهایت، با درنظر گرفتن سایر معیارها مانند آنتیژنیسیته، شکل فضایی، ویژگیهای فیزیکوشیمیایی و اتصال به لنفوسیتهای T، 4 پپتید نهایی برای پروتئین OmpK36 و 4 پپتید نهایی برای پروتئین OmpX انتخاب شدند.
نتیجهگیری: دراین مطالعه در مجموع 8 پپتید مناسب که میتوانند لنفوسیت B و T را به خوبی تحریک کنند معرفی شدند. این پپتیدها ویژگیهای فیزیکوشیمیایی مناسبی دارند و نتیجه آزمایش سمیت و آلرژیزا بودن برای آنها منفی بود. با این حال، قبل از تصمیم گیری برای استفاده از این پپتیدها به عنوان واکسن مطالعات بیشتری اعم از مطالعات In-vitro و In-vivo باید صورت گیرد.
|
|
|
|
|
|
|
|
|