زمینه و هدف: عفونت های زودرس ناشی از استرپتوکوکهای گروه B در 24 ساعت اول زندگی روی داده و با سپسیس شدید یا پنومونی و مرگ و میر بالا (20 - 5%) همراه هستند. عفونتهای قبل از تولد ناشی از استرپتوکوکهای گروه B به صورت عمودی در حین زایمان و عبور نوزاد از کانال زایمانی از مادران ناقل بی علامت به نوزاد منتقل می شوند. اقدامات پیشگری کننده میتواند با غربالگری زنان باردار انجام شود. به همین دلیل این مطالعه برای بررسی شیوع و مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های استرپتوکوک گروه B در دوره پری ناتال زنان باردار در شهر اردبیل انجام گردید .

  روش کار: برای تعیین شیوع ناقلی، 420 زن باردار با طبقه بندی متناسب Stratified proportional از 11 مرکز بهداشتی درمانی اردبیل انتخاب شدند. نمونه گیری از زنان باردار در هفته 37 – 35 بارداری برای کشت با سواب استریل از واژن و رکتوم انجام شد. سواپها به یک محیط انتخابی مایع "تاد هویت براث" حاوی 10 میلی گرم بر لیترکلیستین و 15 میلی گرم بر لیتر نالیدیکسیک اسید ( LIM ) تلقیح و در انکوباتور با دمای 37 درجه سانتی گراد به مدت 24 ساعت گرمخانه گذاری شده و سپس باکتری ها به محیط بلاد اگار (حاوی 5% خون گوسفند) کشت مجدد داده شدند. استرپتوکوک های گروه B ایزوله شده با تستهای استاندارد شناسایی و با کیت اختصاصی تأییدگردیدند. آنتی بیوگرام به روش دیسک دیفیوژن بر روی آنها انجام گرفت.

  یافته ها: از 420 نمونه مورد مطالعه، 62 مورد (8/14%) استرپتوکوک گروه B جدا گردید. در مجموع 19 مورد از کشت رکتال (5/4%)، 19 مورد ازکشت واژینال (5/4% ) و 24 مورد ( 8/5% ) هم ازکشت رکتال و هم ازکشت واژینال جدا گردید. بجز 3 مورد (83/4%) حساسیت کاهش یافته نسبت به پنی سیلین در سایر موارد باکتری های جدا شده به پنی سیلین حساس بودند . تمامی سویه های جدا شده نسبت به آمپی سیلین و وانکومایسین حساس بودند. در مورد اریترومایسین 1 مورد (61/1%) مقاومت و 15 مورد (2/24%) حساسیت نسبی و 46 مورد (2/74%) حساسیت وجود داشت و برای کلیندامایسین 11 مورد (7/17%) مقاومت و 5 مورد (06/8%) حساسیت نسبی و 46 مورد (2/74%) حساسیت گزارش شد.

  نتیجه گیری: با توجه به بالا بودن نسبی شیوع ناقلی استرپتوکوک گروه B در جمعیت مورد مطالعه (8/14%) و اهمیت این باکتری در بیماری زایی نوزادان بهتر است مادران باردار در هفته 35 تا 37 حاملگی از نظر ناقلی GBS غربالگری شوند. با توجه به نتایج آنتی بیوگرام مناسب ترین دارو برای درمان آمپی سیلین و در صورت وجود حساسیت به خانواده پنی سیلینها، وانکومایسین می باشد.

  زمینه و هدف: استرپتوکوک های گروه ( B ( GBS  از مهم ترین علل عفونت های نوزادان و مادران می باشد. این گروه از باکتریها هنوز نسبت به پنی سیلین، آمپی سیلین و سفالوسپورین های نسل اول حساس هستند. با این وجود مقاومت در برابر دیگر آنتی بیوتیک ها مانند اریترومایسین و کلیندامایسین رایج است. این مطالعه با هدف بررسی اثر ضد میکروبی آلیسین بر GBS در شرایط آزمایشگاهی انجام گرفت.

  روش کار: عصاره سیر تهیه و آلیسین با استفاده از روش HPLC نیمه کمی خالص سازی شد. حداقل غلظت بازدارندگی ( MIC ) و حداقل غلظت کشندگی ( MBC ) آلیسین برای ۵۲ ایزوله GBS کلونیزه کننده جدا شده از دستگاه تناسلی در خانم های حامله به روش میکرودایلوشن در محیط کشت تاد هویت براث تعیین شد.

  نتایج : MIC آلیسین برای سویه های مورد مطالعه 64-128 میکرو گرم در میلی لیتر ( 90= 128 MIC) و MBC آن 128-512 میکرو گرم در میلی لیتر (  90= 256 MBC) بود.

  نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که آلیسین می تواند رشد GBS را در شرایط آزمایشگاهی مهار نماید . لذا با مطالعات بیشتر، احتمالاً می توان در آینده از آن برای مقابله با عفونت های ناشی از این باکتری استفاده نمود.