|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
4 نتیجه برای ایرانی
فرناز اهدایی وند، معصومه رستم نژاد، عفت ایرانی جم،
دوره 4، شماره 4 - ( زمستان 1383 )
چکیده
زمینه و هدف: پرفشاری خون حاملگی شایع ترین مشکل طبی در بارداری است و 8-5 درصد حاملگی ها را عارضه دار می کند. مادران مبتلا به پره اکلامپسی در معرض خطر بیشتری از نظر عوارض مادری و جنینی هستند از این جهت باید تحت مراقبت های ویژه قبل از زایمان قرار گیرند. تشخیص بیماری در مراحل اولیه در کاهش مرگ و میر و عوارض ناشی از بیماری در مادر و جنین نقش مهمی دارد، بنابراین این پژوهش با هدف تعیین عوامل اپیدمیولوژیک و عوارض پره اکلامپسی در بیماران بستری شده در بیمارستان علوی اردبیل صورت گرفت.
روش کار: در این مطالعه توصیفی گذشته نگر، 176 زن مبتلا به پره اکلامپسی بررسی شدند. ابزارگردآوری داده ها پرسشنامه بود و با مراجعه به پرونده های بیماران تکمیل شد. پس از جمع آوری اطلاعات، داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل گردید.
یافته ها: 75% زنان مورد مطالعه مبتلا به پره اکلامپسی شدید و 25% مبتلا به پره اکلامپسی خفیف بودند. در مورد عوامل زمینه ساز، سابقه پره اکلامپسی در 23/1% موارد، بیماری های زمینه ای مادر در 12/5% موارد، دوقلویی در 2/3% و پلی هیدرآمنیوس در 4% موارد وجود داشت. در زنان مورد مطالعه در 62/5% موارد زایمان به طریقه سزارین بوده است. 67/6% مادران دچار پره اکلامپسی به عوارض مادری و جنینی دچار بودند که 10/2% مربوط به عوارض مادری و 4/57% مربوط به عوارض جنینی بود. در مورد عوارض مادری بیشترین موارد به ترتیب دکولمان جفت (44/4%)، اکلامپسی (22/2%) و کوما (11/1%) بود. در مورد عوارض جنینی بیشترین عوارض مربوط به تاخیر رشد داخل رحمی (42/4%)، زایمان زودرس (39/6%) و مرگ داخل رحمی جنین (9%) بود.
نتیجه گیری: در این پژوهش پره اکلامپسی شدید از شیوع بالایی برخوردار بود که احتمالاً بدلیل عدم وجود مراقبت های کافی قبل از زایمان در این مادران و در نتیجه عدم تشخیص به موقع بیماری می باشد، بنابراین پیشنهاد می شود مطالعات دیگری در مورد تاثیر مراقبت های قبل از زایمان بر پیامدهای حاملگی در زنان مبتلا به پره اکلامپسی صورت گیرد.
فرشته شریفی فردوئی، شیوا ایرانی، مژگان زندی، مسعود سلیمانی،
دوره 14، شماره 3 - ( پاییز 1393 )
چکیده
زمینه و هدف: علم مهندسی بافت در کنار علم پزشکی به احیا و ترمیم بافت ها و اندام های آسیب دیده می پردازد. داربست به عنوان بخش اصلی برای مهندسی بافت تعریف می گردد که از روش نوین اصلاح سطحی با استفاده از پلاسما برای تعدیل ویژگی های سطحی آن بهره برده می شود. هدف از این مطالعه بررسی رفتار سلول فیبروبلاستی بر روی داربست های پلی کاپرولاکتون تهیه شده با روش الکتروریسندگی بوده که تحت اصلاح سطحی با پلاسمای اکسیژن قرار گرفته است. روش کار: نانوفیبرهای پلی کاپرولاکتون توسط روش الکتروریسندگی در دو بازه زمانی مختلف ریسندگی جمع آوری شده و سطح نانوالیاف با استفاده از پلاسمای اکسیژن اصلاح گردید. مورفولوژی داربست و اتصال سلولی توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی تعیین شد. سپس بمنظور تائید زیست سازگاری داربست با استفاده از میکروسکوپ معکوس مورد بررسی قرار گرفت. درصد زنده ماندن سلول بر روی داربست با استفاده از روش ارزیابی فعالیت حیاتی سلول ( MTT ) مطالعه شد. یافته ها: تصاویر حاصل از میکروسکوپ الکترونی روبشی نشان می دهد با افزایش زمان ریسندگی تراکم الیاف بطور معنی داری افزایش یافته است. نتایج کشت سلول نیز بیانگر آنست که نانوالیاف اصلاح سطح شده با پلاسما توانایی حمایت از رشد و تکثیر سلولی بواسطه ی ایجاد نانوتوپوگرافی سه بعدی را دارند. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان می دهد که با افزایش زمان ریسندگی و استفاده از پلاسمای اکسیژن بر روی سطح، بستری با بالاترین تشابه به ماتریکس خارج سلولی فراهم می شود.
عفت ایرانی جم، محمد حسین حسینی، محمد نگارش، الهام یوسفی اردبیلی،
دوره 22، شماره 4 - ( زمستان 1401 )
چکیده
سندرم حاد تنفسی شدید ناشی از عفونت کروناویروس 2 (SARS-COV-2) در دسامبر 2019 شناسایی و باعث ایجاد همه گیری گسترده ای شد که جان میلیونها نفر را در جهان گرفت. واکسن ناقل آدنوویروس یکی از معدود واکسنها علیه بیماری کروناویروس در سال 2020 است. در این گزارش موردی بیماری معرفی می گردد که نه روز پس از واکسیناسیون با واکسن ناقل آدنوویروس، دچار ترومبوسیتوپنی، تب و بی حالی میشود و به بیمارستان مراجعه می نماید و علایم پورپورای ترومبوتیک ترومبوسیتوپنیک در حین بستری در بیمار نمایان می گردد.
مریم اکران، اتابک صدیق نمین، عفت ایرانی جم، شفق علی عسگر زاده، نازلی جواهری، افشان شرقی،
دوره 25، شماره 2 - ( تابستان 1404 )
چکیده
زمینه و هدف: ترومبوسیتوپنی یکی از تظاهرات بالینی بیماری کروناویروس 2019 (کووید-19) است که میتواند با خونریزی همراه بوده و پیشآگهی بیماری را تحت تأثیر قرار دهد. این مطالعه با هدف مقایسه فراوانی ترومبوسیتوپنی در بیماران فوتشده و بهبودیافته کووید-19 بستری در بخش مراقبتهای ویژه (ICU) بیمارستان امام خمینی اردبیل انجام شد.
روش کار: این مطالعه مقطعی روی 458 بیمار با تست PCR مثبت کووید-19 بستری در بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان امام خمینی از فروردین تا شهریور 1400 انجام گرفت. پس از اعمال معیارهای خروج، 403 بیمار (136 بهبودیافته و 267 فوتشده) تحلیل شدند. اطلاعات دموگرافیک، بالینی، آزمایشگاهی و شدت ترومبوسیتوپنی از پرونده بیماران استخراج و با استفاده از تستهای آماری (مانند مجذور کای و رگرسیون لجستیک) تحلیل شد.
یافتهها: ترومبوسیتوپنی در 18.4 درصد (25 مورد از 136 بیمار) از بیماران بهبودیافته و 76 درصد (203 مورد از 267 بیمار) از بیماران فوتشده مشاهده شد. میانگین سنی بیماران با ترومبوسیتوپنی در گروه فوتشده (70.27±13.62 سال) بهطور معناداری بالاتر از گروه بهبودیافته (61.20±15 سال) بود (0.001= p). نارسایی قلبی بهعنوان یک عامل معنادار با ترومبوسیتوپنی مرتبط بود (0.038= p). بیماران تحت درمان با رمدسیویر در گروه بهبودیافته (84%) و فوتشده (65.2%) ترومبوسیتوپنی بیشتری داشتند، اما این تفاوت معنادار نبود.
نتیجهگیری: افزایش سن و نارسایی قلبی با افزایش ترومبوسیتوپنی در بیماران فوتشده کووید-19 مرتبط بودند. شدت ترومبوسیتوپنی با افزایش احتمال مرگومیر همراه بود.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
.png)
.png){kind=small}
