[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي مقالات آماده انتشار آخرين شماره تمام شماره‌ها جستجو ثبت نام ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات مجله::
هیات تحریریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
خط مشی دبیری::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
::
شاپا
شاپاچاپی  
2228-7280
شاپا الکترونیکی
2228-7299
..
بانک ها و نمایه ها

 

 

 

 

 

 
..
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
لینک مفید بر ای داوران

سرقت ادبی وعلمی فارسی

سرقت ادبی وعلمی لاتین

..
دسترسی آزاد
مقالات این مجله با دسترسی آزاد توسط دانشگاه علوم پزشکی اردبیل تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
 
..
:: جستجو در مقالات منتشر شده ::
5 نتیجه برای موضوع مقاله: بیماریهای زنان

ماندانا منصور قناعی، احسان کاظم نژادلیلی، سیدعلاه الدین عسگری، ندا آزادیان،
دوره 18، شماره 3 - ( 7-1397 )
چکیده

زمینه و هدف: بررسی عملکرد کلیه و کبد قبل و بعد از درمان با متوترکسات در درمان حاملگی مولار توصیه شده است، اما لزوم اینکار در بیماران تحت درمان حاملگی نابجا به اثبات نرسیده است. هدف از این مطالعه بررسی تغییرات سطح کراتینین و AST در مبتلایان به حاملگی نابجای دریافت کننده دوز دوگانه (DD) و متعدد (MD) متوترکسات قبل و پس از درمان بود.
روش کار: این مطالعه گذشته نگر بصورت مقطعی بر روی 152 نفر از مبتلایان به حاملگی نابجا طی سالهای 92-1386 در بیمارستان الزهرا (س) رشت انجام گرفت. 76 نفر دوز دوگانه و 76 نفر دوز متعدد متوترکسات را دریافت نمودند. میزان موفقیت در از بین رفتن حاملگی نابجا، عوارض متوترکسات و تغییرات سطح کراتینین و AST در دو گروه مورد مقایسه قرار گرفتند.
یافته ها: میانگین تغییرات کراتینین در گروه DD 0/08±0/06 و در گروه MD 0/13±0/16 بود و اختلاف بین دو گروه از نظر آماری معنیدار بود (0/02p=). تغییرات AST در گروه DD 2/47±5/06 و درگروه MD 5/5±9/63 بوده است و افزایش AST در گروه MD نسبت به گروه DD از لحاظ آماری معنیدار بود (0/002=p). میزان موفقیت در گروه DD 65/8 درصد و در گروه MD 86/8 درصد بود که این اختلاف از نظر آماری معنادار بود (0/002p=). میــــزان عوارض در گروه DD 13/2 درصد و در گروه MD 32/9 درصد بــود که این اختلاف از نظر آماری معنیدار بود (0/004p=).
نتیجه گیری: بنظر میرسد استفاده از دوزهای متعدد متوترکسات در مبتلایان به حاملگی نابجا از یک طـــــرف سبب افزایش موفقیت و از طـــرف دیگر سبب افزایش قابل توجه در سطح کراتینیـــن و AST میگردد.
 
شادی ثابت قدم، افسانه کرامت، مینا ملاری، صدیقه رضایی چمنی،
دوره 19، شماره 3 - ( 7-1398 )
چکیده

زمینه و هدف: واژینیسموس انقباض غیرارادی عضله های یک سوم خارجی واژن است که مانع از مقاربت می‌شود. براساس سیستم تقسیم بندی بیماریهای روانی (DSM-V-TR) این اختلال همراه با دیسپارونیا، «اختلالات درد/ دخول تناسلی- لگنی» را تشکیل می‌دهد. هدف از این مطالعه مروری، خلاصه سازی مطالعات مبتنی بر جمعیتی که شیوع واژینیسموس را در جمعیت عمومی گزارش کرده اند و کشف اختلاف بین مطالعات بود.
روش کار: این مطالعه مروری نظام مند بر روی مقالات موجود در خصوص شیوع واژینیسموس در دنیا و به زبان انگلیسی انجام شد. در انتخاب مقالات وارد شده به مطالعه کنونی، از کلـمات کلیـدی Vaginismus، Prevalence، Incidence، Sexual Pain Disorder، Sexual Dysfunction، Genito-Pelvic Pain-Penetration Disorder در پایگاههای اطلاعاتی Google Scholar، Science Direct، PubMed، Cochrane با همه ترکیبات احتمالی این کلمات استفاده شد. هیچ‌گونه محدودیت زمانی برای جستجو در نظر گرفته نشد تا تمام مقالات مرتبط منتشر شده تا 21 سپتامبر 2018 بازیابی شوند.
یافته ها: از کل 10 نمونه مورد بررسی 4 مقاله شیوع واژینیسموس را در جمعیت عمومی گزارش کرده بودند. در مطالعات منتخب، شیوع واژینیسموس در جمعیت عمومی زنان در مطالعات 0/4 تا 8 درصد گزارش شد.
نتیجه گیری: میزان های شیوع متفاوتی در مطالعات مختلف برای واژینیسموس ذکر شده بود. در مطالعه مروری حاضر به دلیل ناهمگونی گزارشات شیوع و روشهای مختلف بکار رفته در مطالعات، امکان متاآنالیز و تعیین شیوع کلی نبود.
 
رضا جوانشیر، رامین سلیم نژاد، محمدقاسم گلمحمدی، حسین کلارستاقی،
دوره 23، شماره 2 - ( 4-1402 )
چکیده

به از دست دادن عملکرد تخمدا ن قبل از 40 سالگی نارسایی زودرس تخمدان (POI) گفته می‌شود. عوامل مختلفی از جمله ناهنجاری­های کروموزوم X، اختلالات خود ایمنی و داروهای شیمی درمانی می­تواند در پاتوژنز POI دخیل باشد. هورمون تراپی یک درمان رایج برای POI است، اما به دلیل عوارض جانبی و نرخ باروری پایین، گزینه­های درمانی جایگزین مورد نیاز است. در سال‌های اخیر، پیوند سلول‌های بنیادی به ‌عنوان یک رویکرد درمانی امیدوارکننده ظاهر شده است که امیدی برای بهبود و بازیابی عملکرد تخمدان‌ها ایجاد کرده است. سلول­های بنیادی دارای توانایی منحصر به فرد خود نوسازی و بازسازی هستند که آن­ها را به طور بالقوه در درمان POI و ناباروری متعاقب آن موثر می­کند. انواع مختلفی از سلول­های بنیادی برای درمان POI مورد بررسی قرار گرفته­اند، از جمله سلول­های بنیادی مزانشیمی (MSCs)، سلول­های بنیادی از بافت­های خارج جنینی، سلول­های بنیادی پرتوان القایی (iPSCs) و سلول­های بنیادی تخمدان. هدف این مقاله ارائه مروری بر علل و گزینه‌های درمانی POI، با تمرکز ویژه بر درمان با سلول‌های بنیادی است که توسط مطالعات قبلی پیشنهاد شده است.
  Corresponding Author: Hossein Kalarestaghy,  Department of Anatomical Sciences, School of Medicine, Ardabil University of Medical Sciences, Ardabil, Iran
Email: h.kalarestaghy111@gmail.com
google scholar
pubmed
 

ملیکا ایزدپناه،
دوره 24، شماره 2 - ( 4-1403 )
چکیده

اندومتریوز بیماری مزمن و پیشرونده­ای است که امروزه به عنوان یکی از دلایل مهم ناباروری در زنان محسوب می­گردد. مطالعات نشان می­دهد که عوامل زیادی در ایجاد اندومتریوزیس دخیل هستند و از آن جا که تشخیص این بیماری چالش برانگیز بوده و عموماً با تاخیر و در زمانی که بیماری پیشرفت چشمگیری داشته صورت می­گیرد، بنابراین تشخیص زودهنگام آن از اهمیت خاصی برخوردار می­باشد. اگزوزوم­ها جزء میکرووزیکل­های خارج سلولی هستند که حاوی مولکول‌های بیولوژیکی مختلفی بوده و می‌توانند رفتار سلول‌های گیرنده را تعدیل کنند و بر فرآیندهایی مانند رگ‌زایی، فیبروز و التهاب تأثیر بگذارند. اگزوزوم‌ها نقش مهمی در ارتباطات سلولی دارند و ممکن است بتوانند به‌عنوان نشانگرهای زیستی جدید برای تشخیص زودهنگام اندومتریوز عمل کنند. بنابراین بررسی و درک تاثیر اگزوزوم­ها بر پاتوژنز آندومتریوز، می­تواند رویکردهای جدیدی را در زمینه پژوهش در نشانگرهای زیستی تشخیصی بالقوه در بیماری اندومتریوز و مداخلات درمانی هدفمند برای  این بیماری باز کند. مقاله مروری حاضر با برجسته کردن عملکردهای مختلف اگزوزوم­ها در اندومتریوز، به رویکردهای جدید برای تشخیص و درمان این بیماری می ­پردازد.

رضا جوانشیر، حسین کلارستاقی، رامین سلیم نژاد،
دوره 24، شماره 2 - ( 4-1403 )
چکیده

زمینه و هدف: نارسایی زودرس تخمدان (POI) توقف عملکرد تخمدان در زنان زیر 40 سال می‌باشد. یکی از مکانیسم های دخیل در القای POI استرس اکسیداتیو است. هدف از این مطالعه بررسی اثر کافئیک اسید بر تغییرات مورفومتریک فولیکول­ های تخمدانی در موش­های مدل POI بود. 
روش کار: 32 موش ماده به طور تصادفی به 4 گروه 8 تایی شامل: 1) گروه کنترل (cont)، 2) گروه کافئیک اسید (CAF)، 3) گروه نارسایی زودرس تخمدانی (POI) و 4) گروه نارسایی زودرس تخمدانی+ کافئیک اسید (POI+CAF) تقسیم شدند. POI از طریق تزریق روزانه دی-گالاکتوز (200 میلی­گرم بر کیلوگرم) بصورت زیرجلدی به مدت 6 هفته القا شد. کافئیک اسید (60 میلی­گرم بر کیلوگرم، داخل صفاقی) به مدت 4 هفته از روز 15 به صورت روزانه تزریق شد. یک روز پس از آخرین تزریق، موش‌ها بی هوش شده و تخمدان‌ها خارج گردید. سپس تغییرات مورفومتریک فولیکول­های تخمدانی با استفاده از رنگ ­آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین (H&E) مورد بررسی قرار گرفت.
یافته­ ها: نتایج نشان داد که POI ناشی از دی­گالاکتوز به طور معنی‌داری باعث کاهش قطر فولیکول­های اولیه، ثانویه و آنترال می­شود (0.05>p). تجویز کافئیک اسید در گروه POI+CAF به طور معناداری مانع از کاهش قطر فولیکول­ها گردید (p<0.05).
نتیجه­ گیری: نتایج نشان داد که کافئیک ­اسید می­تواند مانع از کاهش قطر فولیکول­های تخمدانی در موش­ های مدل POI گردد.


صفحه 1 از 1     

مجله دانشگاه علوم پزشکی اردبیل Journal of Ardabil University of Medical Sciences
Persian site map - English site map - Created in 0.14 seconds with 36 queries by YEKTAWEB 4623