|
|
|
|
جستجو در مقالات منتشر شده |
|
|
2 نتیجه برای موضوع مقاله: ایمنولوژی
لیلی عاقبتی ملکی، علی عاقبتی ملکی، علی فتوحی، صنم نامی، دوره 21، شماره 3 - ( 7-1400 )
چکیده
کاندیدا آلبیکنس شایعترین عامل کاندیدیازیس مهاجم بوده ولی در سالهای اخیر بروز عفونتهای ناشی از گونههای دیگری همچون کاندیدا کروزهای، کاندیدا گلابراتا، کاندیدا تروپیکالیس، کاندیدا پاراپسیلوزیس و کاندیدا لوزیتانیا رو به افزایش است. در دهه اخیر روشهای درمانی کاندیدیازیس مهاجم به طور کلی تغییر کرده است و یک درمان موفقیتآمیز وابسته به شروع به موقع درمان، انتخاب داروی موثر و عدم مقاومت قارچ به آن داروی خاص میباشد. از طرف دیگر مصرف گسترده داروهای تضیعف کننده سیستم ایمنی و همچنین پیوند عضو همگی سبب ایجاد مشکلات وسیعی در درمان کاندیدیازیس مهاجم شدهاند. این مشاهدات درکنار هم یک مبنای منطقی برای توسعه فوری روشهای جدید ایمونوتراپی را برای تقویت درمان ضد قارچی در میزبان با ایمنی مشکل دار، برجسته میکند. دهه گذشته شاهد پیشرفتهای بزرگی در درک ما نسبت به ایمنوبیولوژی قارچها بوده است که موجب ایجاد تعدادی از روشهای جدید ایمونوتراپی مولکولی و سلولی برای عفونتهای قارچی مهاجم شده است. بنابراین هدف از این مطالعه مرور کلی بر داروهای ضدقارچی متداول و جدید در درمان کاندیدیازیس مهاجم و مطرح کردن نقش ایمونوتراپی در پیشگیری و کنترل بهتر بیماری میباشد
نرگس خاقان زاده، فاطمه جوادی، افشین سمیعی، دوره 24، شماره 2 - ( 4-1403 )
چکیده
لیشمانیوز یک بیماری عفونی انگلی است که سالانه حدود یک میلیون مورد جدید آن رخ میدهد. درمان این بیماری چالشبرانگیز بوده و هزینههای بالایی بهویژه در کشورهای در حال توسعه ایجاد میکند. مطالعات زیادی بر روی اشکال متنوع واکسنها ازجمله انگلهای زنده تخفیف حدت یافته، کشتهشده، آنتیژنهای زیر واحدی، واکسنهای نوترکیب و یا تکنولوژی DNA انجام شده است. بااینوجود، هنوز واکسن پیشگیریکننده مؤثر و کاربردی در سطح گسترده برای لیشمانیوز وجود ندارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی روند توسعه واکسنهای لیشمانیوز است.
مقالات این مطالعه از پایگاههای PubMed ، Web of Scienceو Scopus با جستجوی کلیدواژههای مرتبط و بر اساس موضوع، کیفیت علمی و تاریخ انتشار با تمرکز بر مقالات جدیدتر انتخاب شدند.
مطالعات انجامشده در زمینه توسعه واکسنهای لیشمانیوز نشان میدهد برخی از واکسنها همچون Leishmune، CaniLeish و Leish-Tec که در مراحل مختلف آزمایشهای بالینی قرار دارند، میتوانند به عنوان گزینههای مناسب برای کنترل و پیشگیری از لیشمانیوز در سگ مورد استفاده قرار گیرند. واکسن LeishChim که با تکنیکهای ایمونوانفورماتیک و داکینگ مولکولی طراحی شده نتایج اثربخشی را در مطالعات موشی نشــان داده است. همچنین واکسن زنده مبتنی بر جهش ژن سنترین LmCen-/- ، فاز I کارآزمایی بالینی در انسان را سپری کرده است.
با توجه به اهمیت توسعه واکسن لیشمانیوز، تحقیقات در این زمینه همچنان ادامه دارد. استفاده از مطالعات ایمونوانفورماتیکی و مدلسازی زیستی میتواند به شناسایی سریعتر کاندیداهای واکسن مؤثر کمک کند.
|
|
|
|
|
|