|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
7 نتیجه برای موضوع مقاله: هماتولوژی و انکولوژی
نویده حق نواز، خانم فائزه اصغری، زینب ستاری، خانم منیره بابایی، توحید کاظمی،
دوره 18، شماره 4 - ( 11-1396 )
چکیده
زمینه و هدف: سرطان سینه یکی از شایعترین سرطان ها در میان زنان در سراسر دنیا است، که یکی از داروهای مورد استفاده برای درمان آن، تاکسول میباشد. هدف از این مطالعه، بررسی تغییرات بیان mir-1246 و mir-224 در چهار رده سلولی سرطان سینه پس از تیمار با تاکسول با هدف معرفی آنها به عنوان مارکر زیستی جهت پاسخدهی یا مقاومت به درمان بود.
روش کار: در این مطالعه آزمایشگاهی، چهار رده سلولی MCF-7، MDA-MB-231، SKBR-3 و BT-474 در محیط کشت RPMI1640 دارای FBS 10% و آنتی بیوتیک کشت داده شده و سپس برای تعیین IC50 تاکسول، آزمون MTT انجام گرفت. سپس، سلولها به مدت 24 ساعت در معرض غلظت IC50 تاکسول قرار گرفته و پس از این مدت، RNA استخراج و cDNA سنتز گردید. تغییر در الگوی بیان mir-1246 و mir-224 با استفاده از qRT- PCR بصورت کمی بررسی شد.
یافته ها: پس از تیمار با تاکسول، mir-1246 در دو سلول دارای بیان بالای HER-2 یعنی BT-474 و SKBR-3 بطور معنیدار افزایش (به ترتیب 113 و 1/4 برابر) و در دو سلول دیگر فاقد بیان HER-2 یعنی MCF-7 و MDA-MB-231 بطور معنیداری کاهش نشان داد (به ترتیب 45/5 و 7/7 برابر). mir-224 تنها در دو سلول SKBR-3 و MDA-MB-231 بیان داشت، که آن هم پس از تیمار با تاکسول بطور معنیداری کاهش نشان داد (به ترتیب 2/1 و 17/2 برابر).
نتیجه گیری: بدلیل تفاوت در الگوی تغییر بیان mir-1246 در انواع سرطان سینه دارای بیان بالای HER-2 و انواع دارای فاقد بیان آن به تیمار با تاکسول، این miRNA میتواند به عنوان یک مارکر زیستی برای پاسخدهی انواع سرطان سینه متفاوت از نظر بیان HER-2 به شیمی درمانی با تاکسول مورد استفاده قرار گیرد.
لیلا سلطانی، مریم درب امامیه،
دوره 20، شماره 1 - ( 2-1399 )
چکیده
زمینه و هدف: استفاده از طب سنتی و شناسایی گیاهانی که میتوانند جهت درمان سرطان کمک کننده باشند، در جهان رو به افزایــش است. در ارتباط با اثرات ضد ســرطــــانی گیاه آونـــدول، گونه Smyrinum codifolium Bioss (Smyrnium cordifolium) اطلاعات اندکی در دسترس است. برای این منظور، در این مطالعه به بررسی نقش ضد سرطانی عصاره هیدروالکلی آوندول در غالب سمیت سلولی و مرگ برنامهریزیشده سلولی پرداخته شد.
روش کار: پس از تهیه گیاه، آمادهسازی عصاره هیدروالکلی، غلظتهای مختلف عصاره (صفر، 2، 10، 50 و 250 میکروگرم در میلیلیتر) به محیط کشت سلولهای سرطانی رده MCF-7 اضافه شد. در ادامه، سمیت این غلظت ها با کمک آزمون MTT مورد بررسی قرار گرفت. همچنین جهت بررسی میزان مرگ برنامهریزی شده سلولی، از رنگ آمیزی آکریدین نارنجی- اتیدیوم بروماید استفاده شد. داده ها در نرم افزار SPSS آنالیز و از سطح معنی داری 5% استفاده شد.
یافته ها: نتایج موجود در این مطالعه نشان داد که غلظت 250 میکروگرم در میلیلیتر بیشترین اثر بازدارندگی تکثیر را در مقایسه با سایر غلظتها داشته است. علاوه بر این، همین غلظت در مقایسه با سایر غلظت ها، به طور معنی داری سبب بروز مرگ برنامه ریزی شده سلولی شده بود.
نتیجه گیری: در پایان به نظر میرسد که عصاره ی هیدروالکلی گیاه آوندول تا حدودی میتواند سبب کاهش تکثیر سلولهای سرطانی شود.
سید یاسر غلمانی، هما موذن، طاهره فلاح تفتی، اعظم کبیرزاده، سمیه غلامی، مسعود میرزایی،
دوره 22، شماره 4 - ( 10-1401 )
چکیده
زمینه و هدف: شواهدی از تغییرات پایدار در پارامترهای بیوشیمیایی و هماتولوژی افراد مبتلا به بیماری کووید-19 وجود دارد. هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی و مقایسه تغییرات بیوشیمیایی و هماتولوژی بالغین 70-20 سال با و بدون سابقه ابتلا به کووید-١٩ بود.
روش کار: مطالعه حاضراز نوع مقطعی بود که بر روی دو گروه مورد با سابقه ابتلا به کووید-19 (72 نفر) و شاهد بدون سابقه ابتلا به کووید-19 (52 نفر) انجام شد. افراد مورد و شاهد از شرکت کنندگان مطالعات همگروهی آینده نگر سلامت مردم یزد (یاس) و کوهورت شاهدیه انتخاب شدند. پارامترهای بیوشیمیایی خون مانند گلوکز خون، پروفایلهای لیپیدی، کبدی، کلیوی و نیز فاکتورهای هماتولوژی در دو گروه مورد و شاهد مقایسه و تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: میزان گلبولهای قرمز خون در موارد مبتلا به کووید-19به طور معناداری بیشتر از افراد بدون سابقه ابتلا بود (0.05< p). میانگین حجم کوریوسکولار در گروه مورد کمتر از گروه شاهد بود (0.001< p). هر چند تفاوت معناداری بین پروفایلهای لیپیدی و کلیوی و آنزیمهای کبدی دو گروه یافت نشد.
نتیجه گیری: اگرچه تفاوت معناداری بین دو گروه افراد با سابقه ابتلا به کووید-19 و افراد غیر مواجهه یافته با کووید-19 بر حسب میزان آنزیمهای کبدی و پروفایلهای لیپیدی و کلیوی یافت نشد، که احتمالاً حاکی از عدم تأثیر کووید-19 بر این متغیرها میباشد، ولی تفاوت معناداری در میزان گلبولهای قرمز خون و میانگین حجم کوریوسکولار در بین دو گروه مشاهده شد.
عفت ایرانی جم، محمد حسین حسینی، محمد نگارش، الهام یوسفی اردبیلی،
دوره 22، شماره 4 - ( 10-1401 )
چکیده
سندرم حاد تنفسی شدید ناشی از عفونت کروناویروس 2 (SARS-COV-2) در دسامبر 2019 شناسایی و باعث ایجاد همه گیری گسترده ای شد که جان میلیونها نفر را در جهان گرفت. واکسن ناقل آدنوویروس یکی از معدود واکسنها علیه بیماری کروناویروس در سال 2020 است. در این گزارش موردی بیماری معرفی می گردد که نه روز پس از واکسیناسیون با واکسن ناقل آدنوویروس، دچار ترومبوسیتوپنی، تب و بی حالی میشود و به بیمارستان مراجعه می نماید و علایم پورپورای ترومبوتیک ترومبوسیتوپنیک در حین بستری در بیمار نمایان می گردد.
مرتضی اکبری، سعید صدیق اعتقاد، علی بهادری، حسین قاسمی مقدم، مجتبی ضیائی،
دوره 25، شماره 1 - ( 2-1404 )
چکیده
ایمونوتراپی یکی از روشهای نوین و مؤثر در درمان سرطان است که با فعالسازی سیستم ایمنی بدن، سلولهای سرطانی را هدف قرار میدهد. با وجود اثربخشی قابل توجه، این روش با چالشهایی مانند انتخاب دقیق بیماران، تعیین اهداف درمانی مناسب، و کاهش عوارض جانبی همراه است.
هوش مصنوعی (AI)با توان پردازش دادههای ژنومی، پروتئینی و بالینی، نقش مهمی در بهینهسازی ایمونوتراپی ایفا میکند. الگوریتمهای یادگیری ماشین و یادگیری عمیق میتوانند بیماران پاسخدهنده به درمان را با دقت بالا شناسایی کنند. این شناسایی هدفمند، امکان طراحی درمانهای شخصیسازیشده و اجتناب از درمانهای غیرضروری را فراهم میسازد.
از دیگر کاربردهای مهم هوش مصنوعی، پیشبینی پاسخ به مهارکنندههای نقاط کنترل ایمنی مانندPD-1 وCTLA-4 است. مدلهای AI با ترکیب اطلاعات تصویربرداری پزشکی و دادههای ژنتیکی میتوانند موفقیت درمان را پیشبینی کرده و هزینهها را کاهش دهند. همچنین، در طراحی داروهای جدید و پیشبینی عوارض جانبی، نقش مؤثری دارد. همچنین، هوش مصنوعی در طراحی داروهای ایمونوتراپی نقش مهمی دارد. الگوریتمها میتوانند ساختارهای مولکولی جدید را شبیهسازی کرده و اثربخشی آنها را پیشبینی کنند، که زمان و هزینه توسعه دارو را کاهش میدهد. علاوه بر این،AI در شناسایی و مدیریت عوارض جانبی به کار میرود و ایمنی درمان را بهبود میبخشد.
با این حال، استفاده از هوش مصنوعی با محدودیتهایی همراه است. نیاز به دادههای باکیفیت، چالشهای تفسیرپذیری الگوریتمها و نگرانیهای اخلاقی در مورد حریم خصوصی بیماران، وآسیبهای روانی ناشی از افزایش آزمایشات تشخیصی و مسئولیتهای قانونی در صورت بروز خطا از جمله این موانع هستند. این مقاله نتیجه میگیرد که با توسعه زیرساختهای دادهای و الگوریتمهای پیشرفته، میتوان از ظرفیت کامل هوش مصنوعی در ارتقای ایمونوتراپی بهرهبرداری کرد. این همافزایی، گامی مهم بهسوی پزشکی دقیق و آیندهای روشن در درمان سرطان خواهد بود.
مریم اکران، اتابک صدیق نمین، عفت ایرانی جم، شفق علی عسگر زاده، نازلی جواهری، افشان شرقی،
دوره 25، شماره 2 - ( 4-1404 )
چکیده
زمینه و هدف: ترومبوسیتوپنی یکی از تظاهرات بالینی بیماری کروناویروس 2019 (کووید-19) است که میتواند با خونریزی همراه بوده و پیشآگهی بیماری را تحت تأثیر قرار دهد. این مطالعه با هدف مقایسه فراوانی ترومبوسیتوپنی در بیماران فوتشده و بهبودیافته کووید-19 بستری در بخش مراقبتهای ویژه (ICU) بیمارستان امام خمینی اردبیل انجام شد.
روش کار: این مطالعه مقطعی روی 458 بیمار با تست PCR مثبت کووید-19 بستری در بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان امام خمینی از فروردین تا شهریور 1400 انجام گرفت. پس از اعمال معیارهای خروج، 403 بیمار (136 بهبودیافته و 267 فوتشده) تحلیل شدند. اطلاعات دموگرافیک، بالینی، آزمایشگاهی و شدت ترومبوسیتوپنی از پرونده بیماران استخراج و با استفاده از تستهای آماری (مانند مجذور کای و رگرسیون لجستیک) تحلیل شد.
یافتهها: ترومبوسیتوپنی در 18.4 درصد (25 مورد از 136 بیمار) از بیماران بهبودیافته و 76 درصد (203 مورد از 267 بیمار) از بیماران فوتشده مشاهده شد. میانگین سنی بیماران با ترومبوسیتوپنی در گروه فوتشده (70.27±13.62 سال) بهطور معناداری بالاتر از گروه بهبودیافته (61.20±15 سال) بود (0.001= p). نارسایی قلبی بهعنوان یک عامل معنادار با ترومبوسیتوپنی مرتبط بود (0.038= p). بیماران تحت درمان با رمدسیویر در گروه بهبودیافته (84%) و فوتشده (65.2%) ترومبوسیتوپنی بیشتری داشتند، اما این تفاوت معنادار نبود.
نتیجهگیری: افزایش سن و نارسایی قلبی با افزایش ترومبوسیتوپنی در بیماران فوتشده کووید-19 مرتبط بودند. شدت ترومبوسیتوپنی با افزایش احتمال مرگومیر همراه بود.
پرهام منصوری، داریوش شانهبندی،
دوره 25، شماره 2 - ( 4-1404 )
چکیده
سرطان کولورکتال (CRC) به عنوان یکی از شایعترین سرطانهای دستگاه گوارش، با چالشهای مهمی در تشخیص و درمان مواجه است. در سالهای اخیر، اگزوزومها و محتوای RNA غیرکدکننده (ncRNA) آنها توجه محققان را به عنوان عوامل کلیدی در پیشرفت تومور و ابزارهای تشخیصی نوین جلب کردهاند. اگزوزومها، وزیکولهای خارج سلولی با اندازه 50-150 نانومتر هستند که توسط سلولهای نرمال و سرطانی ترشح شده و در انتقال سیگنالهای بین سلولی نقش دارند. این مطالعه مروری به بررسی نقش miRNAها، lncRNAها و circRNAهای اگزوزومی در مکانیسمهای سرطانزایی از جمله رگزایی، متاستاز، مقاومت دارویی و تعدیل سیستم ایمنی میپردازد. یافتهها نشان میدهند که محتوای ncRNAهای اگزوزومی میتوانند به عنوان نشانگرهای زیستی حساس و اختصاصی برای تشخیص زودهنگام، پیشآگهی و پایش پاسخ به درمان مورد استفاده قرار گیرند. با این حال، چالشهایی مانند روشهای استاندارد جداسازی اگزوزومها و نیاز به مطالعات بالینی گستردهتر هنوز وجود دارد. توسعه فناوریهای نوین در این حوزه میتواند راه را برای کاربرد بالینی این یافتهها در پزشکی شخصمحور هموار کند. این مقاله مروری بر اهمیت روزافزون ncRNAهای اگزوزومی در درک پاتوژنز CRC و پتانسیل بالینی آنها به عنوان ابزارهای تشخیصی و درمانی تمرکز دارد.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
.png)
.png){kind=small}
