|
تاثیر مصرف حاد و مزمن روغن کنجد بر میزان تشنج القا شده با استریکنین در موش صحرایی بالغ
|
رها زال خانی*    ، حسین نجف زاده ورزی ، احمدعلی معاضدی |
| گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران ، rahazalkhani@gmail.com |
|
|
چکیده: (5810 مشاهده) |
زمینه و هدف: رژیم غذایی نقش مهمی در کنترل تشنج در بیماران صرعی دارد، لذا در این تحقیق اثر مصرف مزمن روغن کنجد بر تشنج القاشده توسط استریکنین در موش صحرایی بالغ بررسی شده است.
روش کار: در این مطالعه تجربی، 42 سر موش صحرایی به 6 گروه تقسیم شدند: کنترل (دریافت کننده سالین: 1میلی لیتر بر کیلوگرم)، گروههای دریافت کننده حاد والپروات سدیم با دوز 100 و 200 میلی گرم برکیلوگرم (گروه کنترل مثبت)، گروه های دریافت کننده حاد روغن کنجد (دوز 0/75 و 1/5 میلی لیتر بر کیلوگرم) و دریافت کننده مزمن روغن کنجد (دوز 1/5 میلی لیتر بر کیلوگرم در روز، خوراکی، 21 روز). گروههای حاد، والپروات یا روغن را به صورت درون صفاقی دریافت کردند. برای القای تشنج، استریکنین به صورت زیر پوستی، 30 دقیقه بعد از دریافت سالین، والپروات یا روغن به حیوانات تزریق شد. سپس مدت زمان شروع تشنج و مدت زمان تا مرگ طی 30 دقیقه ثبت گردید.
یافته ها: تزریق حاد روغن کنجد، زمان شروع تشنج و مدت زمان تا مرگ را نسبت به گروه کنترل افزایش داد اما تفاوت معنیدار نبود. مصرف مزمن روغن کنجد زمان شروع تشنج (0/029 p=) را به طور معنیداری نسبت به گروه کنترل افزایش داد اما تاثیری بر مدت زمان تا مرگ نداشت. همچنین بین گروههای حاد و مزمن، از نظر زمان شروع تشنج و مدت زمان تا مرگ تفاوت معنیداری وجود نداشت.
نتیجه گیری: به نظر میرسد که مصرف مزمن روغن کنجد زمان وقوع تشنج را به تاخیر می اندازد و سبب کاهش روند صرعزایی میشود |
|
| واژه‌های کلیدی: استریکنین، روغن کنجد، تشنج، موش صحرایی |
|
|
متن کامل [PDF 198 kb]
(1568 دریافت)
|
نوع مطالعه: مقاله اصیل |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی
دریافت: 1397/6/30 | پذیرش: 1397/9/30 | انتشار: 1397/10/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
.png)
.png){kind=small}
